Draupnir - 01.05.1905, Side 136

492
DRAUPNIR
um öxl, sá rósirnar lifna á vöngum Helgu,
setii hana þá á kné sér og mælti: »Búinn
er ég að sjá mér fyrir skemtun, fari aðrir að
mínu dæmi og taki það sem þeir gii'nast«.
Við þetta fóru karlmennirnir að líta í
kringum sig—þeir skildu ekki hvað prófastur
meinti — og svo Lil kvenfólksins, en konurn-
ar voru ekki nærri því jafnmargar, og þar
til vorii suinar gamlar kerlingar, Elín Magn-
úsdóttir og fleiri, sem þeir girntust ekki að
hossa sem kjöllubörnum«.
Prófastur sá hvað þeir voru að hugsa
uin og sagði með titrandi hlátursrödd:
»TiI hef ég tafl með spilum,
tölur sem leggi og völur,
skák með sköfnum hrókum,
skjótt með kotru hornótta,
hörpu heldur snarpa,
hreysta mcð girnisneistum;
Phón með fögrum tóni
fengið lil lykt með strengjum«.
Helga vatt sér við í fangbragðinu, lagði
hendurnar um hálsinn á lionum og hvíslaði
einhverju að lionum.
Hann brosti framan í hana ogsagðilágt:
»Skipið er ekki komið, og það sem til
er þori ég ekki að hreyfa fyrri en hiskupinn
kemur.