Draupnir - 01.05.1905, Side 125

DRAUPNIR.
481
»Fellur þér vigið í Viðey svona þungt?«
spni'ði Goltskálk.
»Já, mér gengur það uijög til hjarta,
mcst vegna þess, að ég sé nú ekki, hvérnig
ég get snúið mér út úr því svo vel fari«.
»Láttu Ögmund Pállsson ábóta sjá því
borgið«.
»Hvernig þá ? Ögmundur hlýtur að koma
fram í málinu sem mótpartur«.
nlnnsettu hann, bróðir, sem tilvonandi
Skálholtsbiskups — eftirmann þinn og
sjáðu svo hvort hann fær málinu ekki borgiðw.
Við þessi orð var rétt eins og einhver
himinborin hugmynd rvddi sér til rúms í
hjarta biskupsins, »því betur sjá augu en
auga«. Hann hóf sig upp í sætinu, þung-
lyndissvipurinn dreifði sér og hann var það
sem eftir var af kvöldinu þægilega rólegur í
skapi. Svo fóru þeir að lala um önnurmál,
tilvonandi presfastefnur og þess konar og
allra seinast fór Gottskálk að tala um mál
Jóns Sigmundarsonar, sem nú voru að mestn
útkljáð.
»Nei, nei«, sagði hann, »ekki öldungis
það; ég lief nýlega látið dóm ganga vfir
hann uni kirkjureikninga og talið þann reikn-
ing aftur á bak nm 209 ár og upp í þann
reikning munu dreljarnar af fjármunum Jóns
hinum miklu falla að lokum og ekki nánda-