Vikan - 30.12.1964, Qupperneq 11

og acS þessi vegur yrði að bíða betri tíma — en
þeir vissu af reynslunni, að sú bið gæti orðið
eilífðin sjólf.
Fengu þeir því til liðssinnis nokkra óhugamenn
um þjóðmól, því svo einkennilega vildi þá til, að
til voru menn, sem hugsa um þjóð en gleyma
flokk. Einn þessara manna, er líklegast þekktasti
íþrótta- og æskulýðsleiðtogi landsins — og þarf
því ekki að nefna nafn hans — hann þekkja allir.
Tók hann að sér framkvæmdir í samráði við ung-
an vegaverkfræðing, sem langaði til þess að fá
tækifæri til að sýna í verki hvernig hann taldi
að gera þyrfti vegi hér á landi. Verkamennirnir
komu alls staðar að — þar voru æskumenn lands-
ins, sem vildu vinna að þjóðþrifastarfi, undir hand-
leiðslu manns, sem þeir treystu og mátu mikils.
Hér var því um nokkurskonar ungmennafélags-
hreyfingu og hrifningu að ræða. Starfsemin var
um leið vinnuskóli, sem hefur orðið til fyrirmynd-
ar víða, eins og sjá má í ýmsum sveitum og
byggðum landsins. En fjármagnið vantaði. For-
ráðamenn Dalasýslu gáfu út skuldabréf til 10 ára
— afborgunarlaus í 3 ár — en þau voru síðan greidd
með framlagi ríkisins til vegagerðarinnar. Skulda-
bréfin keyptu þjóðhollir menn, og þeir fengu mikla
og góða liðveizlu hjá bönkum og lánastofnunum.
Verkefninu var lokið á örstuttum tíma — vega-
gerðin var ekki svo erfið, eins og margur hafði
búizt við. Allt gekk þetta með ágætum og
eiga Dalamenn miklar þakkir skilið fyrir að
benda á nýjar leiðir í erfiðu viðfangsefni og
þeir báru málið fram til sigurs.
Nýi vegurinn er með ágætum. Vegalengdin
er svipuð — en vegurinn er nærri snjólaus allt
árið. Allar samgöngur til Vesturlands eru nú
um þennan veg og hafa þær aukizt mjög mikið
frá því áður var.
Frá Skógarströnd liggur vegurinn einnig til
Stykkishólms, og gerðum við krók á leið okkar
til þess að sjá þau umskipti, sem þar hafa orðið
síðustu árin.
Stykkishólmur var lengi höfuðstaður við
Breiðafjörð og er nú að verða það aftur; eða
síðan hann varð einhver vinsælasti ferðamanna-
bær landsins. Fyrir nokkrum árum bundust menn
samtökum í Stykkishólmi um að koma þar
upp blómlegu athafnalífi og tóku forystu við
Breiðafjörð. Varð að ráði að gera Stykkishólm
að ferðamannabæ og nota þá u'm leið hinar
sérstöku aðstæður, sem fyrir hendi eru — eyj-
arnar á Breiðafirði. Menn þekkja þetta allt svo
vel nú orðið. Skemmtiferðir um Breiðafjörð —
EFTIR GlSLA SIGURBJÖRNSSON, FORSTJÓRA
litlu húsin á eyjunum, sem leigð eru
til sumardvalar — bílahótelið fyrir utan
Stykkishólm; allt er þetta landsmönn-
um og ótal útlendingum vel kunnugt.
Hitt vita færri, að mikinn dugnað og
framsýni Hólmverja þurfti hér til. Þeir
tóku til óspilltra mála. Fyrst var gerð
áætlun um framkvæmdir, síðan var út-
vegað fé, og starfið hafið. Fé var lán-
að mönnum til þess að gera gestaher-
bergi í húsum sínum, einnig var lánað
nokkurt fé til þess að breyta bátum
vegna skemmtisiglinga og fiskiferða,
sem svo margir ferðamenn taka þátt í.
Stykkishólmur er nú orðinn víðfræg-
ur ferðamannabær og er þar blóm-
legt atvinnulíf. Er í Stykkishólmi t.d.
ein af stærri prentsmiðjum landsins og
eru þar prentaðar margar af jólabók-
unum svo nefndu. Fiskræktunarstöðin
í Hvammsfirði hefur bækistöð sína í
Stykkishólmi, og er nú að koma í Ijós
árangur af framsýni manna um fisk-
rækt í Hvammsfirði.
Hvammsfjörður var lengi vei nærri
fisklaus — en síðan farið var að glíma
við þennan vanda, hefur mikið áunn-
izt í þessu efni. Fiskrækt í fjörðum
landsins er að verða að veruleika.
í Stykkishólmi er efnaverksmiðja,
sem vinnur úr allskonar sjávargróðri.
Er hér um útibú frá einni af þekkt-
ustu verksmiðjum í heimi að ræða, og
höfum við íslendingar hér hafið starf-
sem, sem á eftir að verða landi og
þjóð til mikils gagns um ókomin ár.
Sjúkrahúsið er þekkt fyrir ágæta
skurðlækna, og er viðburður, ef sjúkl-
ingar við Breiðafjörð fara suður til
læknisaðgerðar. Hefur líka nýskipan
heilbrigðismála haft hér mikil áhrif
til hins betra, eins og svo víða ann-
ars staðar. Hérðaslæknar eru nú, eins
og kunnugt er, alltaf 2—3 saman —
hafa stór héruð en samgöngur eru
miklu betri en áður — einangrunin er
að hverfa, og svo er þeim nú séð
fyrir sæmilegum lækningatækjum og
húsakosti.
Ekki má gleyma starfsemi kirkjunn-
ar við Breiðafjörð fyrir eldra fólkið.
Var sameiginlega ráðizt ( að koma
upp og starfrækja heimili fyrir þá,
sem komnir eru á efri ár og langar til
að dvelja síðustu árin heima við Breiða-
fjörð. Stykkishólmur varð fyrir valinu,
og þótti mér gaman að skreppa þang-
að og tala við þetta gamla en síunga
fólk. Mundi ég þá eftir breiðfirzku
seiglunni, sem hún frú Ólína Snæbjörns-
dóttir frá Stað talaði svo oft við mig
um.
En ferðinni var heitið norður og fór-
um við því frá þessum fyrirmyndar og
framtíðarbæ áleiðis til Búðardals. Veg-
urinn á Skógarströnd er ágætur og því
ekki lengi farinn.
Þarna hefi ég stundum áður komið
og alltaf þykir mér vænt um að koma
þangað. Arin eru mörg síðan ég tal-
aði við þá fyrst. Hann ætlaði að tala
við mig ( nokkrar mínútur og mátti
ekki vera að því að drekka kaffið —
við töluðum saman lengi. Hann var
yngri en ég — en hann sá hvað gera
þurfti, og áhugi hans var ódrepandi.
Nú fórum við að tala um þetta allt
saman, og hann sýndi mér nýju verk-
smiðjuna, þar sem íslenzka postu-
Framhald á bls. 43.
VIKAN 53. tbl. — -Q