Veðrið - 01.04.1971, Blaðsíða 30
Þegar SU09306 kom til Halifax um kl. 2100 um kvöldið, spurði ilugstjórinn
um komutíma fyrri flugvélarinnar, SU-09303, þar eð hann hafði ekki liaft neitt
samband við hana alla leiðina, þótt hún ætti að vera aðeins um kiukkustundar-
flug á undan. Þá fyrst kom í ljós, að ekkert hafði spurzt til SU-09303 síðan hún
hvarf af ratsjánni á Keflavíkurflugvelli 47 mínútum eftir flugtak. Flugþol vélar-
innar rann út kl. 2330, og hófst þá umlangsmikil leil, er stóð í marga daga.
I leitinni tóku þátt allmörg skip og flugvélar frá nokkrum þjóðum. Bandaríski
ísbrjóturinn „Southwind" var sendur til leitar á Grænlandshafi, svo og norskt
skip og veðurskipið „Alfa“. Bandarískar og rússneskar flugvélar leituðu í marga
daga á svæðinu frá Grænlandi að íslandi þrátt fyrir erfið leitarskilyrði, þoku-
loft, lélegt skyggni og lága skýjahæð.
Samkvæmt óljósum fregnum frá norsku skipi sást brak fljótandi á sjónum
um 49 sjómílur frá þeint stað, sem flugvélin var talin vera, er liún hvarf af
ratsjánni, og veðurskipið „AIfa“ fann ónotað rússneskt björgunarvesti talsvert
norðvestan við hinn hugsanlega slysstað. Rússneskt skip kom svo til Reykjavíkur
með brak, sent talið var vera úr flugvél at tegundinni An-22, og var leitinni
þá hætt.
Af þeim upplýsingum, sem hér liggja fyrir, verður lítið ákveðið um orsakir
þessa flugvélarhvarfs. Samkvæmt flugspáni og þeim upplýsingum, sem síðar voru
til staðar (veðurtunglamyndir, háloftaatluiganir og veðurskeyti frá flugvélum)
má telja víst, að sterk vindröst hafi legið um það svæði, þar sem vélin hvarf.
Sennilega hefur einhver kvika ver'ið þarna, samt verður ekkert fullyrt um það.
Flugvélin hvarf, þegar hún var stödd að því er virðist norðanvert í útjaðri
vindrastarinnar. Hafi varningur verið illa skorðaður, er ekki útilokað. að kvika
hafi velt honum skyndilega til og orsakað slys. ísing gæti einnig liafa sezt
skyndilega á þetta fljúgandi bákn. Hins vegar má benda á, að þarna flugu
margar flugvélar um á svipuðum tíma, og engar gáfu til kynna, að þarna væri
kvika eða ísing. Seinni rússneska vélin flaug sömu leið um klukkustund síðar
og í sömu hæð, 22.000 fetum, og tilkynnti ekki um varhugavert flugveður. Loft-
leiðavélar flugu þarna einnig, ein um 6 klukkustundum áður í 19.000 fetum
og önnur flaug unt 25 mínútum eftir flugvélarhvarfið yfir staðinn í 27.000 fet-
nt og tilkynnti aðeins, að þarna væri 105 hnúta vindur af vestnorðvestri og
38 stiga frost, en ekki var minnzt á annað veður.
Hvað olli endadægri Boiarinsov flugstjóra og 22 félaga hans 18. júlí 1970
yíir miðju Grænlandshafi verður trúlega alltaf hulinn leyndardómur. Fitt virðist
víst, það sem kom fyrir, gerðist svo sviplega, að ekki vannst tími til þess að
senda neyðarkall.
30
VEÐRIÐ