Nýtt kirkjublað - 01.01.1910, Blaðsíða 7

NÝTT KIRKJŒBLAÐ
3
kom henni af stab 1897, er maðurinn var fenginn til starf-
ans, og lagði biskup fram mjög mikla og góða vinnu í báð-
um nefndunum; stóð vinnan við þýðing Gamla testamentisins
yfir 10 ár, en 5—6 ár var setið að hinu nýja Þeir sem
með honum unnu að því starfi fundu hvaða kappsmál hon-
um það var að koma verkinu áfram og sjá fyrir endann á
því — og honum auðnaðist það.
Ritstörf liggja fá eftir hann enda ekki tími til þess hvorki
í dómkirkjuembættinu, né hinu, skriftirnar altaf að verða rneiri og
meiri. Eiga mun hann ritgjörð um prestkosningar í Nýjum
félagsritum 1871, árið sem hann kom heim frá háskólanum
og vigðist. Greinin er ljós og mjög rækilega og sögulega
rökstuddur réttur safnaðanna að mega kjósa sér presta.
Þeir sira Þórarinn ríða og á vaðið moð kirkjulegt tíma-
ritg 1878—79, sem ekki gat þrifist.
Aukaverkaræðurnar ofan á 60—70 stólræður á ári fara
með alla, og lítið var Iétt undir með séra Hallgrími. Eitthvað
vandaminna fyrir katólsku kirkjuna að þurfa sem ekkert að
eiga undir prédikunargáfu prestsins, og Hjálpræðisherinn veit
hvað hann syngur með því alt af að vera að skifta um menn.
Óhætt að segja, að enginn hefði betur dugað dómkirkjusöfn-
uðinum sívaxandi en Hallgrímur. Kirkjusókn mun hafa hnign-
að ekki óverulega síðan hann lét af prestskap. Jón heitinn ritari
sagði mér að hann þyrfti að fara i kirkju til séra Hallgríms
til að heyra lógískt [rökrétt] tal. Langbezt tókst honum upp
þegar hiti var í honum til umvöndunar og vandlætingar. Fá-
einar prédikanir hefi ég séð eftir hann, og fanst um það, að
varla sá ég þar útstrikað orð, engum staf haggað svo heitið
gæti, frá fyrstu gerð. Honum hefir verið dæmalaust létt um
að hugsa og orða vel. Og þessi snildar áferð á öllu frá hans
handi. Smekkvísin og hagleikurinn kom og fram í smíðum,
enda átti hann það skemst að sækja til síns mikilhæfa föður,
Sveins prófasts Níelssonar.
Alvörugefinn og siðavandur var hann. En stundum gat
hann líka leikið sér, og þá hafði hann tungu úr hverjum
manni.
Samvinnugóður var hann með afbrigðum. Vit og sann-
girni héldust þar svo vel í hendur. Og ræða hans var ávalt
svo fróðleg og skemtileg.