Vikan - 25.03.1964, Blaðsíða 6

Þegar fjölskyldan fer út aÖ skemmta sér, skemmt-
ir hún sér bezt meö því að vera ekki aðeins óhorf-
andi, heldur þótttakandi í skemmtuninni. Hér eru
þrjór frúr, sem hafa fengið það verkefni að
blása upp blöðrur. Síðan eiga þær að setjast
á þær með pomp og pragt. i)
FJÖLSKYLDAN
FER OT AÐ
SKEMMTA SÉR
Það er búið að borða sunnudagsmatinn; pabbi
lætur fara vel um sig með vindilinn, mamma lítur
í blöðin og börnin eru að leika sér. Þá heyrisl
allt í einu sagt:
— Hvað á að gera í dag?
Þau líta öll hvert á annað, því þetta hafði
líkt og legið í loftinu.
— Ættum við að fá okkur göngutúr, segir pabbi.
— Æ, nei, það er rigning og hárið á mér verð-
ur svo agalegt, segir mamma. — Getum við ekki
farið í bíltúr, út á Nes eða upp í Skíðaskála?
— Við erum svo oft búin að fara þangað, segja
börnin og það er sýnilegt, að það hefur ekkert
aðdráttarafl.
— En í bíó klukkan þrjú, segir pabbi. Gáðu
hvaða myndir eru.
— Ó, þær eru allar svo lélegar. Ég held það
borgi sig ekki.
— En að fara til afa og ömmu, segir mamma.
— Já, eða til Stínu og Stjána. Það er nú svo
langt síðan við höfum komið þangað.
— Já, en þá talið þið fullorðna fólkið bara
saman, segja börnin, og við getum þá alveg eins
verið heima.
Sem sagt: það eru ekki margar viðhlítandi
lausnir á málinu og fjölskyldan er alveg ráðþrota.
Það var Hermann Ragnars, danskennari, sem
sagði okkur þessa dæmisögu og eftir öllum sólar-
merkjum að dæma, munu margir geta kannazt við
sjálfa sig í henni. Sannleikurinn er sá, að það
er ekki margt sem öll fjölskyldan getur gert sam-
an sér til skemmtunar. Hins vegar er það mjög
æskilegt; það treystir fjölskylduböndin, að for-
eldrar geti verið með börnum sínum — að minnsta
kosti á sunnudögum. Hermann fór að hugsa um
þetta vandamál. Hann sagðist hafa verið búinn að
sitja svo marga „kaffi- og vínarbrauðsfundi" með
allskonar forráðamönnum æskulýðsmála. Þar var
bent á alls konar leiðir, en hingað til hafa það
einkum verið orðin tóm. Hermann afréði að láta
til skarar skríða og talaði við ýmsa stjórnendur
samkomuhúsa, en talaði yfirleitt fyrir daufum eyr-
um unz Konráð Guðmundsson í Sögu ákvað að
koma til móts við Hermann. Þegar þetta er skrifað
hefur Hermann Ragnars haldið þrjár slíkar skemmt-
anir í Hótel Sögu og aðsóknin var svo mikil, að
margir urðu frá að hverfa.
g — VIKAN 13. tbl.