Vikan - 18.12.1986, Síða 38
Þessu starfi fylgir mikil streita og álag.“
Við sveigjum talið aftur að fortíðinnni.
„Eitt hef ég aldrei fyrirgefið sjálfri mér.
Mér var boðið að syngja í Miinchen, í óper-
unni Intermezzo eftir Richard Strauss, en ég
sagði nei, takk. Þetta hefði verið fyrsta Strauss
óperan mín. Mig langaði alltaf að syngja eitt-
hvert stórt hlutverk eftir Strauss. Þegar þetta
boð barst var ég á leið til íslands, mat fjöl-
skylduna meira. I raun og veru má segja að
ég hafi byrjað á smæsta hlutverki í Brúðkaupi
Fígarós, Barbarínu, og endað á aðalhlutverk-
inu, greifynjunni, í sama verki í óperuhúsi í
Munchen."
- Manstu eftir einhverju skemmtilegu eða
eftirminnilegu atviki frá ferli þínum?
„Þetta hefur allt gengið svo ég man ekki
eftir neinu sérstöku. Og þó, ég man eftir einu
atviki þar sem ég var í lífshættu á sviðinu.
Það var í Töfraflautunni eftir Mozart. Það
hékk gondóll fyrir ofan mig og var á leið nið-
ur. Baksviðsmennirnir voru með eitthvert
handapat um að ég ætti að hreyfa mig en ég
skildi ekkert og stóð sem fastast. Á síðustu
mínútu tók ég eitt skref frarn og bjargaði þ_ar
með lífi mínu því gondóllinn fór niður. Ég
vissi ekkert um þetta atriði því ég söng sem
gestur í þessari sýningu."
Misskipt hér á landi
Sieglinde hefur sungið mörg óperuhlutverk-
in á íslandi. Fyrsta hlutverk hennar var Káta
ekkjan eftir Lehar eins og margir eflaust
rnuna. Síðan söng hún í Othello sem flutt var
í konsertformi með Sinfóniuhljómsveit ís-
lands. Þá má nefna hlutverk í La Boheme
eftir Puccine, Aidu og Toscu. Auk þess hefur
hún sungið einu sinni á Vínarkvöldi og við
ýmis tækifæri.
- Ertu ánægð með Sinfóníuhljómsveit ís-
lands?
„Það hefur mjög mikið að segja hver stjórn-
andinn er. íslenska sinfónian er sambærileg
við erlendar hljómsveitir. Það skiptir alls stað-
ar miklu máli hver stjórnar. Ég hlakka alltaf
til að syngja með hljómsveitinni."
- Er togstreita um aðalhlutverkin á óperu-
sviðinu hér?
„Mér finnst þessu misskipt hér á landi. Það
voru fieiri til skiptis urn aðalhlutverkin úti,
það er að segja um sama hlutverkið. Fólk
vill líka hlusta á fleiri og þá fá fieiri tækifæri
til að syngja.“
Hver er munurinn á tónlist og tónmennt
í Þýskalandi og á íslandi?
„Við höfum meiri ntöguleika úti á að hlusta
á fieira fólk og þar með meiri möguleika á
að meta hvað er gott og hvað er slæmt eða
hvað söngvari gerir vel og hvað ekki. Uti er
meiri samkeppni. Það er nauðsynlegt fyrir
söngvara að fara á píanó- og fiðlutónleika,
ekki bara á söngtónleika. Og úti eru nteiri
möguleikar á að hlusta á eitthvað sérstakt.
Tækifærin eru svo miklu færri hér og saman-
burðurinn lítill. Það er ágætt að búa á íslandi
en ég verð að skreppa til Þýskalands af og
til og hlusta á óperufiutning og hitta gamla
kunningja mína. Sumir eru enn að syngja.
En heima er ég á Islandi," segir þýska óperu-
söngkonan Sieglinde Kahmann.
38 VI KAN 51. TBL
i