Vikan - 22.09.1960, Blaðsíða 31

Ferð inn í fortíðina
Framh. af bls. 8.
Þau höfðu bæði setið eftir mið-
degisverðinn í dagstofunni, með höf-
uðin þétt saman og skoðað myndir í
gömlu blaði.
„Elskarðu mig ennþá?“ spurði
hann lágt og lét sem hann hefði mik-
inn áhuga fyrir myndunum.
„Þú ert heimskur, hræðilega
heimskur," hvíslaði hún aftur.
Allt í einu heyrðist hratt og lágt
fótatak — og í dyrunum stóð hin'
hálfvitlausa móðir hennar, í skítug-
um svörtum silkislopp og úttroðnum
inniskóm. Svört augu hennar glömp-
uðu óheillavænlega. Hún hljöp eins
og inn á leiksvið og hrópaði: „Nú hef
ég skilið allt. Ég fann þetta á mér,
ég hef haft gát á ykkur. Ræfillinn
þinn, hún mun aldrei í lífinu verða
þin.“
Síðan teygði hún höndina út úr
langri, hvítri erminni og skaut með
hræðilegum hávaða úr gamalli byssu,
sem þó var aðeins hlaðin púðri, sem
notað var til að hræða spörfuglana.
Hann þaut að henni og greip um hönd
hennar. Hún reif sig lausa, sló með
byssunni i ennið á honum og hitti á
æð, sem byrjaði þegar að blæða,
slöngvaði byssunni á eftir honum og
þegar hún heyrði að fólk, sem hafði
heyrt skothvellinn og köllin, kom
hlaupandi, byrjaði hún með froðuna
á grábláum vörunum að hrópa enn
tilgerðarlegar:
„Fyrr skaltu ganga yfir mig dauða
en að hún tilheyri þér. Ef hún
flýr með þér, þá hengi ég mig sam-
dægurs, þá fleygi ég mér niður af
þakinu. Burt úr mínu húsi, flæking-
urinn þinn. Rusja, veldu á milli mín
og hans.“
Og Rusja hvíslaði: „Ég vel þig,
mamma, þig.“
Hann vaknaði og opnaði augun.
Ennþá lýsti blátt ljósaugað yfir dyr-
unum inn í dimmu klefans og horfði
stöðugt, sorgbitið og leyndardómsfullt
á hann Ennþá þaut lestin, titrandi
og slagandi með stöðugum hraða
áfram.
Litla dapurlega sveitastöðin var
þegar langt að baki. Allt þetta hafði
hann lifað fyrir tuttugu árum. Hann
hugsaði um skóginn, fenin, vatnalilj-
urnar, slöngurnar og trönurnar .. .
Já, þar höfðu líka verið trönur,
hvernig hafði hann getað gleymt þv/.
Allt var svo undarlegt á þessu ein-
kennilega sumri. Undarleg voru
trönuhjónin, sem komu öðru hverju
fljúgandi að vatnsbakkanum og
leyfðu engum öðrum en Rusju að
nálgast sig. Þau beygðu langa og
granna hálsana og horfðu alvarlega
á hana, en full af forvitni, þegar hún
kom hljóðlega á mjúkum skónum og
settist á hækjur sinar fyrir framan
þau. Þegar hann sá hana hlaupa svona
til trönuhjónanna, gat hann ekkert
hugsað og ekkert annað séð. Hann sá
aðeins flagrandi sarafaninn og titraði
magnþrota við tilhugsunina um brún-
an líkama hennar með dökku fæð-
ingarblettunum á húðinni.
1 síðasta sinn þegar þau sátu saman
í legubekknum i dagstofunni og
beygðu sig yfir blaðið, var hún aftur
með húfuna hans milli handanna og
þrýsti henni að brjósti sér, eins og
áður í bátnum. Hláturinn speglaðist
í svörtum augum hennar um leið
og hún sagði: „Ég elska þig svo mik-
ið núna, að ég veit ekkert yndislegra
en lyktina úr húfunni, lyktina úr
hárinu á þér og af þessum and-
styggilega ilmvatni þínu.“
Nú höfðu þau farið fram hjá
Kursk.
Hann hafði beðið um kaffi og
koníak eftir morgunverðinn og konan
hans sagði: „Því drekkurðu svona
SKOLAFOLK
Ueikningsbækur, þrjár tegundir
Stílabækur, fjórar tegundir
Glósubækur, þrjár tegundir
Teikniblokkir, fjórar stærðir
Skrifblokkir, fimm stærðir
Spíralblokkir, fimm stærðir
Rissblokkir, þrjár stærðir
Kvartbækur, línustr. og reikn.str.
Kladdabækur, línustr. og reikn.str.
Frumbækur, tvær stærðir
Reikningseyðublöð, tvær stærðir
Sellofanpappír,
Smjörpappír,
Gestabækur o. m. fl.
SKIPHOLTI 1 • RFYKJAVfK
Heildsölubirgðir:
Símj 2-3737.
HÚ SMÆÐ UR
mikið? Ef mér sýnist rétt, er þetta
fimmta glasið þitt. Þú saknar sjálf-
sagt ennþá sveitagulleplisins þins með
beinastóru fæturna?"
„Já, ég sakna hennar,“ sagði hann
með köldu brosi. Eftir dálitla stund
sagði hann lágt: „Amata nobis
quantum amabitur nulla". (Þá, sem
við elskum — hana munum við alltaf
elska meira en allar aðrar).
„E’r þetta latína?“ spurði hún.
„Hvað þýðir það?“
„Það þarft þú ekki að vita,“ svar-
aði hann þurrlega.
„En hvað þú setur þig á háan
hest,“ sagði hún, geispaði kæruleysis-
lega og leit út um gluggann á sól-
bakað landslagið, sem þeystist fram
hjá. ★
Grundaþjófasaga
Framhald af bls. 7.
íngjaldshóli, þarsem þeim skyldi
stefni til vottaáheyrslu og dóms.
Það tók tvo daga, 5. og G. maí, að
þínga u'm málin.
Jón meðgekk eftir nokkurt þóf
að hafa stolið úr Grundarfjarðar-
búðum með Bjarna i Lág, Guðríði,
Bjarna öskubaki, Ormi og Kristinu
Þórðardóttur.
Ormur þrumdi af sér allar ákær-
ur og meðgekk ekkert.
Guðríður kenndi nú Bjarna barn-
ið og gekkst hann við faðerninu
að barni bróðurkonu sinnar.
Dómar féllu nú á þá leið, að Jóni
voru dæmd tvö húðlát og brenni-
mark á ennið; Ormi var dæmt húð-
lát, brennimark og þrælkun á
Brimarhólmi sína lifstið. Guðríður
og Bjarni voru dæmd til dauða fyrir
blóðskömm og honum auk þess eitt
húðlát fyrir þjófnað og meinsæri.
Hvað snertir aðild Kristínar
Þórðardóttur eða refsíngu er ekki
tjóst og ekki getur heimild hennar
við dóma sýslumanns.
Bersýnilegt er að þetta fólk hef-
ur farið i búðirnar oftar en einu
sinni og þá ekki allur hópurinn i
hvert sinn, samanber meðkenningu
Jóns og frásögn Bjarna öskubaks
Framhald á bls. 35.
Aukið blæfegurð hársins . ..
með hinu undraverða
WHITE RAIN shampoo-hæfir yðar hári.
HEILDVERZLUNIN HEKLA H.F.
Hveríisgötu 103 — Sími 11275.
WHITE RAIN fegrandi Shampoo . . . þetta
undraverða shampoo, sem gefur hárinu
silkimjúka og blæfagra áferð.
petta ilmríka WHITE RAIN shampoo . . .
gerir hár yðar hæft fyrir eftirlætis hár-
greiðslu yðar.
petta frábæra WHITE RAIN shampoo
. . . lætur æskublæ hársins njóta sín og
slær töfraljóma á það.
Hvítt fyrir venjulegt hár —
Blátt fyrir þurrt hár —
Bleikt fyrir feitt hár.
V I K A N
31