Vikan - 10.10.1968, Side 36

Bragðið leynir sér ekk
MAGGI súpurnar frá Sviss
eru hreint afbragð
MAGGI súpurnar frá Sviss eru búnar til eftir upp-
skriftum frægra matreiðslumanna á meginlandinu,
og tilreíddar af beztu svissneskum kokkum. Það er
einfalt að búa þær til, og þær eru dásamaðar af
allri fjölskyldunni. Reynið strax í dag eina af hinum
átján fáanlegu tegundum.
MAGGI
SUPUR
FRÁ
SVISS
• Asparagus
• Oxtail
• Mushroom
• Tomato
• Pea with Smoked Ham
• Chicken Noodle
• Cream of Chicken
• Veal
• Egg Macaroni Shells
• 11 Vegetables
• 4 Seasons
• Spring Vegetablc
Hann skammasí sín ...
Framhald af bls. 19
æsku óskaplega gaman að leggja
sig í hættu, að nauðsynjalausu ef
ekki vildi betur, en það tók enda
rigningardag einn í Gautaborg ó
þriðja tugnum, þegar hann af til-
viljun hlýddi á fyrirlestur dr. Agge
fró Eþíópíu, sem fjallaði um i 11
virki Itala þar.
— Ég hneykslaðist, sagði von
Rosen. — Og hófst handa, skrifaði
Karli prinsi í Rauða krossinum og
bauð sjólfan mig og flugvél mína
Eþíópum til hjólpar.
Von Rosen segir oft: Ég hneyksl-
aðist, ég skammaðist mín. Hér ó
hann við djúpa blygðunarkennd;
hann blygðaðist sín fyrir þjóðina,
mannkynið — blygðaðist sín fyrir
hönd heimsins, fyrir að þessi sami
heimur skuli líða ruddaskap þann
og ofbeldi, sem daglega viðgengst,
eða þá þann vanmátt til að hindra
ósköpin, sem úreltu stjórnmála- og
hagkerfi er um að kenna.
Bíöfrustríðið er mesti hryllingur
sem hann hefur nokkru sinni kom-
izt í kynni við. Þarna er verið að
drepa fjórtón milljóna þjóð, segir
hann. (Af Gyðingum voru „aðeins"
drepnar sex). Hvert einasta þorp,
sem hann flaug yfir í Bíöfru, hafði
verið brennt til grunna með napalm.
Ljósmyndari nokkur kom í flótta-
mannabúðir og tók mynd af litl-
um, banhungruðum dreng. Drengn-
um þótti nokkuð til þessa atburð-
ar koma, sem títt er um börn, en
þesshóttar smágeðshræring varð
honum ofviða; hann gaf upp and-
ann þegar á eftir. Þannig er nú
heilsufarið í því landi.
Framkvæmdir. Það eru fram-
'» Wi1———zaKg'jffwarFan.'HaT. "rffiaTri
kvæmdir sem von Rosen vill. Hann
stendur frammi fyrir sömu spilltu
alþjóðastefnunni og á dögum
Þjóðabandalagsins. Þjóðabandalagið
hafðist ekki að, þegar ráðizt var á
Eþíópíu, segir von Rosen. Það varð
þess banabiti. Hversvegna er ekkert
gert nú?
Hér vantar, segir hann, snjalla
stjórnmálaleiðtoga. Heimskan og
seinlætið að skilja að heimurinn hef-
ur breytzt síðan í gær er okkar
mesta mein.
Heiminum, ríkjunum, er stjórnað
af mönnum sem andlega séð eru
ennþá á Viktoríutímanum. Gífurleg-
ar byltingar og breytingar hafa átt
sér stað, en stjórnmálamennirnir
láta og lifa eins og ekkert hafi
breytzt. Það eina sem stjórnmála-
mennirnir hafa áhuga fyrir er að
hanga við völd. Þetta á ekki aðeins
við um þá sem rtkjum ráða, heldur
einnig forráðamenn alþjóðastofn-
ana. Menn semja og skjóta öllu á
frest — þangað til þjóð upp á
margar milljónir hefur verið strá-
drepin. Menn halda að þeir hafi
tíma, en það hafa þeir ekki. Þegar
Hitler var að drepa Gyðingana
sögðu menn afsakandi: Við vissum
ekki um þetta meðan það gerðist.
í þetta sinn gildir só fyrirsláttur
ekki. Allur heimurinn veit hvað er
að gerast í Bíöfru. Það verður að
varpa þessari venjubundnu seina-
gangsþróun fyrir borð, og grípa til
róttækra aðgerða tafarlaust.
Carl Gustaf von Rosen vill koma
á fjöldahjálp. Hann sat heila nótt
í samræðum við Ojukwu, leiðtoga
Bíöfrumanna, og hefur nú gerzt tals-
maður hans á alþjóðavettvangi. Um-
fram allt þarf að knýja Sameinuðu
þjóðirnar til að neyða Breta til að
hætta vopnasendingum til Nígeríu.
Líka gæti komið til greina að fá
S.þ. til að senda gæzlulið til lands-
ins líkt og til Kongó fyrr og knýja
fram vopnahlé.
Von Rosen vill líka að Svíþjóð,
föðurland hans, viðurkenni Bíöfru.
Vegna hlutleysisstefnu sinnar og
annars nýtur Svíþjóð allmikillar
virðingar í Afríku. Enn sem komið
er hafa aðeins fjögur Afríkuríki við-
urkennt Bíöfru, en ef virðulegt
evrópskt ríki gerði það, gæti vel
hugsazt að mörg fleiri Afríkuríki
fylgdu því fordæmi. Og Ojukwu
ofursti hefur sagt: Fáum við bara
stuðning og viðurkenningu á rétt-
inum til að lifa í okkar eigin landi,
þá erum við reiðubúnir til að semja
um hvað sem er.
En það blæs ekki byrlega fyrir
honum og þjóð hans. Sameinuðu
þjcðirnar eru komnar upp á þau
ríki, sem eru aðilar að þeim, eink-
um stórveldin, og tvö þeirra, Bret-
land og Sovétríkin, styðja þjóðar-
morðið með ráðum og dáð og
verða því að teljast ábyrg fyrir
því. Og hjá Sameinuðu þjóðunum
ríkir ótti um að svo og svo mörg
þótttökuríki móðgist og segi sig úr
samtökunum, ef gripið verði til rót-
tækra aðgerða gegn vii'a þeirra.
Þetta á við um fleiri alþjóðastofn-
anir. Á fundi Alkirkjuráðsins í Upp-
sölum dirfðust menn meira að segja
ekki að samþykkja kröfu um að
vopnasölunni til Nígeríu yrði hætt.
Það sem guðsmennirnir létu frá sér
fara um málið var meiningarlaust
þvaður.
Þegar við allt þetta er að etja,
gæti maður látið sér detta í hug
að von Rosen væri óraunsær skýja-
glópur. En því neita þeir, sem voru
með honum í flugferðunum til Bí-
öfru. Samfara dirfsku sýndi hann
ýtrustu varkárni og framfylgdi öll-
um öryggisreglum út í yztu æsar.
Takmark mitt er að opna augu
heimsins í tíma, áður en heilli þjóð
er tortímt, segir von Rosen. Til þess
er hann kominn til Svíþjóðar — til
að vekja reiði þjóðarinnar gegn of-
beldinu, segir hann, — og í sömu
erindum ætlar hann vestur um haf,
til aðalstöðva Sameinuðu þjóðanna.
Við sjáum nú til hvernig gengur.
3G VIKAN 40- tbl'