Vikan - 01.12.1938, Blaðsíða 21

Vikan - 01.12.1938, Blaðsíða 21
Nr. 3, 1938 VIKAN 21 Frá heimkynnum kátsjúksins Framh. af bls. 18. birgði þá einnig upp með matvæli til ferð- arinnar til Yaguanarí, en þar fréttu þeir að konur þeirra væru nú, heilar á húfi, Loksins tókst þeim að ná þangað. Alícia var þar, ófrísk og yfirbuguð af vonleysi. Arturo vildi ekki skjóta Barrera varnar- lausan, heldur bauð honum þrátt fyrir sjúkleika sinn að glíma við sig. Flugust þeir svo á og varð Barrera loks undir og fleygði Arturo honum þá fyrir kjötæturn- ar í fljótinu. Dró hann síðan Alicíu með sér og sýndi henni fágaða beinagrind Barr- era, sem fiskarnir höfðu étið allt hold af. Henni varð svo mikið um, að hún átti barnið, á sjöunda mánuði. Það var svein- barn. Það lifði. — Nú reyndu pestarsjúkhngar að ná tali af þeim og gerðust æ nærgöngulli, en ferð- in gekk seinlega niður fljótið og eina von þeirra var, að gufuskipið kæmi á hverri stundu. Að lokum urðu þau að yfirgefa bátinn og flýja undan ofsóknum pestar- sjúklinganna inn í skóginn með barnið og hina sjúku konu á börum.----------- Konsúllinn gerði út leiðangur til að leita Cova-fjölskyldunnar og félaga hans. Sein- asta skeytið frá honum hljóðaði svo: ,,í fimm mánuði hefir Clemente Silva leitað þeirra árangurslaust. Engin verks- ummerki sjáanleg. Frumskógurinn hefir gleypt þau.“ Eftirmáli. Þættir þeir, sem hér hafa verið birtir, eiga að vera nokkurskonar endursögn meginþáttarins i skáldsögunni „La vorágine“ eftir kolombíska höfundinn José Eustasio Rivera (dó í New York 1929). Bæði í föðurlandi hans og utan þess er nafn hans kunnugt fyrir þessa sögu, þar sem, að sögn Alfreðs Coester, prófessors við Stanford- háskóla, „sumir kaflamir eru framúrskarandi raunsæjar myndir úr lífinu í kátsjúkhémðunum og sýna slíkt þjóðfélagsástand þar, sem engan getur órað fyrir í löndum menningarinnar.“ Þetta er ekki aðeins sagan um græna gullið -— kátsjúkið, — heldur æfintýrið um frumskóg- inn, um hans tignarlegu fegurð, óþrjótandi og sí-endurnýjuð auðæfi og vægðarlausu harðneskju. Það efni er hér i fyrsta sinn tekið til meöferð- ar og meistaralega af hendi leyst. Um það bera þeir vitni, sem til þekkja. Sjálfur hefir höfundur- inn orðið að lifa frumskógarlífi, kanna torfær- umar, vera sjónarvottur að hinum mestu hörm- ungum og villimennsku, og ef til vill hefir hann sjálfur dmkkið í sig hina seiðandi töfra þess- arar tröllauknu náttúra, sem leiða ómótstæðilega í dauðann. Loks er söguþráðurinn hversdagsleg- ur sorgarleikur á þessum slóðum, og hefir Rivera gerst þar kröftugur málsvari hinna ánauðugu þræla í kátsjúkhéruðunum. Af öðrum ritum hans er fátt að nefna; helzt ljóðabók hans „Tierra de promision“ (fyrirheitna landið), 26 sónettur um frumskóginn. Ekki er teljandi fleira, sem eftir hann liggur, enda varð hann skammlífur, dó tæplega fertugur. Þórh. Þorgilsson. * Ef þú ert ónytjungur, ert þú fyrirlitinn. Ef þú ert og duglegur, bagarðu marga og verður hataður og ofsóttur. Þér ráðið því sjálf, hvort þér eruð aðlaðandi eða ekki. Það kostar í raun og veru ekki afar mikla fyrirhöfn. Þér þurfið að stunda sport og íþróttir, og umfram allt: Húð yðar, hendur, hár og fætur þarf að fá rétta hirðingu og næringu. Fáir þekkja betur en sérfræðingurinn, sem daglega hefir fjölda manns í andlitsfegrun, hvað húð yðar hentar. Dagkremið þarf að innihalda vítamín F. Það á að vera í eðlilegum húðlit. Það þarf að gefa húðinni næga næringu, halda henni mjúkri, fallega mattri og hrukkulausri. Það þarf að ilma vel af ilmvatni, sem ekki skaðar húðina. - dajpcÁjQjn með Vitamín F. Minnist þess þegar þér kaupið púður, að það á að vera á húð- inni alla daga. Það er því mjög hættulegt að nota lélegt púður. Púðrið má ekki vera of þurt, það þarf að lita andlitið eðlilega, það þarf að þpla vætu og gera húðina eðlilega lifandi og matta. Mikróniserað púður er ný uppfinning, sem ryður sér til rúms um alla Ameríku og England, enda í alla staði betra og eðli- legra en venjulegt púður. Dagkrem með Vitamín F. Mikróniserað púður, aðeins framleitt af oOAa AUSTUOSTRÆTI 5

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.