Draupnir - 01.05.1905, Page 135

DRAUPNIH.
491
á Hral'nagili þetta kvöld, hvernig sem á því
stóð. það var húið að krækja hlerunum
fyrir gluggana að utanverðu og húið að tendra
ljós á kertunúm, sem voru í hinum stóru
þrígreinuðu kertastikum, sem stóðu á borð-
inu' við gluggann, og líka í fáeinum öðruin
kertapípum, seni voru hér og hvar festar í
stafina í hinni stóru og rúmgóðu stofu.
Bekkir stóðu heggja megin með veggjunum
og voru útskorin gapandi drekahöfuð á haki
þeirra og bríkum ; [)eir voru vel fóðraðir með
rósóttum llosdúk. Tveir stólar, djúpir og
sterklegir, með útskorin hök og hríkur, stóðu
sinn sinn hvoru megin við horðið og einn
eða Lveir aðrir framan við það, rétt eins og
ljórum mönnum væri ætlað þar sæti. Heima-
fólkið og hinir óæðri geslir höfðust við i
hinum svonefnda »Hrafnagilsskála«, sem stóð
fram á nítjándu öldina og munnmælasögur
sögðu að Þórður lireða hefði smíðað. Gest-
irnii voru seztir, en enginn tók sér neitt fyrir
hendur; það var líkast því sem verið væri
að bíða eftir einhverjum, sem ætti að hefja
hátíðahaldið. Helga Sigurðardóttir, ráðskona
prófastsins, sem þá var bæði falleg og fjörleg,
gekk jiá inn í stofuna, lagði hendurnar á
axlir prófasti og sagði með kátinubrosi og
leil yfir á bekkina: »Með hverju eiga allir
þessir menn að skemta sér?« Prófastur leit