Vikan - 10.03.1960, Side 12

Hver heföi trúaö jbvi?
24.3 milljónir
VIKUsíður á einu ári
og þá er bunkinn orðin 100 metrum
hærri en Esjan
Qppbýf&
${2ekl<3.r oáí
eintök koma út í hverri viku
Það er aðeins rúmlega ár síðan Vikan vai’ 16 síður og seldist í
3500 eintökum. Þegar blaðinu var breytt og það stækkað upp í
28 síður seint á árinu 1958, jókst salan að mun. Síðastliðið haust
var blaðið enn stækkað — nú í 36 síður — og siðan hefur salan á
því komizt hæst í 16 þúsund eintök, en að jafnaði er hún 13
þúsund. Það er ótrúlegt en satt, að með Jjví móti lcoma út 24,3
milljónir Vikusíður á ári, eða 144 Vikusíður á hvern íslending.
Eins og við sýnum með mynd á forsíðu, er upplag blaðsins í
hverri viku jafnhátt Dómkirkjunni, sé því i’aðað upp í einn bunka.
Hvað efninu viðvíkur, þá hefur verið reynt að auka sem mest
frumsamið, innlent efni og Jjað sem ef tiJ vill er enn merkara:
Vikan hefur Jiaft forustu um Iistrænt útlit á auglýsingum, en það
er lilið á íslenzkum blöðum, sem hefur verið lu’óplega vanrækt.
Ekki sízt fyrir Jjá hluti er Vikan orðin jafn vinsælt auglýsingablað
og liún er vinsælt heimilisblað. Má að endingu gleðja lesendur
Vikunnar með Jjví, að áður en langt um líður mun prentun og
útlit enn batna að mun.
INNANHÚSSARKÍTEKTAR eru ný
stétt í þjóðfélaginu, — ekki fjöl-
menn að vísu, en hefur þegar
sýnt og sannað, að hún gegnir
ótrúlega miklu menningarhlutverki.
Við komumst í færi við einn úr
þessum hópi og gripum liann glóð-
volgan. Hann heitir Sveinn Kjarval,
sonur Jóhannesar Kjarvals listmál-
ara og Tove, fyrrum konu hans.
Það leynir sér ekki svipmótið, —
með aldrinum ætti Sveinn að geta
orðið álíka listamannslegur og
gamli maðurinn. Að vísu er það ekki
slíkt, sem máli skiptir, heldui'
reyndin, og óhætt er að segja, að
sonurinn hefur gefið góð fyrirheit
um að verða ekki verrfeðrungur,
þótt á öðru sviði sé.
Fyrir rúmlega ári varð Sveinn
frægur fyrir Sindra-stólinn, sem
varð umtalaður á sýningu í Paris.
Við höfum litið á nokkrar af inn-
réttingum hans hér og komizt að
raun um, að Sveinn er baráttumað-
ur fyrir hreinum nútímastil. Hann
viðhefur ævinlega fjölbreytni í efn-
isvali og leggur áherzlu á, að efnið
fái að njóta sín. Sem dæmi má
nefna Hressingarskálann, — þann
hluta, sem snýr út að Austurstræti,
Sindrabúðina við Hverfisgötu, sem
ef til vill er hið bezta, sem hann
enn hefur afrekað.
— Heldur þú, að nútímastíll í
byggingarlist og húsgögnum eigi
langa framtíð fyrir sér i svipuðu
formi og nú þyldr bezt?
— Tvímælalaust tel ég það. Þessi
stíll er jafngamall fúnksjónalisman-
um, sem segja má, að hafi komið
fyrst og fremst fram á heimssýn-
ingunni í París 1924. Þar sýndi
Corbusier stóla og innréttingar, sem
cingöngu var miðað við bezta hugs-
anlegt notagildi. Stólarnir voru úr
stáli og leðri, — þeir þóttu kald-
ranalegir og ollu deilum. Þjóðverj-
ar urðu fyrstir til jjcss að tileinka
sér þessa stefnu með mjög stífum
fúnlcis sem var heldur klumpslegt