Vikan - 21.09.1989, Page 33

VIKINGABANDINU
Georg: Það var stofnað á fær-
eyska skipinu Norrpnu. Þá byrj-
uðum við — árið 1986. Við vor-
utn fjórir til að byrja með; ég,
^jáll, Ronnie Nielsen og Kol-
bein Símonsen. Svo spilaði Einar
Vilberg með okkur í hálft ár.
Vikan: En þú varst búinn
að spila með mörgum áður.
Georg: Já, maður hefur alltaf
Verið í þessu — tíu, tólf ár og
ferðast víða. Við Njáll höfum t.d.
sPilað í Danmörku.
Njáli: Það var dálítið gott
euiu sinni þegar við vomm að
spila á Skarfmum í Kaupmanna-
höfh á fullu bíti, ég og Georg, þá
verður allt í einu allt vitlaust
inni. Við vissum ekki fyrr en lög-
reglan var komin og hvaðeina
vegna þess að einhver hafði sent
sprengjuhótun — og húsið
tæmdist. Allir voru látnir fara út.
Svo var leitað en það fannst eng-
in sprengja svo við héldum bara
áffam að spila og fólkið kom inn
aftur.
Georg: Þessi klúbbur, Skarv
heitir hann, er fyrir Færeyinga
og fslendinga en margir Græn-
lendingar koma þangað líka.
Sumir þeirra búa í Kristjaníu en
þeir fá ekki aðgang. Þetta kvöld
komust þeir ekki inn og urðu
snarvitlausir. Hótuðu að sprengja
allt í loft upp. Þetta var eins og í
Suður-Afríku en auðvitað fannst
engin sprengja.
Vikan: Hafa plöturnar ykk-
ar selst í Danmörku?
Georg: Nei, Danir skilja ekki
fereysku.
Vikan: En hefur músíkin
ykkar eitthvað verið spiluð í
dönsku útvarpi?
Georg: Já, eitthvað af sóló-
plötunni minni, Intró.
Njáll: Svo eru Færeyingar
með sína eigin útvarpsstöð í
Kaupmannahöfn. Þar er spilað
mikið af fereyskri músík. íslend-
ingar og Færeyingar reka sam-
eiginlega útvarpsstöð þarna. ís-
lendingar senda út á laugardög-
um og Færeyingar á sunnudög-
um. Þeir hafa gert þetta í ein
fimm ár.
Vikan: Hvemig datt ykkur
í hug að fara að gefa út nokk-
ur lög og síðar heila plötu
með íslenskum lögum?
Njáll: Ég spilaði þetta svo
mikið um borð, því það er alltaf
mikið af fslendingum sem ferð-
ast með ferjunni. Ég tók þarna
Nú liggur vel á mér, Lóa litla á
Brú og...
Georg: Heim í Búðardal.
Njáll: Já. Ekki má gleyma því.
Svo okkur datt í hug að fara að
syngja þetta á fereysku fyrir
Færeyingana þegar við komum í
land. Við Georg settumst niður
og hann sneri þessu yfir á fer-
eysku. Og við gáfum þetta út.
Svo bara slysaðist plata hingað
upp. Við ætluðum okkur aldrei á
íslenskan markað.
Vikan: Hvemig vildi það
tíl?
Georg: Ja, það er gamall mað-
ur úr sama þorpi og ég. Hann
heitir Henrik Erskild og býr í
Sandgerði. Hann fór með plöt-
una á Bylgjuna og þar fékk hann
hana spilaða svo allir íslending-
ar gætu heyrt hana. Þá var
hringt í okkur frá Akureyri.
Njáll: Og við beðnir að spila á
Melgerðismelum. Svoleiðis byrj-
aði þetta.
Georg: Við spiluðum þar alla
verslunarmannahelgina í fyrra.
Og svo var hringt frá Þórscafé
líka.
Vikan: Hvemig tóku land-
ar þínir þessum íslensku
lögum með færeyskum
textum?
Georg: Flestir Færeyingar
þekkja þessi lög á íslensku af því
að það er svo gamalt og gott
samband milli Færeyinga og fs-
lendinga. Svo að þetta eru hús-
gangar og menn urðu glaðir við
að heyra þá á fereysku. Nú geta
þeir bæði sungið þessi lög á fer-
eysku og íslensku. Og það er oft
að við spilum sama lagið, sama
kvöldið á báðum málunum.,
Fyrst kemur kannski Færeyingur
og biður okkur að spila Norður
í Syðradal og svo kemur kannski
íslendingur á eftir og vill heyra
Frh. á næstu opnu.
19. TBL 1989 VIKAN 33