Vikan - 06.09.1990, Page 17

Daginn fyrir brottför gengu þau í það heilaga strókurinn úr Fjölbrautaskólanum í Garðabœ,
Þór Jónsson, og stelpan úr MR, fyrrum inspector scolae, Ragnheiður Traustadóttir
- fréttamaðurinn og fornleifafrœðingurinn. Nœsti viðkomustaður eftir hótíðlega athöfn í
Hallgrímskirkju er lítil 53 fermetra nómsmannaíbúð í Stokkhólmi og skólinn í vetur.
lykilatriði i framtíðarfjölmiðl-
un.“
HVORKI ÚTLENDINGAR
NÉ SVÍAR
„Við Ragnheiður höfðum ferð-
ast töluvert um Svíþjóð, nóg til
þess að hún fann þar margt
sem heillaði og hæfði hennar
fagi. Hún komst strax vand-
kvæðalaust að og hefur vegn-
að vel. Auðvitað er aldrei leik-
ur einn að fara út að læra. Það
þarf margt að koma til en við
gengum inn í umhverfi sem
við þekktum allvel og hið fé-
lagslega öryggi verður seint af
Svíanum skafið. Við nutum
strax aðstoðar og velvildar
bæði hjá íslendingafélaginu
í Stokkhólmi og meðal
sænskra. Yfirþyrmandi skrif-
finnska er vissulega það sem
maður kynnist fyrst hjá frænd-
þjóðinni en á móti kemur hjálp-
semi og maður lærir fljótt að
ýta á rétta takka. Þeir eru
svona, blessaðir, og maður
græðir lítið á að ergja sig yfir
því. í Svíþjóð erum við hvorki
útlendingar né Svíar, við erum
einhvers staðar þarna á milli.
Það má þó geta þess að há-
marki eyðublaðaáráttunnar
kynntumst við ekki í samskipt-
um við sænska kerfið heldur í
viðskiptum okkar við LÍN —
Lánasjóð íslenskra náms-
manna. Þá reynir á að fylla út
dálkana.
Fjarlægðin er ekki eins mikil
þegar sambandið er gott hing-
að heim og við höfum verið
það lánsöm að hafa vinnu hér
heima í okkar fagi, vinnu sem
nýtist okkur ( náminu eða er
beinlínis hluti af því. Ég hef
haldið góðum tengslum við ís-
lenskan fjölmiðlaheim bæði
sem fréttaritari Tímans og svo
hefur vinna mín á Stöð 2 verið
hluti af þriðju önn í náminu.
Páll Magnússon fréttastjóri
hefur reynst mér vel. Hann gaf
mér tækifæri og hefur verið
leiðbeinandi minn á þessu ári.
Það er líka fylgst vel meö mér
af hálfu skólans. Ég er f stöð-
ugu símasambandi við kenn-
ara og fylli út dagbækur sem
ég sendi skólanum einu sinni í
mánuði. Einn kennaranna
kom meira að segja og skoð-
aðii allar aðstæður hér á Stöð
2 svo ég kemst ekki upp með
neitt dútl við þetta."
LÍFIÐ BÁGT ÁN
RÍKÍSÚTVARPS
Svíar eru öðruvísi en við f
störfum við fjölmiðla. Fyrir-
komulag eða landslag í fjöl-
miðlaheiminum er sannarlega
ööruvísi hér en þar og frétta-
menn þeirra eru yfirleitt harð-
ari og óvægnari en gerist hér.
Þeir leggja ofurkapp á faglegt
sjálfstæði sitt og það gengur
eftir jafnvel innan sænska
ríkisútvarpsins. Þótt breytingar
hafi átt sér stað í frjálsræðisátt
á þeim bænum geta Svíar alls
ekki hugsað sér lífið án ríkisút-
varps. Þeir treysta einfaldlega
ekki öðrum í þessum efnum
og óheft markaðshyggja eða
lögmál eru víðs fjarri - ein-
hvern veginn ekki á dagskrá.
Það hefur verið ómetanlegt
að fá tækifæri til að vinna við
fagið hér heima samhliða
náminu. Ragnheiður hefur
unnið við fornleifarannsóknir í
Viðey og rannsakar keramik-
brot þaðan. Þær rannsóknir
verða jafnframt uppistaðan í
áfangaritgerð við háskólann
úti. Þar hefur henni vegnað
mjög vel, meðal annars verið
falin stjórn á uppgreftri og
rannsóknum skammt utan
Stokkhólms. Hennar nám er
lengra en mitt, hún á nú á
þessu hausti eftir eitt og hálft
ár í lokapróf en ég næ mínum
áfanga næsta vor ef allt geng-
ur eftir. Þótt við höfum kannski
ekki hist og kynnst á „fagleg-
um grundvelli" hefur okkur
bara gengið vel að samræma
nám í ólíkum námsgreinum,“
segir Þór Jónsson, fréttamað-
ur á Stöð 2.
„Við hittumst líklega ekki
mikið síðustu dagana áður en
við förum út. Þaö þarf margt
að gera og snúast svona rétt
áður en maður fer - svo ekki
sé nú talað um þegar gifting
bætist ofan á allt sarnan."
Daginn fyrir brottför gengu
þau í það heilaga strákurinn úr
Fjölbrautaskólanum i Garða-
bæ, Þór Jónsson, og stelpan
úr MR, fyrrum inspector scol-
ae, Ragnheiður Traustadóttir
- fréttmaðurinn og fornleifa-
fræðingurinn. Næsti viðkomu-
staður eftir hátíðlega athöfn í
Hallgrímskirkju er lítil 53 fer-
metra námsmannaíbúð f
Stokkhólmi og skólinn í vetur.
Hann hafði með sér reynslu-
brot úr stormasömum íslensk-
um fjölmiðlaheimi, hún nokkur
brot úr dularfullri fortíð Viðeyj-
ar. Saman tóku þau svo með
sér slatta af hamingju. Hún
þarf líka að vera með í för
þegar farið er til útlanda að
læra þótt seint taki þau, fremur
en aðrir, fullnaðar- eða loka-
próf í henni. En það er nú allt
önnur saga og miklu lengri. □
18. TBL. 1990 VIKAN 17