Vikan - 25.05.1978, Blaðsíða 47

MORÐ ÚR
GLEYMSKU
GRAFIÐ
Þetta kom allt heim ok saman.
Gwenda reyndi að hrista af sér
þessar ímyndanir og vakna til veru-
leikans. Giles kæmi fljótlega og
hann myndi langa í te. Hún varð að
standa á fætur og fara að vaska upp.
Hún náði í bakka og bar af borð-
inu fram í eldhús. Allt var tandur-
hreint í eldhúsinu. Frú Cocker var
svo sannarlega frábær.
Við hliðina á vaskinum lágu
gúmmíhanskar af sömu gerð og
læknar nota. Frú Cocker notaði þá
alltaf við uppþvottinn. Frænka
hennar, sem vann á spítala, fékk þá
á niðursettu verði.
Gwenda fór i hanskana og fór að
þvo diskana. Það sakaði ekki, að
halda höndunum sæmilegum.
Hún þvoði diskana og setti þá í
uppþvottagrindina og þvoði, þurrk-
aði og gekk frá ollu hinu.
Þungt hugsi gekk hún upp stig-
ann. Hún gæti svo sem þvegið nokk-
ur pör af sokkum og eina eða tvær
peysur. Það var þá eins gott að vera
áfram í hönskunum.
Þetta var efst í huga hennar, en
innst inni var eitthvað annað að
brjótast um og angra hana.
Walter Fane eða Jackie Afflick,
hafði hún sagt. Annar hvor þeirra.
Og hún var búin að upphugsa nægar
sannanir gegn þeim báðum. Það var
kannski einmitt það, sem olli henni
mestum áhyggjum. Því það væri
vissulega miklu betra ef aðeins væri
hægt að finna sannanir gegn öðrum
þeirra. Það ætti eiginlega að vera
komið í ljós núna, hvor væri sá seki.
En það var það ekki.
Ef það væri bara einhver annar.
'En það gat ekki verið um neinn
annan að ræða. Því það var búið að
strika yfir Richard Erskine. Richard
Erskine hafði verið í Northumber-
land, þegar Lily Kimble var myrt og
þegar hreyft var við koníakinu. Nei,
Richard Erskine kom ekki til greina.
Hún var fegin því, vegna þess að
henni geðjaðist að Richard Erskine.
Richard Erskine var aðlaðandi,
mjög aðlaðandi. En hvað það var
sorglegt fyrir hann að vera giftur
þessari konu, sem hafði augu full
grunsemda og djúpa bassarödd.
Alveg eins og karlmannsrödd . . .
Eins og karlmannsrödd . . .
Um leið og hugmyndinni skaut
upp i kollinum á henni, fann hún til
undarlegs kvíða.
Karlmannsrödd . . . Gæti það hafa
verið frú Erskine, en ekki eiginmað-
urinn, sem svaraði, þegar Giles
hringdi í gærkvöldi?
Nei — nei, áreiðanlega ekki. Nei,
auðvitað ekki. Þau hefðu þekkt rödd
hennar. Og auðvitað hefði frú Ersk-
ine ekki getað vitað, hver var að
hringja. Nei, auðvitað var þetta
Erskine sjálfur og eins og hann
hafði sagt, þá var konan hans ekki
heima.
Konan hans var ekki heima . . .
Nei, það var ómögulegt . . . Gat
það hafa verið frú Erskine? Frú
Erskine, knúð af brjálaðri afbrýði-
semi? Hafði Lily Kimble skrifað frú
Erskine? Var það kona, sem Léonie
hafði séð í garðinum, þegar hún leit
út um gluggann?
Allt í einu heyrðist einhver skellur
niðri í holinu. Einhver hafði komið
innumaðaldyrnar.
Gwenda fór út úr baðherberginu
og gekk fram á stigapallinn og
horfði yfir handriðið. Hún var fegin
að sjá, að þetta var Kennedy læknir.
Hún kallaði niður til hans:
„Eg er hérna."
Hún hélt höndunum fyrir framan
sig — blautum, glitrandi, undarlega
grábleikum — þetta minnti hana á
eitthvað. . .
Kennedy leit upp og bar hönd fyr-
ir augun.
„Ert þetta þú, Gwennie? Ég sé
ekki andlit þitt. . . ég fæ ofbirtu í
augun — i'
Og það var þá, sem Gwenda
æpti. .
Þegar hún leit á þessa sléttu apa-
hramma og heyrði röddina í hol-
i n u — .
„Það varst þú," sagði hún og saup
hveljur. „Þú drapst hana . . . drapst
Helen . . . ég — ég veil það uúna.
Það varst þú . . . þú . . . V
Hann gekk upp stigann i átt til
hennar. Hægt. Og hann horfði á
hana allan tímann.
„H vers vegna gastu ekki lát ið mig
í friði?" sagði hann. „Til hvers þurft-
ir þú að vera að skipta þér af þessu?
Af hverju þurftirðu að vera að vekja
— Hana — upp aftur? Einmitt þegar
eg var að byrja að gleyma —
gleyma. Þú vaktir hana upp aftur —
Helen — Helen mína. Vaktir þetta
allt upp aftur. Ég varð að drepa Lilv
. . . og nú verð ég að drepa þig. Eins
og ég drap Helen . . . Já, eins og ég
drap Helen..."
Hann nálgaðist hana óðfluga —
hann rétti hendurnar í átt til hennar
— hún vissi, að takmarkið var háls
hennar. Þetta vingjarnlega andlit —
þetta myndarlega, en venjulega and-
lit — það var óbreytt, en augun —
augun voru augu brjálaðs manns. . .
Gwenda hörfaði hægt aftur á bak,
háls hennar herptist saman, svo hún
gat ekki æpt. Hún var búin að æpa
einu sinni, og hún gat ekki æpt aft-
Hver þekkir ekki þessu
þekktu merki?
BADEDAS UHU PRIMETTA
Inniheldur engin Ef eitthvað þarf að Enginn má fara illa
lútarsölt, og eyðir líma þá límir UHU með augun.
því ekki varnar- allt. Kaupið því ávallt
sýrum húðarinnar. góð gleraugu. Primetta sólgleraug-
Kaupið ekki það un eru öll með
Badedas næst besta þegar nafni Primetta.
★ í næsta bað þér getið fengið Vestur-þýsk
★ í næsta það besta. verksm. sem er vel
hárþvott. þekkt firma.
Umboðsmaður: H. A. TULINIUS HEILDVERSLUN
N
21. TBL.VIKAN 47