Vikan - 18.06.1987, Síða 30

Þeir eru þrír sem mynda þessa hljómsveit.
þeir hafa verið í þessum bransa í um það bil
tíu ár. Þeir heita Þórhallur Árnason. hann
spilar á bassa. Karl Tómasson. trommuleik-
ari og bakraddasöngvari. og Birgir Haralds-
son. gítarleikari og söngvari. Ég sótti þá lieim
um daginn og fletti með þeim albúmum þeirra
og fór með þeim yfir sögu þeirra. Þeir hafa í
öll þau ár, sem þeir hafa starfað saman, safn-
að í albúm myndum frá tónleikum sínum og
haldið öilu vel til haga.
Þórhallur og Kalli byrjuðu eins og svo
margir aðrir að spila saman í skólahljóm-
sveit. Sú sveit yar kölluð Venus og varð ekki
mjög langlíf. Árið 1979 stofnuðu þeir ásamt
þrem strákum og einni stelpu hljómsveit sem
kallaðist Kosinus.
Árið 1980 bætist Biggi í hópinn og var
hljómsveitin þá kölluð 6-tett Bigga Haralds,
þar sem hann var þeirra reyndastur i bransan-
um. Ekki löngu seinna breyttist nafnið í Pass.
Þá fóru þeir að breyta yfir í f'rumsamið el'ni.
höföu áður bara stílað upp á dansmúsíkina
en fóru yfir i rokkaða dansmúsík með frurn-
sömdu cfni inn á milli. Svona starfaði
hljómsveitin í um það bil tvö ár, með smá-
mannabreytingum að vísu. Á þeim tíma hættu
tveir í sveitinni þannig að kjarninn var bara
eftir, það er Þórhallur, Kalli og Biggi. Þeir
auglýstu þá eftir gítarleikurum og tveir sóttu
um. Þar serh þeim fannst þeir ekki geta gert
upp á milli þeirra voru báðir ráðnir, Hinrik
Bjarnason og Ágúst Leósson.
Þcir höl'ðu töluvert mikið að gcra, spihiðu
á ýmsum dansleikjum. tóku þátt i maraþon-
spilamennsku og i fyrstu músíktilraunum
Tónabæjar.
Eftir músíktilraunirnar l'óru þeir smám
saman að minnka dansmúsíkina og þyngja
efnið og urðu að eigin sögn töluvert þungir,
voru taldir töluvert þyngri en llestar aðrar
þungarokkssveitir íslands.
1985 tók Biggi við gítarnum og þá voru
þeir þrír aftur. Á þcssum tíma kynntusl þeir
Breta sem bjó hér á landi, Karl Lillcy. Hann
kom oft á æfingar hjá þeim og með áhuga
sínum hélt hann þeim að nokkru leyti gang-
andi. Hann kom þeim líka i samband við
marga menn erlendis sem áttu eftir að verða
þeim hjálplcgir.
Fyrsta utanlandsferðin
í júlí 1985 fóru þeir til Bretlands, fóru þar
í stúdíó, fengu það töluvert ódýrt og ætluðu
ekkert frekar að rcyna fá plötu út á útkom-
una. I raun ætluðu þeir bara að taka upp sjö
lög á um það bil tuttugu klukkustundum í
stúdíói í Sheffield, bara fyrir sjálfa sig því að
þeir höfðu efni á því.
Stuttu áður en þcir fóru í stúdíóið l'óru
þcir inn í hljóðfæraverslun. Strákurinn, sem
vann þar. fór að spjalla \ ið þá og þegar hann
komst að því að þeir voru að fara í þetta
stúdíó benti hann þeim á pródúsent sem ynni
þarna og væri mjög góður. Sá heitir Mark
Estdale.
Þeir voru svo heppnir að Mark var laus svo
að þeir unnu með honum. Þegar þeir sögðu
að þeir ætluðu að taka upp sjö lög á tuttugu
timum hló hann að þeim, en þegar hann var
búinn að hlusta á þá smástund hreifst hann
svo með að hann vann alla nóttina svo að
þeir gætu staðið við takmarkið.
Þegar hann frétti hvaðan þeir komu varð
hann fyrst svolíliö undrandi en sagði: ..Skrýt-
in tilviljun. strákar, þið ertið önnur Norður-
landasveitin á stuttum tíma sem kemur
hingað." Þcir urðu þá að sjálfsögðu löluvert
undrandi og spurðu hver hin sveitin væri.
hvort það væri einhver sem þeir könnuðust
við. Æ, það var einhver grúppa sem kallar
sig A-HÁ. Þelta var Pass-mönnum aö sjáll'-
sögðu alveg framandi nafn þá en er það varla
nú.
Eftir upptökurnar gaf Mark þá yfírlýsingu
að hann hcfði hal'l gaman al' því að vinna
mcð þessu bandi og strákarnir hel'ðu náð að
heilla hann það mikið að hann hefði áhuga á
að koma til Íslands til að vinna mcira með
þeim. fá þá til að útsctja meira eftir sínu
höfði. cn þarna úti voru lögin sjö tekin upp
eins og Pass var búin aö ákveða. Þcir trúðu
honum nú tæplega en sögðu að sjálfsögðu já.
Mark kemur til íslands
Þeir komu heim og spiluðu á nokkrum tón-
leikum og í febrúar 1986 kom svo Mtirk til
íslands. Þeir fóru fijótlega á ælingu og æl'ðu
stíft. Af öllum þeirra lögum valdi hann eilt
lag. Þeir fóru nú í stúdíó Mjöl og lóku upp
grunninn, það er trommurnar, gílarinn, bass-
ann og sönginn. Þar kynntust þeir alveg nýj-
um vinnubrögðum. í öll þau skipti. sem þeir
höfðu áður farið í slúdíó, spiluðu þeir lögin
nánast beint en þarna var hverl hljóðfæri tek-
ið fyrir í einu, meira að segja trommulcikurinn
var tekinn upp í nokkrum hlutum. Það var
farið urn allt hús til að taka upp og ná rétta
hljóminum, meira að segja klósettið fékk ekki
að vera í friði. Að þeirra mati var þetta gagn-
legasta kennslustund í upptökustjórn sem
þeir hafa fengið.
Seinni utanlandsferðin
I maí l'er Þórhallur til lúiglands og ekki
löngu seinna koma Biggi og Kalli lika lil að
Ijúka upplökunum á þessu lagi. Það var gert
í sama stúdiói og þeir voru i sumarið áður.
Þeir leigðu sér ællngahúsnæði og íbúð þar sem
þeir voru ákveðnir i að gera þessa plötu veg-
lega og unnu al' krafti; i þetla eina kig fóru
um það bil tvö hundruð stúdíótímar. Ymsir
aðilar lögðu þeim lið. bæði upptökumenn,
söngvarar og hljóðfæraleikarar, enda má segja
að útkoman sé í samræmi viö það, í einu orði
sagt stórgóður gripur.
Mark sagði við þá strax í upphafi, þegar
hann byrjaði að vinna með þeim að þessu
lagi, að hann teldi allavega sjötíu prósent lik-
ur á því aö þeir myndu ná hljómplötusamningi
út á þessa plötu. Hann hafði rétt fyrir sér því
þeir gerðu samning við hljómplötufyrirtæki
sem kallást Prism Records en það stendur til
að þessi \J2" plata, Good Ballance, konii út
næsta haust. Á B-hliðinni er annað lag sem
þeir unnu algcrlega þarna úti. Eftir að hafa
náð þessum samningi þurftu þeir náttúrlega
að breyta nafninu. Eftir að hafa selið á rök-
stólum ákváðu þeirað kalla svcitina TheTrap.
1 kjölfarið fylgdu myndatökur og annað þess
háttar, nokkuð sem þeir félagar höfðu lítið
pælt í áður.
Huldunienn
Nú sneru þeir heim og í lok mars á þessu
ári fengu þeir sin eintök af 12". en þá var
búið að ákveða aö gel'a út þessa plötu næsla
haust. Þar sem þeim l'annst biöin eftir plöl-
unni dálilið löng ákváöu þeir að snúa öllu
sinu el'ni ylir á íslensku, hælta ellingaleiknum
við útgefendur og gelá til sína eigin plölu,
með lexlum á íslensku, l'yrir íslenskan mtirk-
að. Þá íslenskuðu þeir um leið nafnið á
hljómsveilinni svo nú kallast hún Gildran.
Þeir höfðu samband við góöan vin sinn og
stuöningsmann, Þóri Krislinsson, og hann lók
að sér að gcra islenskan texLi l'yrir þá. Þeir
æ'l'ðu í rúman mánuð og fóru svo inn í sltidíó
Stemmu og sögðu við upplökumennina, þá
Gunnar Smára og Diddti liðlu rétl eins og
þeir sögðu við Mark l'yrst að þeir ælluðu
að taka upp niu lög á eins stutlum límti og
mögulegt vieri, hclst á um það bil lullugu lim-
um.
I fyrslu voru þeir vtmlrtiaðir á að það Lek-
ist en þó fór svo að það lók þá aðeins tutlugu
og þrjá stúdiólimti að taka upp þessa plölu
sina og að |ieirra sögn er það nálægl Islaiuls-
meli. Þessa pltilu lóku þeir upp „með síiui
lagi" eða nánasl „live" þannig að að því leyli
eru lluldumenn löluverl liábrtigðnir (iood
Ballanee.
Þeir miðti við að það verði ekki mikill
mtintir á því að hlusla á plöluna og l'ara á
lónleika með þeim svo þeir sem htil'a ánægju
af plölunni ættu ekki að verða sviknir af lón-
leiktim með þeim. Pkita |iessi, I luldumenn,
kom úl 29. mai. Slrax tlaginn cliir var lag af
plötunni komið inn á Bylgjulislann og sjálf-
sagt eiga fieiri el'lir að fylgja i kjöll'arið |s\i
þessi gripur er á heiklina lilið mjtig góður þó
að einslaka lag beri ktmnski af. Að mínti
30 VIKAN 25. TBL