Vikan - 22.03.1990, Blaðsíða 17

- Nú ert þú ung og ógift kona. Hvað
segirðu um frönsku karlmennina?
Um frönsku karlmennina? Ég sé nú ekki,
held ég, úrvalið af þeim þarna. Það eru
helst sjómennirnir sem ég sé. Kannski
þyrfti ég að fara oftar til Parísar til að hitta
úrvalið. Mér finnst ekki að franskir karl-
menn séu heifiandi eða sjarmerandi. Að
minnsta kosti hef ég ekki enn hitt hinn
annálaða franska sjarmör.
— Nú ert þú kona í umfangsmiklu starfi.
Yrði það ekki erfitt fyrir þig ef þú festir ráð
þitt og stofhaðir heimili?
Jú, það gæti orðið erfitt að ýmsu leyti,
ekki síst ef ég byrjaði á barneignum. Þá
myndi ég vilja sjá sem mest um mín börn
sjálf og losna við stofhanir. Þá segir það sig
sjálft að ég yrði að hætta eða alla vega
minnka við mig ef það væri hægt að vinna
hálfan daginn. Eins og staðan er í dag yrði
þetta erfitt. Ég yrði jafhvel að finna mér
eitthvert annað starf ef út í það freri. Hins
vegar er ekkert slíkt á döfinni hjá mér. Ég
ætla ekkert að breyta til í bili.
— Er stórborgarbragur á Boulogne?
Nei, síður en svo. Þar er svipað and-
rúmsloft og ég get ímyndað mér að sé í ís-
lensku sjávarþorpi. Borgin verkar ekki
stærri á mig en það. Annars búa um 80
þúsund manns í Boulogne og nágrenni en
þar sem borgin er hvorki höfuðstaður sýsl-
unnar né landsins þarf að sækja mjög
margt annað.
— Hefurðu heimþrá?
Nei, það get ég ekki sagt. Mér líkar vel
þarna. Eins og ég sagði er ég búin að koma
þrisvar hingað heim og þá hitti ég foreldra
mína og vini. Ég er svo til á hverjum degi
í símasambandi við ísland svo að það er
ekkert pláss fyrir heimþrá. Ég hitti líka
talsvert af íslendingum úti. Ég fór til dæm-
is til Parísar fyrir fyrirtækið þegar Albert
Guðmundsson varð sendiherra. Þá hitti ég
marga íslendinga. Það er engin heimþrá
ennþá.
— Hvað um áhugamálin og frístundirn-
ar?
Ég hef gaman af að ferðast. Mér finnst af-
skaplega þægilegt að geta farið í helgar-
ferðir til Parísar og heimsótt vinafólk sem
ég á þar. Þó hef ég ekki gert eins mikið að
því og ég hefði viljað. Eins hef ég afskap-
lega gaman af að fára dagsferðir til Eng-
lands en þar á ég líka kunningja. Þá nota ég
tækifærið og kaupi bækur á ensku. Mér
finnst gott að lesa á ensku. Nú svo á ég vini
í nágrenninu og það er farið í heimsóknir
og jafnvel skroppið í bæinn og farið út að
borða eða farið á kaffihús. Það er gaman að
þess háttar.
- Frakkar eru ólíkir okkur, er það ekki?
Frakkar eru mjög örir. Það kemur til
dæmis mjög oft fýrir þegar ég er í síma-
sambandi við ísland og sambandið er
slæmt að ég þurfi að taka fýrir tólið og
biðja fólkið um að hafa hljótt um sig á
meðan. Þeir eru mjög gjarnir á að hækka
róminn og eru yfirleitt mjög fasmiklir. í
fljótu bragði virðast þeir því mjög ólíkir
okkur. En svo eru þeir að ýmsu öðru leyti
mjög líkir okkur. Þeir trúa til dæmis á
margt yfirnáttúrlegt og það er mikið um
að þeir fari til spákvenna og þá jafnt konur
og karlar. Þeir fara jafhvel mjög reglulega.
Það er mjög spáð í stjömumerkin og mikið
spáð í persónuleika þeirra sem bera viss
nöfn og mikið gefið út af bókum um slíkt.
Heiti menn til dæmis Jón eðajean er talið
að þeir hafi nokkuð svipaðan persónu-
leika, hversu langt sem það nær. Þeir trúa
á þetta en síður á álfa og huldufólk eins og
við gerum. Það er líka minna um að fólk
trúi á líf eftir dauðann og endurholdgun
og þess háttar. Alls konar spádómar lifa
góðu Iífi og Frakkar trúa á þá.
Frakkar eru mjög hláturmildir og örir,
en fljótir að skipta skapi. Þeir eru til dæmis
fljótir að slá til barna, hvort sem er úti á
götu eða inni á heimilunum. Þeir refsa ansi
mikið og öskra þá frekar en að ræða málin.
Þeir eru mjög skapmiklir margir hverjir.
Annars hef ég það gott þarna. Ég hef mína
eigin íbúð og ágætar aðstæður.
— Hvað um skemmtistaði? Er þar svipað
andrúmsloft og hér heima?
Ég hef eiginlega lítinn samanburð. Ég er
ekki mikið fyrir böll, hvorki þarna úti eða
hér heima. Mér þykir meira gaman að vera
í Iitlum vinahópi á litlu kaffihúsi eða í góð-
um félagsskap í heimahúsum. Ég er því
ekki dómbær á slíkt. Ég verð að viðurkenna
að ég hef aldrei farið á ball í Frakklandi.
— Það hefur komið fram að þú ert Reyk-
víkingur, en hverra manna?
Móðir mín heitir María Guðmundsdótt-
ir og er Reykvíkingur en að hálfu leyti ætt-
uð vestan úr Bolungarvík og að hálfu leyti
úr Kjós. Faðir minn heitir Sigurgeir Bjarni
Guðmundsson. Hann er líka Reykvíkingur
en á ættir að rekja til ísafjarðar. Margir
kannast vafalaust við þau bæði úr íþrótta-
hreyfingunni.
— Og að lokum snúum við okkur aftur
að fiskinum. Hver verður þróunin í ffarn-
tíðinni þegar við göngum inn í stærri efha-
hagsbandalög? Verða viðskiptin með fersk-
an fisk þá ekki greiðari og mun ferski fisk-
urinn ekki standa fyrir sínu?
Ég hef trú á að jákvæð þróun verði í við-
skiptum með ferskan fisk í ffamtíðinni:
Það sem er erfiðast eru háir tollar og há
flutningsgjöld. Það er útlit fyrir að þetta
gangi allt greiðar í ffamtíðinni ef fiskveiðar
og fiskvinnsla eykst. Flutningskostnaður er
enn mjög hár. Núna þurfum við að flytja
fiskinn fýrst til Englands og síðan til Frakk-
lands og það er mjög dýrt. Þetta er þannig
enn of dýrt og erfitt en ég vona að í fram-
tíðinni verði flutningarnir ódýrari og hag-
kvæmari og gangi greiðar fyrir sig.
— Er fiskur dýrari út úr búð í Frakklandi
en til dæmis nautakjöt og kjúklingar?
Ég held það sé mjög svipað. Annars fer
það auðvitað eftir því um hvaða fiskteg-
und er að ræða. Matur er reyndar yfirleitt
ekki mjög dýr í Frakklandi.
— Hvaða hugmyndir hafa Frakkar um
fisk sem mat?
Hann er fýrst og frernst talinn hollur og
svo þykir þeim hann líka góður. Svo eru
Frakkar kaþólsk þjóð að mestu leyti og
mikil venja að fólk borði fisk á föstudögum
en ekki kjöt. Það er að minnsta kosti þann-
ig á mjög mörgum heimilum.
Með þessum orðum þökkum við Rann-
veigu Sigurgeirsdóttur fýrir spjallið og
óskum henni góðs gengis á framabrautinni
í fiskviðskiptum í ffamtíðinni.
■ Um frönsku karl-
mennina? Ég sé nú ekki,
held ég, úrvalið af
þeim þarna. Það eru
helst sjómennirnir sem
ég sé. Kannski þyrfti ég
að fara oftar til Parísar
til að hitta úrvalið.
■ í Boulogne er svipað
andrúmsloft og ég get
ímyndað mér að sé í
íslensku sjávarþorpi.
Borgin verkar ekki
stœrri á mig en það.
■ Frakkar eru mjög
hláturmildir og örir, en
fljótir að skipta skapi.
Þeir refsa ansi mikið og
öskra þá frekar en að
rœða málin. Þeir eru
mjög skapmiklir margir
hverjir.
■ Ég hef trú á að
jákvœð þróun verði í
viðskiptum með ferskan
fisk í framtíðinni. Það
sem er erfiðast eru háir
tollar og há flutnings-
gjöld. Það er útlit fyrir
að þetta gangi allt
greiðar í framtíðinni ef
fiskveiðar og fiskvinnsla
eykst.
6. TBL. 1990 VIKAN 17