Vikan - 04.08.1960, Blaðsíða 22

Fyrir hverju er draumurinn?
Draumspakur maður ræður drauma fyrir lesendur Vikunnar
Ef yður dreymir þá drauma, að yður leiki forvitni á um þýðingu þeirra, þá skrifið Vikunni,
pósthólf 149 og bréfinu verður komið til draumráðningamannsins. Ráðning á draum kostar 20
krónur, nema menn vilji fá skriflegt svar beint frá draumráðningarmanninum þá kostar ráðn-
ingin 50 krónur.
Til drauinrá'ðanda.
Mig dreymdi, að ég kom til hjóna, sem ég
þekki. Þau buðu mér í stofu, og húsbóndinn
sýndi mér almanak, sem mér fannst skrýtið.
Þ; ð var enginn mánaðardagur á þvi, en nokkr-
ar þunnar plastplötur, hjartalagaðar, grænar að
lit, og þær héngu á spottum, sem voru festir
í spjaldið. Og mér fannst þetta einkennilega
almanak gilda hara fyrir maímánuð.
lig vona að fá ráðningu á þessu.
Með þakklæti.
Lylla.
SVAR.
Þá kynnist rólegum, ástleitnum manni í
m'imánuði. — Ástarævintýrin geta gerzt
hvar sem er og hvenær sem er. Oft er ástin
okkar bezta og mesta umhugsunarefni, að
minnsta kosti á vissu aldursskeiði. Jafnan
er bá um stanzlaus slik ævintýri að ræða,
rn aUt er bezt í hófi, jafnt í þessu sem öðru.
Draumaprinsinn birtist venjulega fyrr effa
siðar, hvort sem auffnan ræður til hjóna-
bands eða ekki.
Drcumráðandi.
Mér fannst ég vera að koma heim í kafalds-
fjúki síðla dags. En um leið og ég opna dyrn-
ar á heimili mínu, sem er litið einbýlishús,
fannst mér allt koma mér heldur kynlega
fyrir sjónir. Mér fannst nýbúið að flytja inn
lieilmikið af húsgögnum, sem ég hélt í fyrstu,
au systir min ætti, en mér var sagt, að ég ætti
jietta allt, maður systur minnar hefði komið
með þetta (hann heitir Sigurgarðar), en hann
vildi ekki gefa mér neina skýringu á, hvernig
á jiessu stæði. Ég taldi öll tormerki á að koma
öllum þessum ósköpum fyrir í svona Jitlu )iús-
næði, en uin leið og ég sleppi orðinu, tek
ég eftir, að allir milliveggir hafa verið færð-
ir út, þannig að nú er miklu hærra til Iofts
og víðara til veggja. Jafnvel í risinu, sem hafði
verið illa manngengt undir miðju, virtist vera
ærið húsrými fyrir hvað, sem var. Ég hörfa til
eldhúss og æth: að jafna mig þar, en kem
þá auga á ]iá ferlegustu eldavél, sem ég hef
séð, og þá fullkomnustu, en ég fann frekar en
sá, að eldur var í vélinni. Mér fannst ég stynja
upp ósk um, að ekki kviknaði í lnisinu, og nú
beið ég ekki boSanna og ætlaði að hringja
til systur minnar og biðja hana að segja mér
eitthvað um þetta allt. Ég hafði eða taldi mig
hafa haft einn síma, en nú taldist mér til, að
fjórir væru í húsinu. Ég náði sambandi við
systur mína og bað hana að koma sem snar-
ast, sem luin gerði, og var samkyæmisklædd,
— mér til furðu, ef ég hefði getað orðið meira
undrandi en ég var fyrir. En i stað þess að
gefa mér skýringu, spurði hún mig, hvort ég
væri búin að skoða það, sem ég hefði fengið.
Kvað ég nei við, og fór hún þá að benda mér
á margt, sem ég hafði ekki tekið eftir áður.
Þar á meðal benti hún mér á eins konar hengi
eða fjöl úr harðvið, gamla og slitna. Við hana
héngu. fegurstu áhöld, sem ég hef séð, öll úr
silfri, og átli að nota þau við fiskrétti. Til
dæmis var þar eins konar fuglslíki (veiði-
bjalla), ef raaður tók um vængina, opnaðist
goggurinn. Þetta átti að hafa í lúðu. En við
nánari athugun á fjölinni sjálfri tók ég eftir
mörgum nöfnum, sem á hana voru skrifuð,
bæði manna og kvenna. Sum voru yfirstrikuð.
Ég spurði systur mina, hvort þetta væri ættar-
griþur. En hún setti upp hátíðarsvip og tjáði
mér, að þessi gripur væri eiginlega farand-
gripur, sem vera ætti á heimilum mestu sjó-
sóknara hvers tima. Hann hefði verið i ætt
manns sins um tíma, nú ætti ég að varðveita
liann. Vitandi, að minn mann mátti ekki færa
í flokk mestu aflamanna sögunnar, þótt hann
ætti smábát, helzt til skemmtunar, sagðist óg
taka það sem háð, að mér væri afhentur þessi
dýrgripur, og taldi hann bezt kominn á safni.
Mér fannst systir mín reiðast við og segja, að
Framhald á bls. 34.
Marg er undarlegt hjá
þeim í Austurlöndum og
meðal annars það, að
i Indlandi, eru barna-
giftingar enn tíðkaðar.
Það er ekkert verið að
bíða eftir því, að krakk-
arnir komist til vits og
ára. Þau eru drifin í
hjónaband, um leið og
þau geta gengið, og
meira að segja lögleg hjónabönd fyrir
guði og mönnum. T. d. var nýlega hald-
ið þrefalt brúðkaup, í smábænum Ah-
medabad, þar sem brúðirnar voru
tveggja, þriggja og fimm ára og brúð-
gumarnir á sama reki. Þeim var öll-
um gefinn brjóstsykur til að maula og
dót til að leika sér að, meðan á athöfn-
inni stóð. Samt öskruðu þau eins og
ljón, — og hver láir þeim það? ^
Ferða-sjónvarpstækið, sem stúlkan er með hérna á
myndinni, er sagt vera hið minnsta í heiminum og bið
fyrsta, sem fær straum frá rafhlöðu. Það vegur aðeins
hálft fimmta kíló, en kvað sýna myndir eins skýrt og
hvert annað venjulegt læki. Þetta tæki hefur verið fram-
leitt í Bandaríkjunum aðeins sem tilraun, en mun ef
til vill koma á markaðinn innan tíðar.
UMROMULEYSr.
Þessi litli snáði er einn hinna mörgu
barna, sem eru ættingjalaus og at-
hvarfslaus. Hann á heima í Guate-
mala, og myndin er tekin, þegar hann
kemur til að borða matinn sinn, þeytta
þurrmjólk, sem Barnahjálp Samein-
uðu þjóðanna gefur honum. Peysan
hans er trosnuð og skyrtunni tyllt
saman með öryggisnælu. Sennilega á
hann engin skárri föt.
RARNARR ÚfíKA UP.
Er bað ekki gott dæmi um tortryggnina nú á dög-
um aff kalla á lögregluna til að handtaka mann, sem
gekk hús úr húsi í fátækrahverfi einu í Raltimore
og úthlutaði peningum. Hefði hann verið að betla,
þá hefði þessi afskiptasemi verið skiljanleg, en þar
sem hann gekk aðeins um, barffi að lwers manns
dyrum og spurði: Er fátækt hér? — og gaf 100 doll-
ara, ef svarað var jákvætt, þá var þelta undarlegt rex.
Auðvitað fór lögreglan með manninn til yfir-
heyrslu, og þá kom þaff upp úr kafinu, að hann
hafði nýlega erft móffur sína. En af trúarlegum
ástæffum mátti hann ekki eiga alla peningana sjálf-
ur. Ilann elskaði náunga sinn, eins og skrifaff stend-
ur, og þess vegnu skipti hann peningunun% milli
þeirra, sem mest þurftu þeirra meff. Eftir miklar
nangaveltur komst lögreglan samt að þeirri niður-
stöðu, aö maöurinn væri saklaus.
E R
FÁT Æ KT
HÉR?
IIVAfí SKAL Karlmenn hafa lengi
gert mikið gys að
NÚ TIL VARNAR kvenfólki fyrir að-
skiljanlegar tilraunir
VERfíA? Þess til endurbóta á
ytra útliti. Kvenþjóð-
in veit aftur á móti,
að karlmenn eru ekki
síður hégómlegir að þessu leyti, fjasa bara minna
um það. Það komst líka laglega upp um þá núna,
rétt einu sinni, þvi að nýjustu fregnir frá New
York herma, að þeir noti falskt bringuhár. Á al-
þjóðlegri sýningu rakara þar í borg var slíkt hár
til sýnis i öllum mögulegum litum og gerðum.
Diana Tessler, sem er forstjóri fyrirtækisins, sem
hefur slíka nýjung á boðstólum, segir, að við-
skiptavinirnir séu einkum litlir og grannir menn.
Brúnt er vinsælasti liturinn, en væri ekki vel til
fundið að gera grænt að tízkulitnum í sumar?
Það færi svo fjarskavel við sólbrúna bringu!
22
VIKAN