Vikan


Vikan - 23.11.1978, Blaðsíða 9

Vikan - 23.11.1978, Blaðsíða 9
— Hvernig gengur tveimur listamönnum í svo skyldri listgrein að búa saman? Sigr.: Það gengur alveg ljómandi, en við reynum að tala sem minnst um söng. Við æfum að vísu framburð saman, því Simon er betri í frönsku en ég. Aftur á móti get ég aðstoðað hann við framburð á norrænum tungum. Sim.: Ég var við tungumálanám í Cambridge, þegar ég byrjaði að syngja, og lauk námi mínu þar, áður en ég lagði alfarið út á söngbrautina. sungið með tenór og sópran, og það gefur strax möguleika á fjölbreyttara efnisvali. Sigr.: í fyrra sungum við saman inn á plötu, jólalög, og nutum þar aðstoðar kórs Langholtskirkju. Þar syngur Simon á íslensku. Hann hefur lagt hart að sér við að læra hana, og mér finnst hann hafa náð mjög góðum árangri. Simon: Beygingarnar eru svo erfiðar. Mér varð ekki svo sjaldan fótaskortur á tungunni, þegar ég var t.d. að æfa saman hvítur hestur eða rauð tunga! fíabbað við Sigríði Eiiu Magnúsdóttur og Simon Vaughan, óperusöngvara og nýbakaða foreidra. „Við erum enn ekki búin að fá okkur húsgögn i herbergið hennar önnu Pollu, sem stendur sefur hún i rúmi, sem Ólafur Vignir Albertsson píanóleikari lánaði henni." Sigr.: Ég var fljótari að ákveða mig hvað sönginn snerti. Þegar ég var 7 ára gömul kom ég fram í útvarpsþætti, þar sem spurt var hvað maður ætlaði að verða. Það var haldin smá æfing á undan, þar sem ég svaraði sannleikanum samkvæmt, að ég ætlaði að verða óperusöngkona. En áheyr- endur hlógu svo mikið að mér, að þegar til kastanna kom þorði ég ekki annað en að segja að ég ætlaði að verða leikfimikennari! — Við gerum lítið af því að gagnrýna hvort annað, nema þegar við æfum með undirleikara. Við syngjum saman eftir þvi sem tök eru á, og gerum mikið af því að leita uppi tónlist, sem hæfir okkur. Það er bara svo lítið til fyrir svona skyldar raddir, mezzósópran og baritone. Við höfum — Okkar starfsgrein hefur í för með sér mikil ferðalög, og það vissum við bæði áður en við giftum okkur. Við verðum oft að vera langtímum saman í burtu hvort frá öðru. Þetta er kannski ekki æskilegt, en maður lærir fljótt að laga sig eftir þessum aðstæðum og sætta sig við þær. — Þið hafið bæði tekið þátt í söngva- keppnum, og unnið þar til verðlauna. Hvaða þýðingu hafa slíkar keppnir? — Það er svo mikið framboð á söngvur- um, að þeir verða að nota alla möguleika til að vekja á sér athygli. Gjörsamlega óþekkt- ur listamaður er svo vonlaus, að tónlistar- agentar vilja ekki einu sinni líta við honum, nema hann geti flaggað einhverju sérstöku, eins og t.d. slíkum verðlaunum. Svona keppnir eru mikið taugaálag. Þær eru oftast í fjórum umferðum. í fyrstu umferð byrja um 40-50 keppendur, í þeirri þriðju eru þeir komnir niður í átta, og í þeirri síðustu syngja bara þeir þrír, sem vinna til verð- launa. 1 þeirri umferð er efnisskráin lengst, og venjulega við undirleik hljómsveitar. Sigr.: Ég hef unnið keppnir i Ghent, Toulouse og nú síðast Benjamin Britten keppnina í London, en það eru mikil- vægustu verðlaunin mín til þessa. Britten keppnin er alveg í sérflokki, efnisskráin mun lengri en í venjulegum keppnum, og eingöngu ljóðasöngur. Eins og við sögðum áðan fylgir þessu mikil taugaáreynsla, þó maður læri smám saman af reynslunni betur þá tækni, sem svona keppnir krefjast — Við gripum tækifærið til að taka þátt í námskeiði, sem Gérard Souzay hélt nýlega fyrir íslenska söngvara. Margir undra sig á þvi, hvers vegna söngvari sem lokið hefur Anna Polla 17 daga gömul 17. júni með ömmu sinni, Leopoldínu Bjarnadóttur, og móðuisystur, Sigrúnu, sem var einmitt fjallkona Kópavogs þennan dag. námi heldur stöðugt áfram að læra. En sannleikurinn er sá, að náminu er aldrei fyllilega lokið. Ekki kannski hvað sjálfan sönginn snertir, heldur túlkunina. Og söngvari éins og Souzay er ekki á hverju strái. Túlkun er auðvitað einstaklings- bundin, en til þess að hún nái til áheyrenda verður tæknin, eða okkur liggur við að segja sviðsbrögðin, að vera sem fullkomn- ust. Þetta getur enginn kennt nema sá, sem hefur margra ára reynslu í sviðs- ljósinu, og þetta er ekki hvað þýðingar- minnsta atriðið fyrir söngvara. — Hefur móðurhlutverkið ekki haft áhrif á hlutverk þitt sem starfandi söng- konu? Sigr.: Jú, óneitanlega. Á fyrstu 47. tbl. Vikan 9
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.