Vikan - 13.06.1968, Blaðsíða 48

Þeir eru ófáir, sem ekki geta
litið á konulíkamann öðru vísi
en sem lostafulla kynæsingu.
Þetta fólk fórnar höndum vfir
hvers konar myndum af nöktu
kvenfólki, þótt þær séu marg-
ar hverjar listavel gerðar og
langt frá að vera klám. Og
margar raddir hafa sagt sem
svo: Hvers vegna er alltaf verið
að sýna okkur mvndir af ber-
rössuðu kvenfólki — hví má
ekki lofa okkur líka að sjá bera
karlmenn?
Svarið hefur löngum verið á
jjá lund, að sem augnayndi
stæði líkami karlmannsins mjög
að baki líkama konunnar. Þetta
hefur til skamms tíma þótt gott
og gilt svar — nema hvað
Frakkar eru gefnir fyrir að hafa
endaskipti á öllum sköpuðum
hlutum.
Svo stóð á, að franskur nær-
buxnáframleiðandi var íarinn að
hafa áhyggjur af afkomu sinni.
Hann áleit sínar brækur ekki
lakari en annarra, en þær seld-
ust mjög illa. Svo hann sneri
sér til viðurkenndrar auglýs-
ingastofu og mælti á þessa leið:
— Sjáið um að koma nær-
buxunum, sem ég framleiði, í
örugga sölu. En í hvelli. Eg er
að fara á hausinn.
Auglýsingastofan kannaði
brókamarkaðinn í Frakklandi
og komst að því, að miðlungs-
Frakkinn keypti bara einhverjar
bra'kur, þegar liann vanhagaði
um slíkar vörur. Ilm val eða
markviss kaup á ákveðnum
merkjum var ekki að ræða. Fá-
títt var að konur keyptu slík-
ar flikur handa mönnum sín-
um, þótt þeir aftur á móti gæfu
þeim iðulega plögg af þessu
tagi við ýmiss tækifæri.
Og auglýsingastofan ákvað að
gera herferð í þessum efnum.
Franck Protopapa var dreginn
iram í dagsljósið.
Franck Protopapa var horað-
ur unglingur, 23 ára. Hann er
48 VIKAN 23-tbl'