Vikan - 08.11.1973, Blaðsíða 19

Hún er
lifandi
kraftaverk
Jenny Westerink býr i smábæ rétt utan
við New York. Hún og amerfsk kona sem
er 46 ára eru —að þvi best er vitað —einu
manneskjurnar, sem lifa án meltingar-
færa. Jenny er lifandi kraftaverk.
Jenny er 11 ára og er meö smá-
stelpuboð. Hún situr við hlaðið
borð með bekkjarsystrum sinum
og horfir á matinn. Þar er pizza,
gos og nú kemur mamma hennar
með fallega skreyttan isinn úr
frystikistunni. AUir hlakka til að
byrja— nema gestgjafinn litli.
Hún situr við borðið og gleðst yfir
gleði vinstúklnanna. Sjálf getur
hún ekki borðað neitt af
kræsingunum. Hinn minnsti biti,
hin minnstaögnmundivalda henni
mikilli ógleði og veikindum.
Matur hennar samanstendur af
vökva sem geymdur er i gulum
plastpoka, sem hún verður stöð-
ugt að hafa hangandi um hálsinn.
Viö pokann er fest dæla, sem
flytur næringarvökvann dropa
fyrir dropa beint i hjartað.
Hún fær dálitla ábót daglega af
náttúrulegur fæði: salta kex-
kökur, nokkur grömm af skinku
eða kjúkling eina teskeið mjólk
eða hálfa teskeið appelsinusafa.
Matur fyrir
milljón á ári.
öll Amerika þjáist með þessari
litlu stúlku og foreldrum hennar.
Blöðin og sjónvarpsstöðvar hafa
sagt landsmönnum frá örlögum
hennar. Pabbihennar og mamma
hafa ekki möguleika á að borga
kostnaðinn fyrir sér-fæði hennar.
Dælan, sem verður að endurnýja
við og við, kostar rúmar 20 þús-
undir isl. kr. Næringardroparnir
kosta 3000 kr. á dag sem verða
rúm milljón á ári!
Hið opinbera i Bandarikjunum
borgar ekki, en peningar streyma
inn frá bandariskum almenningi.
Fyrstu vikuna eftir að sjúk-
dómur Jenny hafði verið gerður
heyrinkunnur bárust tæpar 4
milljónir frá ónafngreindu fólki.
A einum mánuði bárust svo mikl-
ir peningar, að þeir munu nægja i
20 ár og vonast er til, að fyrir
þann tima verði læknavisindin
búin að finna möguleika á liffæra-
flutningi, sem gæti hjálpað Jenny
til eðlilegs lifs.
Sjúkdómurinn
kom allt i einu.
Fyrir ári siðan var Jenny West-
erink jafn fjörug og heilbrigð og
skólafélagar hennar og hún var
með þeim bestu i sinum bekk. Err-
að kvöldi 9. október varð hún
skyndilega mjög veik, með verki i
maga og brjósti. Faðir hennar ók
henni til læknis, sem gaf henni
kvalastillandi lyf, en það hjálpaði
ekki. Nokkrum timum seinna lá
hún á slysavarðstofu stóra
sjúkrahússins i næsta bæ. Lækn-
irinn þar, dr. William C. Rainer,
vissi ekki hvað gekk að stúlkunni,
en hann tók þá ákvörðun að skera
hana strax, þvi hér var um lif og
dauða að tefla. Bið gat orðið ör-
lagarik.
Þegar dr. Rainer opnaði maga
stúlkunnar vonaðist hann til að
finna sprunginn botnlanga eða
kýli. Hann fékk að sjá nokkuð,
sem hann hafði aldrei séð eða
heyrt um: Fleiri metra af dauð-
um innyflum, sem gátu ekki leng-
ur séö um meltingarstarfsemina.
Læknar halda að lfffærin hafi
skemmst meðan hún var enn i
móðurkviði. öll önnur innri lif-
færi hafa þróast eðlilega. En
þarmarnir höfðu nú allt i einu
losnað frá maganum.
Jenny var sem sagt orðin tæp-
lega 11 ára, áður en hún varð vör
við sjúkdóminn. Eyðing tenging-
arinnar milli magans og þarm-
anna hefur verið hæg og ekki
verður vart við hana fyrr en hún
er að fullu i sundur.
Dr. Rainer skildi, að meira
þurfti til en einn uppskurð, ef
Jenny átti að lifa. Hún hafði bara
helminginn af stærri þörmunum
og fimmtung minni þarmanna,
þegar hreinsað haföi veriö til.
Meðan dr. Rainer leitaði eftir
sérfræðingi til frekari aðgerða á
Jenny mataði hann tölvu á upp-
lýsingum um hana. Upplýsing-
arnar voru sendar til dr. David-
Hume hjá Virginia Medical Cent-
er i Richmond.
Dr. Hume hefur hlotið heims-
frægð fyrir nýrnaflutninga. Það
varhann, sem þremur árum áður
hafði bjargað lífi 46 ára konu frá
sömu örlögum og Jenny voru bú-
in.
Hann varð að sjá Jenny fyrir
nægilegri fæðu, og það var óhugs-
andi að gefa hana gegnum æðar i
handleggjum eða fótum, það væri
ekki nógu greiður og ör flutnings-
máti. Dr. Hume kom fyrir plast-
pipu undir viðbeininu að slagæð-
inni að hjartanu.
Eins og við sögðum ber Jenny
stöðugt plastpokann og dæluna
með sér, á þessum hlutum veltur
lif hennar.
Næringarvökvinn inniheldur
sykur, salt, vitamin, aminósýrur
og efni, sem kemur i veg fyrir
storknun blóðsins. Þegar henni
vex afl munu læknarnir reyna að
setja fljótandi fitu vegna hitaein-
inganna.
Jenny getur haldið áfram i
skólanum. Læknarnir ráðleggja
foreldrum hennar að láta hana
lifa eins eðlilegu lifi og kraftar
hennar leyfa. Visindamenn
halda, að með þessu móti verði
henni auðið langt lif, með flestum
tilbreytingum mannlegs þroska.
Hún má bara ekki stunda iþróttir
og verður að forðast erfiði.
Jenny hefur sett sér hátt tak-
mark: Hana dreymir um að
Verða læknir. Og hún á sér lika
annan draum: Að hún verði ein-
hVern tima laus við plastpokann
og dæluna! Hún gefur ekki upp
vonina þessi stúlka, sem er lif-
andi kraftaverk.
45.TBL. VIKAN 19