Vikan


Vikan - 16.04.1987, Blaðsíða 6

Vikan - 16.04.1987, Blaðsíða 6
WiUiamHurt Frumlegur og flókiim Hann er ein af nýju stjörnunum í Ameríkunni. Þó hefur hann ekkert dæmigert kvikmyndastjörnuútlit (eins og æskilegt þykir), þessi fremur stór- skorni, ljóshærði maður með horn- spangargleraugun, sem sumum finnst vera eins og hver annar Lalli á Lauga- veginum. En William Hurt hefur samt slegið í gegn. Hann þykir mjög góður leikari og hefur þegar fengið hin eftir- sóttu óskarsverðlaun (fyrir Kiss of the Spider Woman). Sjálfum finnst honum hann ekkert óskaplega góður leikari og segist vilja sjá framan í þann sem vogaði sér að segja hann jafngóðan og til dæmis Meryl Streep og Robert Duvall. Fyrstu viðbrögð hans við óskarsverðlaunaútnefningunni voru að fara ekki á afhendingarhátíðina. Hon- um fannst rangt að láta leikara keppa svona innbyrðis. En leikstjórinn Steven Spielberg talaði um fyrir honum, „ .. .hvernig hann leyfði sér að hunsa það ef fólk vildi heiðra hann fyrir leik sinn.“ Loks tók hann við verðlaunun- um, hrærður og þakklátur og sagðist deila þeim með mótleikara sínum í myndinni, Raul Julia. Samt sem áður er Hurt ekkert sann- færður um hæfileika sína. Hann viðurkennir ýmsa góða kosti sem hann hefur sem leikari og ber djúpa virðingu fyrir leiklistinni, sem og mörgum koll- ega sinna. En raunar finnst honum mestur heiður felast í að fá útnefningu fyrir aukahlutverk (supporting role, sem má þýða sem stuðningshlutverk) því ef leikarar eru ekki færir um að veita hver öðrum stuðning í leik þá vanti mikið. William Hurt þykir dálítið sérkenni- legur karakter. Hann er þekktur fyrir frumlegt, flókið og háspekilegt ímynd- William Hurt ásamt Kathleen Turner í Body Heat. unarafl en einmitt það hefur ósjaldan ruglað þá blaðamenn í ríminu sem tek- ið hafa við hann viðtöl. Hann er lítið gefinn fyrir einföld svör enda sagði einn blaðamaðurinn að hann talaði eins og sá sem hefði rétt lokið við að reykja sína fyrstu hasspípu. Er hann var til dæmis spurður uin nektarsenurnar í fyrstu mynd sinni, Altered States, sagði hann: „Allar senur eru ástarsenur og allar senur nektarsenur." Eitt aðal- mottó hans er: „Ég trúi fremur á það sem ég þekki ekki en það sem ég þekki.“ Og ennfremur segir hann: „Guð skapaði okkur ekki til að skilja allt í lífinu, okkur ber að kanna hluti og breyta, öðlast reynslu, taka áhættu og - lifa.“ William Hurt, sem er þrjátíu og sex ára gamall, lifði miklar sveifiur í æsku. Fyrst bjó hann með foreldrum sínum suður við Kyrrahaf en eftir skilnað þeirra flutti hann með móður sinni í litla íbúð á Manhattan í New York og þaðan í tuttugu og tveggja her- bergja íbúð, eftir að móðir hans giftist auðugum syni stofnanda tímaritsins Time. William stundaði guðfræðinám í þrjú ár í hinum virta Tufts háskóla, áður en hann settist í leiklistarskóla. Astæðan fyrir að hann hætti i guð- fræðinni var sú að „trúarbrögð boða ekki lengur mannkærleik“. Hann giftist ungri leikkonu, Mary Beth Hurt, en það hjónaband stóð stutt. Og eftir tvö ár í Juilliard leiklistarskólanum gafst hann upp á hinum stranga aga og fór að leita fyrir sér með hlutverk. Það leið ekki á löngu áður en hann sló í gegn og það í sinni fyrstu kvik- mynd og síðan hefur hver leiksigurinn rekið annan í þeim Ijórum myndum sem á eftir komu. Jafnframt hefur hann leikið töluvert á sviði og þótt standa sig vel þar líka. Nú hefur hann lokið við sína sjöttu mynd, Children of a Lesser God, sem mun væntanlega sýnd hér innan skamms. í þeirri mynd leikur William heyrnleysingjakennara sem verður ástfanginn af einum nemenda sinna. Nemandann leikur Marlee Matlin, en hún er raunverulega heyrn- arlaus og hefur áður leikið hjá Þjóð- leikhúsi heyrnarskertra, en þetta er hennar fyrsta kvikmynd. Þau William og Marlee hafa verið óaðskiljanleg síð- an tökum lauk og segir hann að hún sé sú kona sem hann hafi lengi beðið eftir. Hann segir einnig að hún hafi kennt sér einna mest, þrátt fyrir ungan aldur (hún er aðeins tvítug), því hún sé óvenju þroskuð manneskja. Hjóna- band? „Það er aldrei að vita,“ segir William Hurt. 6 VIKAN 16. TBL
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.