Draupnir - 01.05.1905, Qupperneq 146

502
DRAUPNIR.
búið þar betur í haginn fyrir mig — já, og
liel'ði forsmáð hefndina, þegar lnín var lögð
upp í hendurnar á mér! — hefði hreytt við
þau Jón og Björgu eins og ég hefði kosið
að breytt hel’ði verið við mig! Iíiga þau nú
að verða þau fyrstu, sem mæta mér á hinu
ókunna landi! Munu þau fylgja mér inn í
hreinsunareldinn eða taka á móti mér út úr
honum ? Eða inun ég nokkurn tíma komast
út úr honuni ? Guðmundur hinn góði, mann-
kærleiksríki og mildi! og þú heilagi Jó-
liannes! læggið þið nú árnaðarorð ykkar
inn 1‘yrir sálu mína — og verðið þið fylgi-
nautar mínir í gegnum hinn dinuna dal og'
dauðans skugga«.
Við þetta óvænta lilfelli sló öllu í dúna-
logn á Hrafnagili; gestirnir lleygðu frá sér
faflspilunum, hörpunni og langspilinu. Bprn-
in voru komin í nýja leika og voiai búin að
klæða sig í hempur og pils af hinum eldri
og alls konar fáránlegan búning; þau voru
afklædd í snatri og keyrð ofan í rúm, til
þess að þau ónáðuðu ekki biskupinn mcð
ærslum sínum, því liann var veikur.
Ljós brunnu inni hjá biskupi, og Jón
prófastur sat hjá honum fram á nótt. Svo
vildi hann vera einsamall, því hann þoldi
einkis manns félagsskap, og ekki sinn eiginn,
ef hann helði getað losast við hann.