Vikan - 04.01.1979, Blaðsíða 36

dregið andann reglulega og rólega.
Líkaminn er ekki lengur slappur og
barnið bregst við með því að spenna
vöðvana þegar því er lyft upp. Á þessum
tima er líka Ijóst hvenær barnið sefur og
hvenær það vakir. Mókið á milli svefns
og vöku er yfirstaðið.
Oft festir barnið augun á andliti
móðurinnar eða föðurins en það „sér"
ekki að það eru þau, alveg í byrjun.
Nokkrir dökkir blettir í einhverju Ijósara
sem fer fram hjá og tekur mann upp eru
foreldrarnir. Barnið byrjar smám saman
að „skrafa”. Það er allra fyrsta tilraun
barnsins til að tala. En ennþá er „tal”
barnsins ekki svörun við umhverfinu,
það 'er æfing á raddsviðinu, jákvætt
viðbragð við tilverunni gagnstætt
öskrinu sem er tákn um óánægju.
Hæfileiki handanna þróast líka með
timanum. Fyrst pata þær og fálma út i
loftið. Því næst verða þær fyrir örvun
vegna þeirra hluta sem augað sér og þær
æfast í að grípa þá og ná til þeirra.
Jafnvægið þarf lika að þróast eftir
ákveðnu mynstri. Fyrsta jafnvægis-
þrautin felst i því að barnið liggur á
grúfu og getur lyft höfðinu. Næst lærir
barnið að snúa sér af maganunt á bakið
og öfugt. Þegar barnið er sjö til níu
mánaða gamalt lærir það að sitja eitt án
stuðnings og á seinna helmingi fyrsta árs
að standa og síðan að ganga. Það er
mjög mismunandi Trá einu barni til
annars hvenær það byrjar að ganga. En
það er reiknað með því að barn byrji
fyrst að ganga um tíu mánaða aldur og
seinast hálfs annars árs.
Ef barnið heyrir ekki hættir það að
hjala þar sem það fær aldrei svar. Ef það
sér ekki fær það ekki áhuga á að teygja
sigeftir neinu.
Þessvegna er það mikilvægt að vera
vakandi yfir þróun barnsins. Það er ekki
Svona
erhægt
aðnota
töfluna:
í vinstra dálki ern mismunandi aldursstig. Ef
barnið er sex vikna gamalt á að líta í hólfið „á
tveim fyrstu mánuðunum". Lftið síðan í dálkinn í
miðið „eðlileg þróun". Munið að það er ekki fyrr
en barnið er að minnsta kosti átta vikna sem það
getur f ramkvæmt þá hluti sem eru taldir upp.
Börn sem eru fædd fyrir tímann eða börn sem
hafa verið veik þurfa lengri tíma til að ná þessari
þróun. Ef ykkur finnst að hægri dálkurinn
„afbrigðileg þróun", sé meira áberandi en sá í
miðið er ráðlegt að spyrja sérfróða álits, t.d.
heilsuverndarhjúkrunarkonu, sálfræðing eða
barnalækni. Ótti gétur byggst á misskilningi og
verið ástæðulaus. En það getur líka verið
eitthvað að barninu sem auðveldara er að ráða
bót á, því fyrr sem það er uppgötvað.
Aldur Eðlileg þróun Afbrigðileg þróun
á 2 fyrstu vikunum Leitar með munninum eftir mjólk þegar kinnin er snert. Sýnir viðbragð við háum hljóðum. Grípur fast um fingurinn þegar hann er lagður í lófa barnsins (gripviðbragð). Leitar með tungunni eftir fingrinum og sýgur hann þegar neðri vör barnsins er snert. Sefur allan daginn. Getur ekki sogið eða kyngt rétt. Sýnir ekkert gripviðbragð.
a4 fyrstu »vik- unum Deplar augunum við sterku ljósi og snýr höfðinu á móti ljósgjafanum. Litur aðeins á þig stutt í einu þegar því er gefinn matur. Grætur fyrir máltíðir. Róast við að vera tekið upp í kjöltuna og heyra kunnuglega rödd. Flytur höndina ósjálfrátt að munninum. Getur lyft höfðinu eitt augnablik þegar það liggur á grúfu. Bregst ekki við sterku ljósi eða háum hljóðum.
á2 fyrstu mánuð- unum Brosir til þin. Skrafar og hjalar þegar það er ánægt. Hættir í miðri hreyfingu til að hlusta á óvenjulegt hljóð sem er framkallað við eyra þess. Fylgir leikfangi með augunum bæði þegar það er hreyft lóðrétt og lárétt. Getur haldið fast um leikfang i smástund. Hefur ekki áhuga á neinu öðru en mat. Liggur rólegt allan daginn. Getur ekki haldið höfðinu uppréttu þegar því er haldið, ekki einu sinni í stuttan tíma.
36 Vlkan I.tbl.