Vikan - 22.09.1960, Blaðsíða 24

Fasstir munu hugsa
út I það, er þeir
hlusta á nýjar hljóm-
plötur með íslenzk-
um söngvurum og
raula með þeim nýj-
ustu dægurlögin og
textana, hvort iagið
er íslenzkt eða er-
lent, og hver hefur
samið textann, sem sunginn er — þó
ailir viti auðvitað hver söngvarinn er.
En það eru ekki síður' textarnir, sem
gera lög vinsæl, en lögin sjálf. Og
ennþá færri mun vera kunnugt um
það, að textarnir, sem vinsælastir hafa
orðið hér síðustu misserin, eru því
nær allir eftir sama manninn og
reyndir sum lögin líka. En þessi mað-
ur er Jón Sigurðsson.
Jón ólst upp austur undir Eyja-
fjöllum, en fluttist suður tæplega
tvítugur að aldri. Hann hefur fengizt
við músík frá því hann var ungling-
ur, m. a. spilað á harmoniku og gitar
og samið lög og texta. Hann lék lengi
í hljómsveit Bjarna Böðvarssonar og
seinna í Gúttó, en hefur seinni árin
aðallega starfað við hljóðfæraleik í
svokölluðum „iausabisniss". Einnig
lék hann nokkur harmonikulög á
hljómplötu fyrir Islenzka tóna. Ann-
ars er Jón starfsmaður í Búnaðar-
bankanum í Reykjavík.
Af öllum þeim fjölda af textum,
sem Jón Sigurðsson hefur ger't, má
nefna: Komdu t kvöld, 1 kjallaranum,
Einsi kaldi úr Eyjunum, Komdu niö-
ur, Vertu ekki aö horfa svona alltaf
á mig, Útlaginn, Saga farmannsins,
Ég vil fara upp í sveit, Siöasti vagn-
inn % Sogamýri, Óli rokkari, Vor við
flóann, Bel ami, Lilla Jóns, Adam og
Eva, Kom lieim vinur kom heim, Út
á sjó, Ég er kominn heim, Fjórtán
ára og Hvaö varstu aö gera í nótt.
Auk þess er Jón höfundur fjögurra
fyrstnefndu laganna Öll þessi lög
liafa náð miklum vinsældum og er
ekki að efa að þær eru ekki sízt að
þakka textum Jóns og lögum.
Við litum inn hjá Jóni um daginn
og spurðum hann m. a. hvert væri
fyrsta lagið, sem hann hafi samið.
— Mig minnir. að það hafi verið
Komdu í kvöld, sem nú hefur verið
vakið upp og sungið inn á plötu af
Ragnari Bjarnasyni.
— Hvað varstu gamall þá?
— Fimmtán ára, held ég.
— Og síðan hefur þú samið fjölda-
mörg lög, er það ekki?
— Nei, ekki eru þau nú mörg, en
þó hafa fjögur eða fimm þeirra verið
sungin inn á plötur.
— En þeir eru líklega fleiri text-
arnir, sem þú hefur gert um ævina?
— Já, þeir eru orðnir nokkuð marg-
ir .Og upp á síðkastið hefur þetta
verið hálfgerð fjöldaframleiðsla.
— En kemur það þá ekki niður á
vöndun „vörunnar"?
— Óneitaniega er slæmt að þurfa
að „rubba“ textum af, en stundum
er ekki um annað að ræða. Dæmi eru
tU þess, að ég hafi þurft að semja
texta við lag klukkutíma áður en
átti að syngja það inn á plötu og
Stundum Þarf maður að setjast við
matborðið í hádeginu með blað og
blýant og hnoða saman einum yfir
súpunni. Eftirspurnin er svo mikil og
fáir til, sem vilja eða geta tekið að
sér að gera texta með svona stuttum
fyrirvara. Því venjulega er tíminn
naumur og ég beðinn að skila text-
unum samdægurs eða daginn eftir að
ég fæ lagið í hendurnar.
— Fer ekki nokkuð eftir gerð lag-
anna, hve fljótlegt er að gera text-
ann?
— Jú, mjög mikið. Mörg lög, eink-
um þau amerísku, eru þannig gerð,
að nær ómögulegt er að semja við þau
texta af nokkru viti, hvað rím og
hátt snertir. En önnur, t. d. ítölsk
lög eru yfirleitt betri viðureignar.
— Þú ert Ííklega orðinn sæmilega
leiður á þessum lögum og textunum
þínum, þegar þau hafa „gengið" hér
mánuð eftir mánuð?
— Já, þú getur nú rétt ímyndað
þér það. Ég fæ þau á heilann löngu
áður en þau fara að heyrast eitthvað
að ráði og' þegar þau hafa hljómað
í eyrun á manni nokkrar vikur, og
ég líka þurft að spila Þau oft á sama
kvöldinu, er farinn af þeim mesti
ljóminn. En óneitanlega er það svo-
lítið gaman ef texti eða lag, sem
maður semur verður vinsæll og mikið
sunginn. Til þess er nú leikurinn
gerður, ekki satt?
Og hér er svo einn nýjasti textinn
eftir Jón Sigurðsson, Fjórtán ára, en
hann er sunginn af Óðni Valdemars-
syni á hljómplötu frá Islenzkum tón-
um, sem er að koma á markaðinn.
Fjórtán ára
Er ég var fjórtán ára grey
þá sá ég eina sæta mey.
Kossi stal, hún sló mig fast,
ég stakk í flýti af.
Söng svo tra-la-la og liœ og hó
'mér var um og ó.
Of ungur til aö gifta mig,
gifta mig, gifta mig.
En ef ég mætti gifta mig,
ég vildi eiga þig.
Er ég var sextán ára, þá
ég aðra miklu fegri sá.
Ég kossi stal, hún sneri á sig,
ég stakk í flýti af.
Söng svo tra-larla og hæ og hó
o. s. frv.
Ég átján ára orðinn var,
þá ein kom, sem af öðrum bar,
hún kossi stal, ég stóð hér kyrr
og stungið gat ei af.
Söng svo tra-la-la og liæ og hó
nú er komiö nóg.
Og ég vil glaöur gifta mig,
gifta mig, gifta mig.
Nú glaöur vil ég gifta mig
og ég vil eiga þig.
Nú á ég orðið átta börn,
það er mér kannski nokkur vörn.
Þau kyssa öll með sama sið
og síðan stinga af.
Söng svo tra-la-la og hæ og hó
mér var um og ó.
Of ungur til aö gifta mig,
gifta mig, gifta mig.
En ef ég mætti gifta mig,
ég vildi eiga þig.
ttu þetta?
Þetta er gullfalleg gul peysa, ein
af þeim sem kölluð mundi vera
■draumur. Hún er úr orlon og loðin
eins og þið sjáið, en loðnar orlonpeys-
ur halda sér alveg ótrúlega vel. Verð-
ið er 520,00 kr. og fyrir minna verð
fáið þið ekki fallega peysu nú á dög-
um. Við viljum taka það fram, ef
einhver herrann hugsaði sér gott til
glóðarinnar, að módelið fylgir ekki
með.
En hér er aftur á móti hentug flík
fyrir piltana, vetrarfrakki úr alullar-
efni, fóðraður með vatti. Kraginn er
prjónaður og hægt er að hneppa hon-
um alveg upp í háls. Érakki' þessi er
algjör nýjung á markaðinum, og
skólapiltar munu ábyggilega taka hon-
um tveim höndum og þá ekki sízt í
íslenzkri vetrarveðráttu. Frakkann
er hægt að fá í fleiri litum og mun
hann kosta eitthvað um 1600,00 kr.
bréfaviöskipti
Rakel Ragnars, Sunna Sveinsdóttir,
Lovísa Laugdal og Olla Jensdóttir,
allar á Laugarvatni, óska eftir bréfa-
viðskiptum við pilta og stúlkur 16—20
ára. Dista Hákonar og Agnes Heiðdal,
einnig á Laugarvatni, við pilta og
stúlkur 14—16 ára.
framt íðarstarfið
Undir þessum borða munum við
reyna að kynna litillega fyrir ykkur
hinar ýmsu starfsgreinar, ef Það
mæ,tti ef til vill verða til að aðstoða
ykkur í að velja ykkur framtíðarstarf.
Við ætlum að minnast hér fyrst á
gullsmíöi. Gullsmíði er fólgin í því,
eins og nafnið bendir til, að smíða
muni úr gulli, en einnig eru notaðir
aðrir málmar eða málmblöndur, t. d.
silfur. Gull og silfur er flutt til lands-
ins í plötum eða vírum og er málm-
urinn þá alveg hreinn, t. d. gullið 24
karöt. Síðan er gullið brætt upp og
blandað með öðrum efnum, oftast
silfri eða kopar, eftir því úr hve
hreinni blöndu á að smíða. Algengast
er að nota 14 karata gull. Ýmsar teg-
undir muna eru smiðaðir hér úr gulli,
en gulliðnaður hér á landi fer allur
fram í höndunum, og er þetta fag
ágætt fyrir þá, sem hafa glöggt auga
fyrir fallegum mynztrum og formum
og eru lagnir í höndunum. Lágmarks-
aldur fyrir þá, sem ætla að læra gull-
smíði er 16 ár, námstiminn er 4 ár,
og að sjálfsögðu auk þess nám í Iðn-
skólanum, en Þar er, auk venjulegra
námsgreina, kennd fagteikning fyrir
gullsmíði, eins og flestar aðrar iðn-
greinar. Launataxti gullsmíðanema er
þessi: Á 1. námsári 349.13, á 2. ári
407.31, á 3. ári 523.69 og á 4. ári 581.88
krónur á viku. Eins og er mun vera
nokkuð erfitt að komast að við gull-
smíðanám.
Við hittum hann
niðri í bæ og
spurðum hann
umsvifalaust
hvað hann ætl-
aði að verða.
— Stór, svar-
aði hann.
— Já, en fyrir
utan það.
— Ja, það er
ómögulegt að
vita.
— Hvað gerirðu núna?
— Ég er búðarloka, en Það er bara
í sumar, ég hef ekkert mátt reyna
á mig, ég slasaði mig á fæti.
— Hvað varstu þá?
— Lítill.
— 'Svona enga útúrsnúninga.
— Jæja, ég var auðvitað í skóla;
varð gagnfræðingur síðastliðið vor.
— Og þú hefur ekki minnstu hug-
mynd um hvað þig langar til að verða.
— Jú, ég er nú dálítið að hugsa um
gullsmíði.
— Já, ertu dálítið laginn, eða góð-
ur að teikna?
— Ég veit það nú ekki, annars hef
ég verið í Handíðaskólanum undan-
farna vetur, að læra teiknun.
— Heldurðu að það sé mikið upp
úr þessu að hafa?
— Já, ábyggilega.
— Hvað gerirðu í tómustundum?
— Slít skónum.
— Jæja, það var skemmtilegt tóm-
stundastarf.
—■ Það er að segja ég labba rúnt-
inn, fer út að skemmta mér, tek upp
á segulband, og geri bara það sem
fólk gerir flest.
— Einmitt það, það sem fólk gerir-
flest. En segðu okkur, hvenær ætl--
arðu að byrja á náminu?
— Ætli það verði ekki einhverm
tíma þetta árið, annars er það allt.
óákveðið.
— Ferðu svo ekki út einhvern.
tíma?
—■ Jú, vonandi, en það verður ekki.
strax.
— Það er víst bezt að fá að vita..
hvað þú heitir?
— Lárus Jónsson.
— Jæja, við þökkum þér fyrir'
greinargóð svör Lárus, og vonum að-
þetta gangi nú allt vel í framtíðinni,.
— Jú, það var ekkert.
24
VIKAN