Vikan - 04.08.1960, Síða 33

ÓÞARFLEGA GÓÐ FJARVISTAR-
SÖNNUN.
— Já, það er að visu rétt, en
sú misklíð var úr sögunni fyrir
löngu og við orðnir mestu mátar
aftur.
—• Það er ekki þannig, að það
skipti svo miklu, — þvi að eftir
nokkra daga verður hann sjálfur
til að skýra frá þessu.
Því, að hárin geti risið á höfði
manns, hef ég aldrei viljað trúa,
en nú fann ég, að hárin risu á
sjálfum mér.
— En . . . en, hann er dauður!
Þér sögðuð það sjáifur, að hann
væri dauður, hrópaði ég.
— Ég sagði, að hann hefði verið
stunginn með hnifi. Hann liafði
ekki legið lengi á gólfinu, áður en
skrifstofustúlkan uppgötvaði hann
og lét kalla í lögregluna og hringja
á sjúkrahús. Hann fékk blóðgjöf.
Að vísu fékk hann taugaáfall, en
eftir nokkra daga . . .
Það var öllu lokið. Ég sá í einu
vetfangi fortíð mina og fannst ég
heyra orð gamla kennarans míns:
— Bara, að það fari ekki einhvern
tíma illa fyrir þér, William, þú
ert svo illa innrættur. — Og svo
heyrði ég orð fyrsta yfirmanns
míns: — Ef það væri ekki vegna
móður 'þinnar ,mundi þér verða
sparkað. — Það var, þegar ég
„fékk lánað“ úr kassanum.
— Þú ert glataður, þú getur al-
veg eins játað strax, sagði einhver
rödd innra með mér.
Og ég játaði.
Játningin var skrifuð og undir-
rituð af mér, þegar síminn hringdi.
- Jú, hann hefur játað . . .
Grunsemdir okkar vöknuðu, þegar
við fundum meðalaflösku í bað-
inu, sagði sá, sem svaraði. Hún
var með miða, sem á var skráð,
að hún væri frá í dag. Flaskan var
tóm, og l>ar sem lióstasaftslykt var
upp úr vaskinum, lögðum við s:un-
an tvo og tvo. Krufning! Nei, þess
gerist ekki þörf, málið liggur ljóst
fyrir.
— Krufning! æ]Dti ég upp. —-
Hann er þá dauður eftir allt saman?
— Druður, endurtók lögreglu-
maðurinn, — já, dauður e.ns og
sieinn! Og liann var þegar dauð-
ur, er þér laumuí.uzt út uin dyrn-
ar á skrifstofunni. Fj rvisarsönnun
getur verið grunsamlega góð. Hið
eina, sem ])ér geymduð og reið
baggamuninn var, að þér höfð-
uð tekið inn heila flösku af liósta-
saft frá kluklcan þrjú þar til núna
og voruð enn jafnhás. Þetta hlaut
að vekja grun. Yðar morð varð
ekki heldur fullkomið ... ★
Pils á 2—3 ára
Framhald af hls. 17.
* prj. 11 1. sl., takið 1 1. óprjón-
aða, prjónið 2 1. saman, steypið
óprjónuðu lykkjunni yfir, prj. 10
umf. sl. * endurtákið frá * til *
umf. á enda. -— Prjónið 9 umf. án
úrtöku. — Næsta umferð: * prj.
10 1. sl., takið 1 1. óprj., prj. 2 1.
sin, steypið óprj. 1. yfir, prj. 9 1. sl.
* endurtakið frá * til * umferðina
á enda. •—• Prjónið 9 umf. án úr-
töku. — Næsta umferð: * prj. 9 1.
sh, takið 1 1. óprj., prj. 2 1. sm.,
steypið óprjónuðu lykkjunni yfir,
prj. 8 h sh, endurtakið frá * til *
umferðina á enda. — Prjónið 9 um-
ferðir án úrtöku. Næsta um-
ferð: * prj. 8 1. sl., takið 1 1. óprj.,
prjónið 2 1. sm., steypið óprjónuðu
lykkjunni yfir, prj. 7 I. st., endur-
takið frá * til * umferðina á enda.
Nú eru 288 I. á prjóninum, sem
prjónast án úrtöku, þar til um
23 sm. mælast frá innafbroti að
neðan. Takið nú prjóna nr. 2, og
prjónið brugðning (1 1. sl. og 1 1.
br.) 1 fyrstu umferð er tekið úr
með jöfnu millibili, þar til lykkj-
urnar verða 158. Prjónið- 4 sm., —
fellið af.
Axlabönd: Fitjið upp 15 h með
gráu garni á prjóna nr. 2, og prjón-
ið brugðning (1 1. sl. og 1 1. hr.)
Prjónið 35 sm., og fellið af. Prj.
annað rxlarhand eins.
Saumið nú mynzturbekkinn eftir
inynztrinu með prjónaspori með
rauðu garni í gráa prjónið og gráu
garni í rauða prjónið.
Pressið lauslega yfir pilsið frá
röngu að undanskildu því, sem
prjónað er með Lrugðning.
Brjótið um garðinn neðan á pils-
inu, og leggið niður við með
ós;, nilegu faldspo; i.
Saumið axlahönom föst \ið pils-
ið að frnman, leggid þau siðan á
vixl, og sauniið eða he.Jið 2
hneppslur á þau. Festið á pilsið
2 tölur á samsvar. ndi stað. ★
Kröggur í
vetrarferðum
Framhald af bls. 18.
snjóþyngsli eru. Þá er það oft
einna verst.
— Ég hef orðið var við það, að
þið mjólkurbílsstjórarnir eruð oft
beðnir að annast ýmsar útrétting-
ur fyrir fólk, lil dæmis að fara i
banka og taka út peninga og jafn-
vel að kaupa hluti hjá keppinaut-
um þeirra fyrirtsékja, sem þið
vinnið fyrir.
— Já, það er rétt, — það er ekki
tekið vel upp, ef maður er ólið-
legur með slikt. Það fer oft langur
timi í að eltast við útréttingar.
— Ertu þreyttur eftir dagsverk-
ið?
—• Onei, ekki ef allt gengur að
óskum og færðin er góð.
.. Þið byrjið fyrir allar aldir á
morgnana.
—■ Við leggjum af stað hálfsjö
á sumrin og sjö á veturna.
Það er rokna fótaferð.
Maður verður að rumska
klukkan sex. Svo eigum við að
vinna átta og hálfan tíma, og það,
sem fram yfir er, fáum við borgað
sem aukavinnu.
— Sumir eru eingöngu í afleys-
ingum og aðrir á sömu leiðunum.
Hvort finnst þér skemmtilegra?
— Ég fyrir mitt leyti vil fremur
fara á sömu slóðirnar. Maður kynn-
ist þá fóllcinu betur. Það er líka
öllu betra að fara eina langa leið
en tvær styttri, því að hleðslan
er þá helmingi rninni.
~ Þið flytjið fóðurbæti ókeypis
fyrir kaupfélagið. Þeim er citthvað
illa við það sumum. Ilvað finnst
þér um jiað?
Nei, karlinn, enga pólitik hér
í þetta viðtal, — þá er ég farinn.
Lausn á Hve glöggur ertu?
.. . af hls. 26.
Á neðri myndinni hafa orðið eftir-
farandi breytingar.
1. Fóturinn, sem spegillinn stendur
á, hefur breikkað.
2. Hælarnir á skóm konunnar eru
orðnir eins.
— Ég sagði, hættu nú þessu mali,
svo ég heyri eitthvað í fossinum.
... 3 hjörtu.
3. Fóturinn á hattastatifinu er orð-
inn þríhyrndur.
4. Biginmaðurinn hefur lagt hægri
höndina yfir þá vinstrl.
5. Neðri endinn á staf eiginmannsins
sést.
6. Hatturinn yfir höfði hans er kom-
inn með band.
7. Glampinn í pípuhattinum hefur
snúizt.
Konur eru
bráðhættulegar
Framhald af hls. 13.
Og þú kannt vel við konur eins og þær cru
nú á tínium, — alls staðar og í öllu?
Já, um að gera að lofa konum að reyna allt,
þá finna þær líka, hvar þær eiga bezt heima,
en silja ekki og gera sig óánægðar með sinn
hlut. Ég er fylgjandi þvi að hafa sem mest
frjálsræði alls staöar, það leiðir til meiri
friðar.
Ilvað gerir þú yfirleltt í tómstundum þin-
um?
Mér finnst gaman að íþróttum, sérstaklega
að fara á skíðum og synda. Og svo vil ég
skemmta mér, fara út að dansa og svoleiðis.
Satt að segja get ég ekki verið án þess að gera
eilthvað.
Hvaða álit hefurðu á „sjoppum"?
Þær eru að vísu óhjákvæmilegar, en allt of
margar. Unglingarnir eru bókstaflega beðnir
um að lianga á „sjoppum". En ég held, að
sjoppurnar geri minna úr mörgum piltinum,
þ. e. a. s. að margt farist fyrir, sem annars hefði
verið gert.
llvað ertu að hugsa um að gera í kvöld?
Eg ætla að fara að smíða „kajak“ með vini
mínum, en við ætlum að nota hann cinhvcrn
tíma í sumar.
Einmitt, segjum við undrandi, en spyrjum
síðan:
Ilvað mundir þú gera, el' þér byðust nægir
peningar og þú gætir gert við þá, hvað sem
þú vildir?
Ég ætti eiginlega að liafna því, en ég býst
við, að ég sé ekki nógu þroskaður til þcss, og
það er náttúrlega enginn, svo að ég mundi segja
já, takk — og eyða öllu i óhóf.
Seg'ðu okkur svo að endingu, Tryggvi: Trú-
irðu á guð?
Ja, ég trúi á manninn, hið góða í mannin-
um. Það er hverjum manni nauðsynlegt að trúa
á eitthvað, og ef hann hefur fundið sér það
og er ánægður með jiað, er allt í lagi.
Pósturinn
Framhald af bls. 3.
framlag sitt til þeirra og búa þeim enn betri
kjör til að iðka íþrótt sína, en þó fyrst og fremst
að búa svo um hnútana, að þeir þurfi ekki að
vera bundnir skyldustörfum sem tefja fyrir
þjálfuninni. Þeir leggja á sig mikið erfiði fyrir
þjóðina, og þjóðinni ber skylda til að sýna það
í verki, að hún kunni að meta það.
Virðingarfyllst.
Knattspyrnumaður.
Svo mörg eru þau orð. Við höfum þar litlu
við að bæta, því að vafalaust er þetta bæði
satt og rétt. En þó að við eigum knattspyrnu-
mönnum vorum mikið upp að unna, eru þeir
ekki hafnir yfir alla gagnrýni, frekar en aðr-
ir. Svo má taka það fram, að ekki er öll
landkynning jafn góð, og vafasamt hvort
frægð að endemum kemur að nokkru gagni,
fyrir okkur.
VIKAN
33