Vikan - 23.08.1973, Side 23

komið yfir til okkar og borðað hádegis-
verð, og svo kannski reynt að renna
fyrir fisk seinnipartinn.
— Ég held ekki...Mary ætlaði að fara
að segja eitthvað. en frú Surtees greip
fram i fyrir henni: — Nei, við eigum
ekki heima i Northbank. Við erum bara
i húsinu hans bróður mins við Efri-
vikina. Hann hr. Young þekkir það
áreiðanlega. Blessaðar segið þér, að
þér ætlið að koma.
Georg fann, að Mary leit á hann.
— Það er þá ákveðið sagði frú Surtee,
án þess að biða svar.
Maður hennar gekk til Georgs og rétti
út hönd. Litlu augun horfðu fast framan
i Georg.
— Við hlökkum til að sjá ykkur, sagði
hann við Georg. Svo sneri hann sér að
konu sinni. — öndvegis hjón, elskan,
sagði hann við opnar dyrnar og næstum
yfir öxl sér, sagði frú Surtees aftur við
Georg: —- Yður hefur vist verið sagt, að
allt sé i lagi?
Og enn beið hún ekki svars. Þegar
þau höfðu lokað dyrunum sagði Mary
við Georg: — Hvað átti hún við með þvi,
að allt væri i lagi?
— Það veit ég ekki, tautaði hann. En
tókstu eftir þessu orði sem hann notaði.
„öndvegis”?
— Já.
— Það er talsmáti i Yorkshire, sem
er mikið notaður i Leeds. Það þýðir að
eitthvað sé stórkostlegt eða ágætt. En
hann er enginn Yorkshiremaður. Ég
held hann hafi notað orðið viljandi, og
ætlað mér að taka eftir þvi.
Augun i Mary urðu eins og þoku-
kennd. — Þú heldur, að hann hafi viljað
láta þig vita, að hann þekkti þig? Að
hann væri að ógna þér?
— Það kynni að vera, sagði Georg. —
Eða þá, að hann hafi verið að vænta ein-
hverra viðbragða af minni hálfu.
Mary gekk aftur inn i stofuna. — Ég
hef aldrei séð önnur eins augu, sagði
hún. — Ég er hrædd við þau. Og svo
þessi einkennilegi og erfiði málrómur.
Georg greip i handlegginn á Mary. —
Þetta boð þeirra var ekkert annað en
gabb. Ég á við, að það var algjörlega
tilefnislaust og upp úr þurru. Veizt þú,
hver hún er?
— Já, svaraði Mary dræmt. — Hún er
systir hans Alkis Warner.
Að eiga heima i Northbank var sama
sem að vinna hjá Wamer. Hann átti