Vikan - 20.11.1958, Blaðsíða 5

G I L D R A N
Stutt lögreglusaga
eftir Pilip Ketchum
JÖRGENSON rannsakaði gaumgæfilega her-
bergið þar sem Willard Hayes hafði dáið og
ég fylgdist með honum meðan hann gekk í
kringum rúmið, virti fyrir sér flöskurnar á
náttborðinu, kraup síðan á kné og athugaði
ruslakörfuna. 1 körfunni var ekkert nema örlítill
bómullarhnoðri. Hann tók hann upp, þefaði af
honum, lét hann síðan falla. Síðan færði hann sig
að kommóðunni og hélt áfram rannsókninni. Á
kommóðunni var ekkert óvenjulegt að sjá.
Leynilögreglumaður birtist i dyrunum og
sagði:
„Þau eru öll samankomin í fordyrinu, herra.
Læknirinn kveðst þurfa að flýta sér.“
„Nokkur skýrsla komin frá líkskoðar£mum?“
spurði Jörgenson.
Leynilögreglumaðurinn hristi höfuðið: „Nei,
ekki ennþá.“
„Við skulum bíða átekta þangað til skýrslan
er komin. Við getum ekki verið viss um að hér
sé um morð að ræða. Við höfum ekkert fyrir
okkur nema ágizkun læknisins.“
Ég lagði ekkert til málanna en mér virtist allt
benda til þess að morð hefði verið framið. Willard
Hayes hafði verið vellauðugur. Tveimur mánuð-
um áður hafði hann fengið hjartaslag og sam-
stundis höfðu bræður hans tveir og systir hans
flýtt sér að beði hans. Síðan höfðu þau beðið full
eftirvæntingar eftir dauða hans, að því er virtist
og væntu þess að landareignum hans yrði skipt á
milli þeirra. En Hayes virtist vera að skjóta þeim
ref fyrir rass, eftir þvi sem læknirinn staðhæfði,
því hann tók skjótum bata. 1 gærkveldi hafði
hann leikið á als oddi og var orðinn hinn hress-
asti þegar læknirinn vitjaði hans. En í morgun
fannst hann dauður í rúmi sínu. Lækninn grun-
aði að dauða hans hefði borið að höndum með
annarlegu móti og kallaði strax á lögregluna.
Jörgenson hélt áfram að rannsaka herbergið.
Hann rótaði í skjalabunka á hjólaborði sem
Haeys hafði notað fyrir skrifborð. Hann gægðist
undir koddann í rúminu. Hann starði á sígarettu-
stubba í öskubakka sem vax- komið fyrir á smá-
borði nálægt hægindastól. Ég hafði tekið eftir
þessum stubbum. Á öðrum þeirra var varalitur
en enginn á hinum.
„Við skulum fara upp og tala við ættingjana,"
sagði Jöregenson skyndilega, „ef likskoðarinn
lýsir því yfir að um náttúrlegan dauðdaga sé að
ræða, þá skulum við biðja afsökunar og hypja
okkur í burtu.
„Þú verður að hafa hægt um þig meðan þú
ert ekki viss í þinni sök,“ sagði ég.
„Ég hef alltaf hægt um mig meðan ég er ekki
viss,“ svaraði hann.
Við fórum niður í fordyrið. Þar biðu þrír
þjónar, frændfólk hins látna og læknirinn. Það
rikti óþreyja og spenna í loftinu og allra augum
var beint að okkur þegar við komum inn. Nokkr-
ir slengdu að okkur spurningum þegar í stað.
Læknirinn þurfti að komast í burtu til að vitja
sjúklinga sinna. Systir Willard Hayes sagði að
við værum mestu ruddar og hrottar og hótaði
að kæra okkur. Annar bróðirinn kallaði okkur
gestapóforingja.
Jörgenson brosti til allra. Hann hafði einkar
geðfellt og heillandi bros sem gersamlega afvopn-
aði fólk. Hann samsinnti því að þetta væri við-
kvæmt og leiðinlegt mál og hét því að rannsókn-
inni mundi brátt lokið. Svo hóf hann að spyrja. Á
ótrúlega stuttum tíma tókst honum að leiða eftir-
farandi 1 ljós. 1 fyrsta lagi að læknirinn hefði
vitjað Hayes kvöldið áður og farið frá honum
eftir skamma stund. 1 öðru lagi að enginn þjón-
anna hefði komið inn til hans eftir klukkan
fimm. 1 þriðja lagi að systkini Hayes hefðu litið
inn til hans skömmu eftir að læknirinn kvaddi
og þau hefðu boðið honum góða nótt. Hann hafði
þá verið niðursokkinn í lestur og virtist ekki
vilja láta trufla sig. 1 fjórða lagi að systirin,
Bertha Edmunds, hefði litið inn til bróður síns
klukkan tíu. Hann hefði þá virst sofa og hún
hafði ekki vakið hann. 1 fimmta lagi að Carolina
Hayes, eiginkona Johns, hafði ekki komið nálægt
herbergi mágs síns síðan snemma eftirmiðdags
daginn áður. En vitaskuld gat svo verið að eltt-
hvað af þessum staðreyndum væru alls ekki
staðreyndir.
Þegar hér var komið rannsókninni var Jörgen-
son kallaður í símann. Þegar hann kom aftur,
var hann hörkulegur á svip. Hann sagði okkur
frá skýrslu líkskoðarans. Willard Hayes hafði
andazt af of stói’um morfínskammti.
Ógnþrungin þögn fylgdi orðum hans og enginn
hreyfði legg né lið. En skyndilega benti Jörgen-
son á lækninn og gaf lögregluþjónunum tveim
skipun um að handtaka hann.
„Þarna er morðinginn, takið hann fastan og
færið hann á lögreglustöðina.“
Hann gaf engan gaum að mótmælum læknis-
ins.
EGAR læknirinn hafði verið fluttur á brott,
upplýstu þeir John og Edward Hayes að
bróðir þeirra hefði verið með hálfgildings
óráði þegar þeir hefðu litið inn í gærkveldi til
að bjóða honum góða nótt. Og Bertha Edmonds
sagði svo frá að hann hefði fullt eins vel getað
verið dauður eins og sofandi þegar hún hefði litið
inn til hans. Það var slaknað á spennunni sem
hafði ríkt meðal þeirra nokkru áður. Sérstak-
lega hafði viðhorfið gagnvart Jörgenson breytst,
Framh. á bls. 11
VIKAN
5