Vikan - 17.10.1985, Síða 6

Skemmtileg samsetning
af barni og fullorðnum
Margrét Sverrisdóttir,forstöðumaður Fellahellis
Texti: HrafnhildurTómasdóttir Myndir: RagnarTh.
„Ég vlldl óska að þelr sem mest horn
hafa i siðu unglinga gntu komið hér til
dnmis á árshétiðlna okkar og sáð
hversu vel stnrstur hluti unglinga vill
og getur skemmt sár. Þau mnta
prúðbúln i mat, skemmtun og dans og
hátiðlelklnn svifur yfir vðtnunum."
Þetta sagði Margrét Sverrisdóttir,
forstööumaður Fellahellis, en hún er
nýtekin viö því starfi af Sverri
Friðþjófssyni.
A meöan við sátum og spjölluðum
við Margréti inni á skrifstofu kom heill
hópur af krökkum til að athuga hvort
Fellahellisskírteinin þeirra væru
tilbúin. Margrét sagöi okkur aö
krakkarnir sýndu þessum skírteinum
mikinn áhuga því bæði veittu þau þeim
afslátt af þeim skemmtunum sem selt
er inn á en þó væri ekki minna atriði að
fá skírteini með mynd af sér og öllum
upplýsingum, fyrstu skilríkin. Síminn
hringdi lika mikið og voru það áhuga-
samir spilarar sem vildu fá að gleðja
gesti Rykkrokks með spili sínu.
Margrét sagði aö færri kæmust að en
vildu.
Margrét er kennari að mennt. Hún
sagði aö sú menntun hefði nýst sér vel í
þessu starfi. Viö fengum hana í stutt
spjall en annars var mikið að gera
þetta þriðjudagskvöld í ágúst, þegar
Vikan var þarna á ferö, því verið var
að undirbúa Rykkrokk ’85, rokktón-
leika sem eiga að verða árlegur
viðburður.
Kannski finnst einhverjum að veriö
sé að bera í bakkafulian lækinn að
heimsækja félagsmiðstöð því svo oft
liefur verið rætt og ritað um félags-
miðstöðvar og gildi þeirra og sýnist
sitthverjum.
Viö ætlum þó ekki að taka þann
póUnn í hæöina heldur langaöi okkur
aö heimsækja krakkana og kynnast í
máli og myndum því sem þeir eru að
gera skemmtilegt í sínum tóm-
stundum.
Þaö hefur oft viljað brenna við hjá
fjöimiðlum að þeir fjaUi einungis um
þaö sem miður fer hjá þessum
þjóðfélagshópi en þaö sem hann gerir
jákvætt og gott fær minna pláss. Þessi
hópur er því í augum margra vand-
ræöahópur. Oalandi og óferjandi,
segja sumir. En hafa ungUngar
breyst? Frá því aö þessi hópur varð til
— en svo hefur ekki aUtaf veriö —
hefur hann endurspeglað þjóðfélagið
sem hann býr í og hvernig þaö hlúir að
honum. Þessi hópur varö einmitt til
vegna breytinga í þjóðfélaginu. Þetta
má ekki gleymast í umræðunni.
UngUngar eru í raun besta fólk.
Þeir eru skemmtileg samsetning af
bami og fuUorönum, vUja bæði njóta
þess aö hafa ábyrgöarleysi barnsins og
ábyrgö hins fuUorðna. Ef tekið væri
tillit til þessa ætti samskiptaá-
rekstrum að fækka. UngUngar þurfa
aðstoð við að axla þá ábyrgð sem
fylgir því aö verða fullorðmn. En ekki
taka ábyrgöina af þeim, af því þú veist
alltaf betur! Ef þú vilt að þeir þroskist
og verði færir um að bera ábyrgð á Ufi
sínu þá geföu þeim tækifæri.
En snúum okkur aftur að Margréti:
— Hvað ert þú búin afl vera forstööu-
maflur lengi?
„Eg byrjaði hérna haustið 1980 í
kvöldvinnu og vann þannig á meðan ég
var í Kennaraháskólanum. Síðan hef
ég veriö viðloðandi staðinn og frá 1.
júni sl. hef ég verið forstöðumaður.”
— Nú ert þú kvenmaflur og ung afl
6 Vikan 42. tbl.