Vikan - 24.09.1964, Page 46

Svalandi - ómissandi
á hverju heimili
APPELSÍN
S ÍTR Ó N
Ll IV3 E
ur héðan áður en þær stóru koma
og stela bráð okkar."
Já, þær eru stórar þarna.
Fyrir öllum gluggum í herberg-
inu mínu voru flugnanet, sem eiga
að gera öllum kvikindum ófært inn
( herbergið. Samt var æði gest-
kvæmt hjá mér stundum. Lengi vel
háði ég eltingaleik við skorkvikindin
áður en ég fór að sofa. Pöddur á
litinn eins og páskaliljur, og engi-
sprettur með kloflöng stökk, voru
einkar leiðinlegar viðureignar. Sér-
staklega voru þó skorkvikindin, sem
líkjast engisprettum hvimleiðir gest-
ir. Þau hafa þann sið, að felast í
fatahrúgum og einhversstaðar þar
sem erfitt er að ná til þeirra. Svo
þegar maður er búinn að slökkva
Ijósin og koma sér í bólið, þá byrj-
ar söngurinn, fííífííííííííí. Pöddurnar
framleiða þessa synfóníu með því
að nudda afturlöppunum við væng-
ina í sífellu. Þetta er leiðindasuð
og alls óþolandi fyrir þann, sem
ekki veit hverjum það tilheyrir. Svo
þegar ég fór á fætur í bræði minni
og kveikti Ijós, hætti suðið alltaf.
Það var sem óvinurinn vissi að
hætta væri fyrir höndum. Stundum
tók langan tíma að koma þessum
kvikindum fyrir kattarnef, svo vör
eru þau um sig og fljót að stökkva.
Samt varð íslendingurinn alltaf sig-
urvegari í þessum viðureignum.
Hvort hugrekki eða hræðsla kom
honum til vopna skal ósagt látið.
Útiljósið á heimili mínu í Texas
er hin mesta paradís á jörðu fyrir
allar tegundir skordýra. Þegar myrkt
er orðið á kvöldin, hópast að Ijós-
inu allar stærðir og útgáfur af kvik-
indum, öll sveima um Ijósið rétt í
minni höfuðhæð og ráðast á dyrn-
ar í von um að komast inn. Að auki
þykir þessum pöddum, með harða
skel um búkinn og olíubláma á
vængjunum, einkar gott að dvelja
utan á flugnanetinu. Ég gerði mér
það oft til gaman að standa hinum
megin netsins, óhultur, með beitt-
an pinna í höndunum, og stinga
þær til dauða neðan frá. Ég gat
ekki að því gert. Þær höfðu svo
oft kvalið mig, að ég hafði nautn
af því að launa þeim með tönn
fyrir tönn og auga fyrir auga.
Svo var það eitt kvöldið um mið-
nætti, að ég kem heim með vini
mínum. Höfðum við verið að
skemmta okkur um kvöldið og vor-
um í betri fötum, m.a. var ég klædd-
ur í nýjar buxur, sem ég hafði keypt
þann dag. Þær voru röndóttar og
minntu mig á buxurnar sem Ólafur
Thors hefur stundum verið í. Þegar
við komum að útidyrunum gríp ég
til gamalla ráða, held sem fastast
um hálsmálið með annarri hendi
en opna hurðina í skyndi með hinni.
Hins vegar gleymdi ég alveg að
hugsa um aðra inngönguleið fyrir
pöddurnar, þar sem voru víðu
skálmarnar á nýju buxunum mín-
um. Stenzt það á endum, að ég er
kominn inn úr dyrunum þegar ég
finn, að heljarstór og fyrirferðar-
mikil padda er á leið sinni upp
fótinn á mér, er komin upp að hnés-
bótum og miðar allsæmilega áfram.
Eitt augnablik sá ég hana fyrir mér,
— með augu á stilkum og bitklær
fram á hausnum, þrískiptan bol og
10 lappir. Það var drullug slikja
á henni og ég fann fyrir löppun-
um og ógeðslegum búknum þegar
hún var að berjast upp brattann.
Ég stappaði niður fætinum í æði, en
hún hélt sér sem fastast. Skyndilega
greip mig ógurleg hræðsla. Ég stökk
með bein hnéinn í eldhúsið og reif
af mér buxurnar í einu vetfangi
ólýsanlegs hryllings. Þegar ég jafn-
aði mig sá ég nýju röndóttu bux-
urnar mínar liggja þverrifnar á gólf-
inu. Önnur skálmin hafði snúizt.við,
og þar sem hnéð hafði verið í bux-
unum voru nú jarðneskar leifar risa-
stórrar pöddu; blóðið hafði kllstr-
ast yfir fallegu, hvítu randirnar í
buxunum og búkurinn hafði kram-
izt í sundur. A gólfinu fyrir aftan
mig lá annað hræ og snerist í
hringi. Þetta hræ var hinn banda-
ríski vinur minn. Hann hafði feng-
ið hláturskrampa við að sjá íslend-
ing ganga af göflunum út af einni
saklausri og sældarlegri júnípöddu.
Það er gott að vera kominn heim
aftur. Fólkið er frótt um landið og
sína ætt, konurnar skapgóðar, og
köngulærnar í Flóanum mestu frið-
semdargrey. Þess vegna er svo gott
að vera íslendingur heima á íslandi.
Því miður mun ég ekki njóta þeirra
gæða um sinn. Þegar lesendur Vik-
unnar lesa þessa grein, verð ég
aftur á meðal Bandaríkjamanna,
fáfróðra um Island, skapstóra konan
verður í kallfæri, og pöddurnar
munu halda áfram að hópast utan
um útiljósið mitt á kvöldin.
Brandur.
Meö
ásfar-
kveðju
frá
Rúss-
landi
Framhald af
bls. 20.
og þar dó hún sex mánuðum seinna
af barnsförum, eftir að hafa fætt
tuttugu og fjögurra marka dreng.
Aður en hún dó, sagði hún, að
drengurinn ætti að heita Donovan
(lyftingamaðurinn hafði kallað sig
hinn mikla O'Donovan) og Grant,
sem var hennar eigið nafn.
ÞAÐ ER SPARNAÐUR
f AÐ KAUPA GÍNU
Öskadraumurinn
við heimasauminn
Ómissandi fyrir aliar konur, sem
sauma sjálfar. Stærðir við allra
hæfi. Verð kr. 550,00 og með
klæðningu kr. 700,00. BiSjiS um
ókeypis leiSarvísi.
Fæst í Reykjavík hjá;
DÖMU- & HERRABÚÐINNI
Laugavegi 55 og
GÍSLA MARTEINSSYNI
Garðastræti 11, sími 20672
Hljómplatan með
fjórtán
Fóstbræðrum
er aS sló öll sölumet íslenzkra
hljómplatna enda er hér á ferS-
inni einhver skemmtilegasta og
vandaSasta hljómplatan um ára-
bil.
A plötunni eru átta lagasyrpur,
eSa alls 40 lög, og er þetta LP
33 snúningshraSa plata.
Platan kostar kr. 325,00 og
verSur ySur send hún um hæl,
burSargjaldsfrítt, ef þér sendiS
tékka eSa póstávísun aS upp-
hæS kr. 325,00.
*
SC - bljémplðtnr
Box 1208 — Reykjavík
40 — VIKAN 39. tbl.