Vikan - 26.05.1960, Blaðsíða 35

Kæri Áhyggjufullur.
Ég tcl víst að þú ætlist ckki til a‘ð bréf þitt
sc birt, þó að þú hafir ekki tekið það fram.
Því lengur sem ég hugleiði bréf þitt, þeim
mun meira undrandi verð ég yfir því að svona
Iilutir skuli geta skeð, hvað fólk getur farið
gáleysislega með lífshamingju sína og eiga á
Iiættu að missa allt það sem er dýrmætast og
gefur lífinu mest gildi.
Það er ekki um annað að ræða fyrir þig en
að segja konunni allan sannleikann í þeirri
von að hún láti ekki bugast, því að þetta verður
hræðilegt áfall fyrir hana. Svo verðum við að
vona að henni gefist styrkur til að fyrirgefa
og láta skynsemina ráða, því að það er auðvitað
það bczta fyrir alla aðila. Hvað stúlkunni við-
víkur finnst mér það eina rétta að hún fari í
burt af heimilinu, þið gætuð lioðið lienni að taka
barnið. Sjálf er hún ung og jafnar sig á þessu
með tímanum.
Þú segir að hún sé ekki við eina fjölina felld.
Hvað þá með þig? Mér finnst satt að segja
nokkuð ósmekklegt af þér að reyna gera lítið
úr henni á þessu sviði, því að svo sannarlega
hefði verið hægt að ætlast til þess af þér, manni
á þinum aldri, að þú liefðir aldrei látið annað
eins og þetta koma fyrir. Lifið er nú einu sinni
ekki eintómur leikur. Það hafið þið nú rekið
ykkur heldur harkalega á. Nú er allt komið
undir því hvern mann konan þín hefur að
geyma, hvort hún þorir að halda áfram með
þér og treysta þér. Við skulum samt vona að
svo fari, allra hluta vegna, og þá mátt þú þakka
guði og góðum vættum og sýna að þú kunnir
að meta það.
Allar góðar óskir,
Aldís.
Góða Aldís.
Ég er alveg yfir mig reið þvi að mamma ællar
að taka af mér lierbergið mitt. Hingað til hafa
þær systir min sem er tíu ára og mamma verið
saman í herbergi. Ég er fimmtán ára og hef
nú i fimm ár haft mitt eigið herbergi, eða siðan
pabbi og mamma skildu. Mér finnst alveg
hræðilegt að fá ekki að hafa herbergi út af fyrir
mig, ekki get ég lært í friði, ekki get ég boðið
gestum til mín og systur mína get ég bara alls
ekki þolað.
Hvað á ég að gera?
Þín Tóta.
Svar: Þú verður vitantega að fara að vilja
móður þinnar enda ertu alveg upp á hana
komin. Það er mjög eðlitegt að hún sem er
fyrirvinna heimilisins viiji hafa sitt eigið
herbergi. Það er ekki alltaf svo auðvelt fyrir
konur sem verða að sjá um heimili og ala
upp börn sín einar, og ekki bætir það úr skák
þegar eizta barnið sem hún ætti að geta haft
styrk af, bregzt henni og hugsar einungis um
eigin hagsmuni. Ég vona satt að segja að þú
hafir verið í alveg sérstaklega slæmu skapi,
Tóta mín, þegar þú skrifaðir bréfið, því að
mér finnst ótrúlegt að þú sért svona eigin-
gjörn stúlka, og það get ég sagt þér, að margir
krakkar hafa orðið að lesa og læra innan um
stóran systkinahóp, og gengið vel.
Þín Aldís.
Kæra Aldis.
Getur þú sagt mér citt? Af hverju eigum við
stelpurnar alltaf að hjálpa til heima en aldrei
strákarnir? Ó, ég er svo svekt, ég er fimmtán
ára og á sex ára systur og átján ára bróður, sem
aldrei svo mikið sem þurrkar upp bolla. Mamma
vinnur úti allan daginn og það dæmist alltaf
á mig að gera hitt og þetta, alveg sama þó að
vinkonur minar séu hjá mér. Ef ég malda i
móinn verður pabbi reiður og hundskammar
mig. Mér finnst þctta svo ósanngjarnt. Hvað
finnst þér Aldís min?
Ein löt og þreytt.
Svar: Það eina rétta er að bæði piltar og stúlk-
ur hjálpi til heima hjá sér, eftir því sem hægt
er að ætlast til af þeim. En það vill oft verða
svo að ef piltarnir hafa aldrei séð pabba sinn
taka til höndunum og hjálpa til á heimilinu,
þá finnst þeim óþarfi að þeir geri það. Þess
vegna er það svo mikils virði að faðirinn sé
góð fyrirmynd. Kona sem er störfum hlaðin
eins og mamma þín, hefur hvorki þrek né
tíma til að standa í því að fá bróður þinn til
að aðstoða á heimilinu, sem hann þó vel gæti,
hún gerir það heldur sjálf, og þá með þinni
aðstoð. Hafðu það í huga, að starfið verður
manni léttara ef maður er glaður og kátur, á
þann hátt er líka auðveldara að eignast vini.
Aftur á móti ef önuglyndið fær yfirhöndina
flýja vinirnir og maður verður einmana. Þess
vegna, litla vina, reyndu að vera ljúf og kát,
með því leggur þú þinn skerf til að andrúms-
loftið á heimilinu verði betra og skemmti-
legra. Ég veit að það er ekki allt of auðvelt á
þinum aldri, að vera ekki lengur barn, en þó
ekki fullorðin.
Með innilegum kveðjum,
Þín Aldfs.
1
FRYSTIHÚS

GnangriÓ óetur
GEGN H/TA >
OG KULDA
+20°
tA
Þér fáið einangrunarkostnaðinn endurgreiddan á fáum ár-
um í spöruðu eldsneyti. Það borgar sig bæði fyrir yður
sjálfa og þjóðfélagið í heild að spara eldsneyti svo sem unnt
er, og þar að auki er hlýtt hús (vel einangrað) mun nota-
legri vistarvera en hálfkalt (illa einangrað).
8TEIMULL H.F.
Lækjargötu . HafnarfirÖi . Sími S0975.
YIKAN
35