Vikan - 20.10.1960, Blaðsíða 34

Snyrlivörur $rá
M3RQRET AjSTOR
Perl - Silber - Stift er nýjung. Perl - Silber - Stift 57,00. — 1 útilofti, sól vindi og regni heldur Balance- cream húðinni sléttri og silkimjúkri.
er sett yfir venjulegan vara- lit og gefur vörunum gljáandi og fallega áferð. Perl - Silber - Stift Beauty-special í fl. kr. 64,50. Fljótandi húð vitaminnæring, cnnfremur góð húðmöttun undir and- litsfarða.
bindur alla fitu í varalitnum, en gerir varirnar mjúkar, á- ferðarfallegar og eðlilegar. Dagkrem í nylontúbum kr. 25,00.
Hreinsunarmjólk Margrét Astor
í fl. kr. 62,50, stórum nylon túb. kr. 58,00 naglalakk. 15 tizkulitir. Kr. 32,50 og kr. 40,00.
Andlitsvatn Margrét Astor
í fl. kr. 88,50. varalitir, verð frá kr. 16,65.
Vitaminkrem í stórum nylontúbum kr. 69,00 Varalitablýantur 3 litir kr. 12,50.
Balance-cream Naglablýantar
í stórum nylontúbum kr kr. 14,50.
Við sendum gegn póstkröfu
Einkaumboð:
Bankastræti 7. — Sími 22135.
34 VIKAN
í Aldarspegli
Framhald aí bls. 11.
um leið og liann kvæntist dóttur-
inni, en Daníei keypti annað baru-
járnsliús á staðnum. Það hét og
heitir Tryggvaskáli.
GILL THOKARENSEN rak
verzlunina í Sigtúnum i'rá
1913 til 1930 og hugsaði ráð
sitt. Þar hondiaði liann með
algengar neyziuvörur og hafði
hrennivín tii söiu á bak við, að þvi
er sagt var. En áriö 1930 lagöi hann
spilin á borðið og bauð heraðs-
monnum að yiirtaka verziuniiia og
gerast sjáhur kaupféiagsstjóri.
Morgum geium hefur veriö að jjví
iextt, hvaöa astæður lægju að baki.
Þær sogusagnxr gengu, ao verzlunin
væri á hexjarpröm og petta haii ver-
ið einskonar orpriiarað í neyö. Aöi’-
ir texja Jxexta lraleitt og mxxiiu lik-
legri sKyrxngu, aö hgiil haii seð l'ram
á mxKii voxu 1 samnanúi við voiUugt
Kaupxéxag í þessu nxomxegasta heraöi
á isxanui. Meö stuöningi þeirra vaida
gat hann komið í iramKvæmd ýms-
um áliugamaium, sem hann mat
meira en riílegan afrakstur i eigin
vasa úr biömxegri kaupmannsverzi-
un. Af hverju ieitaði maðurinn þá
ekki í'rama á vettvangi stjornmál-
anna, kann þá einhver að spyi’ja.
Egixi hefur sjaiiur sagt, að póiitxskur
frami lreisti sín eitki. Hann hefur
að mörgu leyti andstyggð á þeim
óhreina og yl'irnorösiiennda ieik
sem barátta stjórnmálaiiokiianna er
og ekki siður einstakiinganna inn-
an þeirra.
Það verða sennilega aldrei geinar
til fuiis, skýringar á þessu skrefi
Egiis, nema hann eigi það ei'tir sjáii-
ur. l'yrirtækið heiur hann skipuiagt
el'tir utienúum íyrirmynduin x stór-
bisnis. Hann kemur sjaiiur ekki ná-
iægt Uagieguxn reastri; það er alitof
smasmuguxegt. Hann er sá, sem heid-
ur i þræöina og hefur yfxrsýn. Að-
stöðu heíur hann tryggt svo lágæta,
að kaupiéxagxð á sneið þvert i gegn-
um þorpið, sKaxnmt frá vegamótun-
um við brúna, þar sem miödepiil
staðarins er og verður. Þoriákshóin
fannst honum of stórt mál i'yrir eitt
kaupiéiag og kom því til úrlausnar
á þann hátt að seija Arnes- og Rang-
árvallasýslum staðinn með mann-
virkjum og réttindum. Það heíur
heyrzt, að Egill muni setjast þar
að, þegar fram iiða stundir.
—0—
IKILL skapmaður er Egill
og þó hefur þær öldur
lægt á siðari árum. Stjórn
hans á Kaupfélagi Árnes-
inga hefur verið kennd við einræði
og ekki grunlaust um að félags-
stjórnin sé helzti máttlitil, enda
fyiking gamalmenna. Hann þoiir
fremur ilia gagnrýni og var það al-
gengt að hann reiddist á fundiím,
þegar fundið var að gerðum hans
af iitlum skilningi. Iðaði hann þá
í sæti meðan gagnrýnandinn hafði
uppi töluna, en hellti sér svo yfir
dófginn af eldmóði. Hann hefur orð-
ið að hafa liægt um sig með slíkar
geðshræringar af heilsufarsástæðum
nú á efri árum; þó náðu austmenn
að kveikja það i honum á siðasta
aðalfundi MBF, að dugði Agli til
spítalavistar á eftir. Hann mun trú-
maður vera og sést þó sjaldan við
kirkju á Selfossi, finnst líklega
andlega fóðrið á jötu Hraungerðis-
klerksins helzti kostarýrt. Húmor-
isti er hann snjall og’segir vel frá.
Kunnur Alþýðui'iokksþingmaður og
kunningi Egiis, íann eitt sinn rjóma-
peia á tröppunum hjá sér og eftir-
fai'andi orösenúingu með: „Sendi
þér peia af rjóma, því uú þarí ýmsu
aö kyngja. E. Th.“
Meöal starisfólks fyrirtækisins er
Egili vinsæii og þvi rneir sem menn
þeKkja liann betur. 1 iéiagsslariinu
heíur hann tekið upp nýjung: Hann
heidur deiidatundi exns og sKemmt-
anir, býður þangað fistamonnum,
geíur kaiíi og tafar um máieini
kaupféiagsins eins og faðir ræðir
fjoisKyiuumái. Margir hafa efast um
það, aö Egxii væri i rauninni sam-
vxnnumaöur. Hann var kaupmaöur
og inaut þaratieiöandi að vera ein-
staknngshyggjumaöur. Þeir sem
þeKKja hann hezt, eíast hinsvegar
eKki um eimægan viija Egiis tii eii-
ingar samvinnuhreynngunni. Það
heiur vaKið eitirteKt, aö Egiil var
íyrst kosmn í stjorn biti i íyrra.
Reiurinn iyrir austan ljaii var þá
alit í einu orðinn nogu snjaii til
þeirra metoröa. Hinsvegar hafði
hann í aratug venð viöurKennuur
sem einn snjaiiasti kaupieiagsstjori
lanusms og aö auKi Kominn i tofu
hinna eiuri. Vmsir toiuu vafasaman
poiiiisKan lit lians vera orsokina
asaint luinniKiu vinfengi viö heiid-
saia og einKanrasKara í Reykjavik.
1 stjorn bib a aö gæta iiins gunvæga
jamvægis i hyggo ianusins; þó var
par engxnn at huourianui. Agn hefur
po HKiega pott goit aö morgu ieyti
aö vera iaus vio stjorn baninanus-
ins. liann purtu þa eKKi ao ganga
á unuan meo gou íoruæmi i bam-
hanuinu og gat inaöiö par upp
sKuiuuin og auK þess leylt ser aö
taKa iramnja þvi meö viosiiipti.
—O—
Egiil Thorarensen er frændi
Bjarna skaius 'lhorarensen, sem
taiui gott ao hregoa ser oöru hvoru
tn xeiKa oian í gieoiuannn. Faö gerir
Egin nKa í gooum hopi. Jtiann íer
ou utan og er vei aö ser um tungu-
mai nagrannapjoöanna. Þo er ems
vist, ao hanu taKi ser íerö á hend-
ur upp i Eiaijoii asamt Guunari
sKipamiöiara, Uxali henusaia Þor-
steiussyni, Eétri í lsaioiu og Axel
i Katha. Par stunUa þeir uuiif og
spiiamennsku ser lii hviiUar og
hressxngar i nokKra Uaga. Ef Egiii
feröast um lanuiö, þá er þaö með
gxæsihrag þeirra Ivii Kj unæjarmanna:
Meö tjoiua hesta og hestasveina,
eluhúsi á iijóium og matsvemi, sem
lieiur kostinn reiuuan, þegar kapp-
arnir stiga úr söðJi.
—O—
Egill er mikifi aðdáandi Jónasar
Jónssonar lrá Hriiiu og öfiugur
stuöningsmaður hans, meðan hann
var og het i stjórnmálum. EgilJ er
einnig sá maður, sem Jónas hefur
livað mestar mætur á. Þegar Jónas
lét af ritstjórn Samvinnunnar í árs-
lolt 1946, skrifaði liann langa hól-
grein um Egil í dánarminningastíl.
I lolt þeirrar greinar tók liann lysti-
iegan sprett eins og vekringur á
vallendisbakka og klikkir út á
skrautlegan máta með eftirfarandi
klausu, sem hefur að geyma mikinn
sannleika:
„Það er ekki hægt að skilja og
meta Egil Tliorarensen, neina taka
tillit tiJ þess, að máttur hans er fyrst
og fremst skáldlegs eðlis og list-
rænn. Það er enginn eðlismunur á
því að gera fögur og djúphugsuð
kvæði eins og Bjarni Thorarensen
á Möðruvöllum og að skapa nýjar