Vikan - 03.09.1959, Blaðsíða 27

Kristján Þorsteinn Svandís Bjarni
Umferðaleikhús
leiklistarnema
3.
•
Þegar kemur fram á surnar, leikliúsin í höfuðslaðnum eru lokuð,
og leikararnir komnir i leyfi, leggja margir þeirra land undir fót,
austur og vestur, norður og suður, og sýjia leikrit, hændum og
búaliði og sjómönnum og síldarstúlkum í verstöðvum lil gamans.
Ekki færri en þrír hópar hafa í sumar ferðast, hver á eftir öðrum,
og sýnt létt viðfangsefni. Tveir lokkar eru skipaðir reyndum leik-
urum, en einn flokkurinn, Umferðaleikliúsið, er skipað verðandi
leikurum. Nokkrir nemendur leiklistarskóla Þjóðleikhússins sýna
enskan sjónleik, sem ber nafnið: Morð eða Hjónaband, og er efn-
ið háenskt.
Hinir ungu leikendlur hafa að öllu scð uin undirhúning og upp-
færslu leiksins, stúlkan í hópnum, Svandís Jónsdóttir, hefur ])ýtt
leikinn og Kristján Jónsson annast leikstjórn. Auk þeirra leika
Þorsteinn Gunnarsson og Bjarni Steingrimsson.
Það athyglisverða við leikflokk þennan er það, að hann er fyrsti
umferðarleikflokkur leiklistarnema, hyrjaði i fyrrasumar og liól
þá Flokkur Leiklistarskóía Ævars Kvaran.
Ekki er hægt, með góðri samvizku, að segja lcikritið skemmti
legt, það er svo sem alls ekki leiðinlegt heldur, en höfundurinn er
ekki alveg viss hvort liann hefur gert gamanleik, skopleik, eða
„Drama“. En leikendurnir slanda sig vel.
Þorsteinn er ágætis leikaraefni, hefur skemmtilegan l)læ yfir
sér, er öruggur og á köflum mjög sterkur og persónuleg.ur. Bezl
lætur að lionum leika sterk atriði og hann leggur röddina rétt
og nær skemmtilegum tökum á áhorfendum.
Bjarni Steingríinsson er einkar viðfeldinn á sviði, hann her sig
fallega, röddin er hljómfalleg og skýr, en það liáir honum nokkuð,
að hreyfingar hans eru ekki nægilega eðlilegar né fallegar. Hann
er mjög efnilegur, ungur og glæsilegur, en slíka leikara vantar
okkur alltaf og verður gaman að fylgjast með honuni.
Svandís Jónsdóttir leikur ungu stúlkuna. Ilún er aðlaðandi á
sviði, en vantar hetri og slcýrari rödd, orðin eru heldur mátllitil,
og stundum óskýr, rétt eins og hún vilji hlaupa á þeim. En þann
galla mun hún sjálfsagt laga með tíð og tima. Hún var lvógvær,
kanski um of, og sýndi ekki nægilega skýrt þessa greindu og
lævísu lconu.
Kristján Jónsson lék liinn aldna þjón. Gerfið var gott, en lieldur
var liann um ol' hoginn þessi gamli maður, og nokkuð fannst mér
röddin einræn og áherzlurnar þreytandi svona i sömu tóntegund.
Leikstjórn hans var góð, en þó sannast það þarna, að það er
ekki nema á fárra færi að leika og annast leikstjórn i sama verki.
Áhorfendur hafa haft gaman af þessum ungu leikurum, hvar-
vetna sem leið þeirra hefur legið.
Þannig á JmS ekki aö Þannig á þaö aö En svona er
vera. vera. þaö
3
Ji
%
%
L *

%
.3
& *

-3
%
\
3
k
3
%
3
%
%
k'
3
3
Nýtíxku RftFHft eldovél
í nútíxku eldhús

Nýtízku gerðir Rafha eldavéla
l'ullnægja óskum sérhverrar hus-
móður um útlit og gæði, og svo
er verðið við hvers manns hæfi.
íslenzlcar húsmæður velja
íslenzk lieimilistœlú.
H.F. RAFTÆKJAVERKSHIDJAH
HAFNARFIRÐI — SlMAR: 50022 OG 50023