Vikan - 21.06.1962, Side 3

Útgefandi: Hilnur h.f. .
Ritatjórí:
Gísli Siffurðsson (ábm.)
Auglýsing’astjóri:
Jóhannes Jörundsson.
Framkviemdastjóri:
Hilmar A. Kristjánsson.
Hitstjórn og auglýsingar: Skiphol
33. Símar: 3532Ö, 35321, 35322, 3532
Pósthóif 149. Afgreíðsla og‘ dreifin'í
Blaðadreifing, Laugavegi 133,
3Ö72I). Dreifingarstjóri: Óskar Karl
son. Verð i lausasölu kr. 15. Ás
arvt-rð er 200 kr. ársþriðjungsieg:
greiðist fyrirfram. Prentun: Hilmir
h.f. Myndamót: Rafgraf h.f.
/ næsta blaði verður m.a.:
9 Korsíða: Ölafur Thors, forsætisráðherra. Halldór Pétursson
teiknaði myndina.
• Leiftursókn augnabliksins. Ólafur Thors í aldarspegli.
• Sortnar þú ský. — Síðasti hluti sögunnar eftir Francoise Sagan.
• Ég er enn með bíladellu, — viðtal við Katrínu Fjeldsted, sem
tók bílpróf fyrst ízlenzkra kvenna.
• f upphafi var orðið. — Smásaga eftir Carlotte Armstrong.
• Hinar ýmsu tegundir Yoga. Önnur grein í þessum greinar-
flokki eftir Steinunni S. Briem.
• Bréf að sunnan. — Brandur á Suðurpól svarar Birni á
Norðurpól.
O Ánetjaðist smám saman. — Jokob Möller ræðir við Björn
Þorsteinsson, ungan skákmann, sem vann átta skákir í röð
á síðasta íslandsmóti.
O 32 þúsund km að baki. — Viðtal við Kristleif Guðbjörnsson,
hlaupara, sem náð hefur mun betri árangri í hindrunarhlaupi
en sigurvegarinn á Olympíuleikunum í London, 1948 og æfir
í 1—2 klst. á dag hvernig sem viðrar.
• Verðlaunagetraunin. — Nú er komið fram £ áttunda hhita og
þá eru aðeins tveir hlutar eftir. Volkswagenbifreið í verðlaun.
VIKAN
tæknin
Hafmeyjan og frosk-
maðurinn. r j
.
Hjarnsnigillinn — likan.
Neðri myndin — sjá framhald.
Sé um þunga hJuti að ræða, krefst
hjörgun þeirra mikillar kunnáttu
og þjálfunar, og oft einnig sérstakr-
ar varúðar svo þeir verði ekki fyrir
skemmdum i meðförunum. Fyrir
það er björgun slíkra minja ein af
námsgreinunum við froskmanna-
skóla erlendis.
Auk þess verða nemendurnir að
læra neðansjávarljósmyndun, neð-
ansjávarveiðar og meðferð ýmissa
áhalda og tækja, sem til getur kom-
ið að hann verði að nota i sam-
bandi við starf sitt eðá íþrótt —
en sum þeirra eru allvandmeðfarin,
eins og t. d. viss gerð logskurðar-
tækja, sem notuð eru til að skera
op á súðir sokkinna járn- og stál-
skipa. Björgun úr skipsflökum
krefst og mikillar þjálfunar og
kunnáttu, einkum sökum þess hve
mikil hætta er á að froskmaður-
inn lendi þar í sjálfheldu eða festu.
Talsvert bóknám verða frosk-
menn einnig að stunda i skólum
þessum. Þeir verða meðal annars
að kynna sér „hafliffræði", en sú
fræðigrein fjallar um líf i sjó, fiska.
krabba, skeldýr ug gróóur allan.
Einnig verða froskmennirnir að
kunna nokkuð l'yrir sér í fornminja-
fræði og, síðast en ekki sízt, verða
þeir að vera vel að sér i „skipa-
fræði“, einkum hvað snertir „innri
gerð“ hinna ýmsu skipategunda,
bæði eldri og yngri.
Loks hefur verið gefiu út „al-
þjóðleg" reglugerð um afreksmerki
froskmanna, sem skiptast i þrjá
flokka, bronz, silfur og gull, og
þær raunir, sem viðkomandi verð-
ur að vinna í hverjnm ftokki
HjarnsnigiU".
Þetta furðulega tarartæki er
ætlað ti) ferðalagn uin hjarnauðn-
ir Suðurskautsins. Það skríður á
Frainhald á bls 3fi
l’aó mætti lialda að þessi mynd
iiefði verið tekin í því skyni að
•-kreyta með henni nýja útgál'u af
a-vintýri Andersen, um litlu haf-
meyna. Svo er þó ekki, heldur
'vnir hún eina af prófraunum þeim,
sem nemandi í froskmannaskóla
> ei'ftur aft leysa af hendi til þess að
hljóta, skírteini — sem sagt að
sækja hafmev niður á botn hafsins
og koma henni upp á yfirborðið.
Þetta kann að þykja nokkuð
þung prófraun, þótt ekki væri
nema fyrir það að hafmeyjar séu
vandhittar á mararbotni. Á þessu
er þó sú skýring, að hafmeyja þessi
er úr steini og hefur verið sökkt
þarna niður. Og á því er svo önnur
skýring.
Að undunförnu hafa froskmenn
reynzt býsna liðtækir í leitinni að
gömlum minjiim á hafsbotni og
lijörgun þeirra, I. d. við strendur
Grikklands og viðar, þar sem fund-
i/1 hafa sokknar fnrnaldarhorgir.
FORSÍÐAN
Við Ægissíðu í Reykjavík eru enn leifar
af þeim atvinnuvegi, sem eitt sinn var
umfangsmestur um Suðurnes: Smábátaútgerð. Þeir, sem gera þessa
báta út eru þó vart taldir með útgerðarmönnum, sem aka i Merced-
es Bens og eiga einbýlishús uppá tvær milljónir, heldur eru þeir
einungis nefndir grásleppukarlar. Þeir róa út i þarann á skerja-
firði eins og sagt var frá í grein i Vikunni fyrir nokkru. Og svo
selja þeir al'lann úr vögnum við Hringbrautina, milliliðalaust.
Við fórum ineð rauða Fólksvagninn vestur á Ægissíðu og stillt-
um honum upp hjá hjöllunum. Þvilíkar andstæður. Annars vegar
netakúlur, gömui keri-a og skipsvinda, máð undan átökum f.jöl-
margra handa, hjailar úr t'eysknum spýtum, sem sunnanáttin og
<eitan hafa smám sainan unnið á — og hins vegar rautt, gljáandi
lakkið á Fólksvagninum.
Stúlkan, sem stendur hjá bílinnn heitir Stefania Borg og vinnur
hjá Sölumiðstöð Hraðfrystihúsanna. Hún hefur oft setið fyrir áður
hjá ljósmyndurum, þið hafið ti) dæmis nokkrum siunum séð mynd-
ir af henni i auglýsingum i Vikunni.
T1K.AN 3