Nýtt kirkjublað - 01.01.1910, Síða 9
NÝTT KIRKJUBLAÐ
5
Til 11. árs ólst ég upp hjá foreldrum mínuui. Þau voru
bændahjón og heldur í betri röð sakir ætternis og kosta, en vel
efnuð máttu Jiau ekki heita, sízt eftir 1847, er faðir minn
misti mestan hluta fjár síns í stórhríð um uppstigningardag;
kom hann aldrei síðan upp jafnríflegu búi, enda var jörðin
Skógar einhver hin erfiðasta fjalljörð þar um sveitir. Bæði
voru foreldrar rnínir vel ment og siðuð, og þóttum við mörgu
„Skógabörn" vera í tölu beztu harna í sveitinni.
Snemma lærðum við að lesa allar bækur, kver og skrudd-
ur, sem til voru á bænum eða bárust til okkar með lestrarfé-
lagsskjóðunum, því að eitt lestrarfélag áttu þrír syðstu hreppar
sýslunnar þá í sameiningu. Fyrsta bókin sem ég las, var að
mig minnir, Nýja testamentið. Jafnframt því las ég Hallgríms-
kver og Egilssögu, og þótti mér sú bók miklu skemtilegust!
Svo tók Njála við og Grettla og síðan Noregskonungasögurn-
ar. Þá bættust og rímurnar við, og man ég fátt skemtilegra,
en þegar faðir minn sat undir mér og kvað Svoldarrímur og
aðrar þeirra líka. Þó var mér ekki um Andrarímur; sagði
mér gömul vinnukona að „draugsríman11 ræki frá okkur guðs-
engla. Þá lásum við og annað veifið í bibliunni, og mest
Gamla testamentið. Lítið var okkur leiðbeint í þeim lestri,
enda var litið um bókstafstrú og biblíudýrkun þar vestra og
mun aldrei hafa verið. En ljómandi vel kunni móðir okkar
að segja okkur frá guðsmönnunum í Gl. tm. Alt sögulegt,
stórt og háleitt, fekk eins og spádómskraft í hennar munni.
En bæði voru þau hjón frjálslynd í trúarskoðunum og ekki
„rétttrúuð“, eins og oftrúarfólk kallar.
Þegar „kverið“ kom til, þótti okkur grána gamanið; vorum
við þrír bræður á líku reki, Eggert elztur, þá Magnús og ég
ári yngri en hann. Heldur vorum við óstýrilátir, fundum
margt til og hömdumst lítt heima ef faðir ol;kar var ekki við,
en móðir okkar bundin við yngri börnin og alla innanbæjar
ánauðina.
Bygðin fram í Þorskafirði er bæði fögur og breytileg;
Mjór fjörður, þéttbýlt og skóglendi beggja megin, en fjöll
hinsvegar, ekki ykja-há né brött en með björtu og fjölbreyttu
víðsýni; má frá Vaðalfjölluni sjá helztu fjalla og fjarða deili á
Vestfjörðum. Námum við bræður oss land — eða þóttumst
gera — Skógafjall með hálsum og öræfum, giljum og gljúfr-