Ljósberinn - 01.02.1944, Blaðsíða 23

Ljósberinn - 01.02.1944, Blaðsíða 23
23 LJÓSBERINN Síðasta orðið hans EGAR doktor Sewall lá banaleguna, þá lofaði hann og vegsamaði Guð. Þá sögðu vinir hans, sem sátu hjá honum: „Reynið ekki svona mikið á yður, segið það í hljóðiu. Þá svaraði doktorinn: „Við skulum lofa englunum að vera lágværir. Ég vildi ég hefði raust, sem lieyrst gæti heimskaut- anna milli. Þá mundi ég hrópa lit yfir heiminn: „Sigur! Sigur fyrir blóð Lambsins!u Já, Guð liefur heitið öllum sínum sigri að lokum — dýrðlegum sigri fyrir blóð Lambsins: „Og þeir hafa sigrað hann (Satan) fyr- ir blóð Lambsins og fyrir orð vitnisburð- ar síns“. (Opinb. 12, 11). „Fyrir blóð Lambsins blíða búinn er nú að striða og sælan sigur vann“. (H. P.). Guð telur AU Níels og Anna voru að leika sér inni í stofunni. Mamma þeirra kom þá inn með kökufat. Kökurnar voru nýbak- aðar. Hún setti þær á borðið og gekk svo út aftur. „En hvað mig langar í kökurnaru, sagði Níels og gekk að borðinu. En Anna sagði, að mamma þeirra hefði ekki leyft þeim að fá sér köku. En Níels vildi samt sem áður taka handa sér eina köku, og sagði: „Ég er alveg viss um, að mamma hefur ekki talið kökurnaru. „Jæja, en Guð hef- ur þá talið þæru, sagði Anna. Þá lét Níels kökurnar vera ósnertar. Og oft hugsaði hann út í þetta síðar, að Guð telur. — Hvert ferð þú? HvERT fer þú?“-spurði maður dreng, sem liann hitti. „Og langt, langt“, svaraði drengur. „Hvað langt, til Ameríku?“ „Ég fer víst enn lengra“, sagði dreng- ur, „ég fer alla leið til himins“. Þá undraðist maðurinn og sagði: „Rat- ar þú þangað?u „Já, ég rata. Ég hef bæði uppdrátt og áttavita, svo að ég veit vel, hvert skal halda“. „Uppdrátt og áttavita — livað áttu við með því?“ „Biblían er uppdráttur, og samvizka mín er mér áttaviti. Ef hún er í samræmi við biblíuna, þá er ég á réttri leið, eins og þú munt skilja“. „Þú ert sannnefndur gæfudrengur, fyrst þú ert svona staddur“, sagði mað- urinn. „Hvar hefur þú lært þetta?u „Hjá mömmu og pabba og svo geng ég í sunnudagaskóla og þar lijálpa þeir mér í öllu þessu“. „Tekst þér þá að fara þessa för?“ „Onei, ekki af sjálfum mér, en Jesús hefur lofað að hjálpa mér daglegau. En livert fer þú, litli vinur minn? Hugsaðu út í það, að þú gætir líka sagt, eins og þessi drengur: „Ég fer til himins“. LOFGERÐARVERS. Veldi, kraptur, lof, vegsemd, prís, virSing hátignarinnar, œra og makt, þér œ sé vís, unnustinn sálar minnar! um vötn og grundu veraldar, ví&frægist nafn þitt allstaSar, í kongstjórn kristni þinnar.

x

Ljósberinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ljósberinn
https://timarit.is/publication/362

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.