Vikan - 16.04.1987, Blaðsíða 45

í tilefni þess að vorið
er í nánd er hér svolítil
sumarsaga. Hún er eftir
Ólöfu K. Kristjáns-
dóttur sem áður hefur
skrifað sögu i Barna-
Vikuna. Olöf, sem er
tólf ára, teiknaði líka
myndirnar við söguna.
Umsjón:
Hólmfríður
Benediktsdóttir
A leið í veislu.
kvöddu Baddi og Áðni og fiugu í burtu.
Þeir voru að tala um hvað hafði verið
gaman þegar þeir sá að sóleyjan var i
mikilli hættu. Niður brekkuna rann stór
steinn og stefndi á sóleyjuna.
Baddi og Áðni fiýttu sér að raða litlum
steinum í kringum blómið. Þegar stóri
steinninn kom rúllandi stöðvaðist hann
á litlu steinunum og sóleyjan slapp
ómeidd. Hún þakkaði þeim fyrir hjálp-
ina og Baddi og Áðni fiugu heim til sín.
Þeir borðuðu matinn sinn og fóru að
sofa.
Um nóttina vaknaði Baddi við öskur
í Áðna. Baddi stökk fram úr rúminu,
skellti sér í fötin og hljóp út. Þar var
maður að tina ánamaðka til beitu og
var nú að troða Áðna í krukku. Baddi
náði í lúðurinn sinn og blés hátt. Maður-
inn varð svo skelkaður að hann henti
frá sér krukkunni og hljóp á brott. En
Áðni hafði meiðst.
Allir blómálfarnir voru komnir og
hjálpuðu ánamöðkunum sem maðurinn
hafði tínt. Úr krukkunni skriðu allir
ánamaðkarnir, nágrannar þeirra, og
fóru að sofa aftur. Baddi setti plástur á
magann á Áðna og hjálpaði honum upp
í rúmið sitt. Síðan náði Baddi sér í dýnu
og sæng og lagðist á gólfið við rúmið
hans Áðna.
Morguninn eftir, þegar Baddi vakn-
aði, svaf Áðni vært svo Baddi bjó til
góðan morgunverð, setti á bakka og
færði sjúklingnum í rúmið. Áðna var
batnað svo að þeir tóku plásturinn af
maganum.
Síðar um daginn var bankað. Þar var
kominn Jói blómálfur til að bjóða þeim
í veislu sem átti að hefjast eftir klukku-
stund. Þeir félagar klæddu sig í sín bestu
föt, greiddu sér og burstuðu skóna. Síð-
an lögðu þeir af stað í veisluna sem var
haldin í sveppasamkomuhúsinu. Þar var
margt um blómálfa og ánamaðka. Allir
fengu kakó og kökur eins og þeir gátu
í sig látið og sungu og dönsuðu fram á
nótt.
SkrýUur
- Konan mín skilur mig ekki.
- Er hún á móti drykkjuskapnum?
- Nei, nei, hún er Kínverji.
- Jónas minn, vertu nú góður við
hana mömmu þegar hún kemur í
dag. Láttu þig detta þegar hún
lemur þig.
Svo var það Ella litla sem sagði:
- Mamma, það er ekki von að við
lærum neitt í skólanum. Kennar-
inn er svo heimskur að hann þarf
að spyrja um alla skapaða hluti!
- Hvað er það sem liggur hvítt
eftir endilangri eyðimörkinni?
- Það veit ég ekki.
- Það er hvítur tvinni! En veistu
hvað er svart og liggur eftir endi-
langri eyðimörkinni?
- Nei.
- Það er skugginn af hvíta tvinn-
anum.
Einu sinni kom mjög virðulegur
og hátt settur maður í heimsókn
til foreldra Pálu litlu. Pálu var
leyft að færa honum sérríglas.
Hún rétti honum það og stóð svo
og starði á hann.
- Hvað var það, Pála mín? spurði
hann.
- Mig langar svo að sjá galdurinn
þinn, svaraði hún.
- Galdurinn, hvaða galdur er það?
spurði gesturinn.
- Jú, pabbi sagði að þú drykkir
eins og svampur...!
16. TBL VIKAN 45