Vikan - 27.01.1944, Blaðsíða 2

2
VIKAN, nr. 4, 1944
Pósturinn
Leiðréttingar við K. F. U. M.-grcin-
Ina í nr. 2, 13. janúar 1944 :
Blaðinu hefir verið bent á villur,
sem slæðst hafa undir myndir i grein-
inni um K. F. U. M. og séra Friðrik.
Þykir okkur slíkar villur slæmar og
teljum skylt að leiðrétta þær: Undir
myndinni „Fyrsti kvöldskóli K. F. U.
M.‘‘ er næstsíðasta nafnið Sigurbjörn
Ármannsson, en á að vera Sigbjörn.
Undir myndinni „Kvöldskóli K. F. U.
M. veturinn 1934—35“ stendur Gísli
Jónsson, en á að vera Jónasson, og
í neðstu línu Svanfríður Kjartans-
dóttir, en á að vera Hjarta.rdóttlr.
Reykjavík, 22. jan., 1944.
Góða Vika!
Við eru tvær vinkonur s.em lásum
i síðasta tölublaði þínu bréf frá
„Söngelskri" þar sem hún spyr þig
um vísu sem hún kann aðeins tvær
hendingar úr. Það vill svo til að þessi
vísa er uppáhaldsvísan okkar svo við
ætlum að senda þér hana til birt,-
ingar.
Vísan er svona:
Þegar bálsins logar lækka
og leggst á níðdimmt kveld,
og í næðing nætur-kuldans
getur neisttnn tendrað eld.
Gæt þín barn, fær þig fjær,
fyr en þig varir eldingin slær.
Ekkert getur sefað slíkar sorgir manns,
svona er það að elska dóttir Tatarans.
Vinkonur.
Patreksfirði, 30/12 '43.
Kæra Vika!
Ég hefi séð að það eru margir sem
spyrja þig að ýmsum hlutum og þú
getur ráðið fram úr öllu. Því lang-
ar mig til að vera forvitinn og biðja
þig að birta fyrir mig vísur sem mig
langar mikið til að læra, því lagið
við þær er svo fallegt, þegar það er
leikið á gítar. — Ég hefi heyrt sagt
að þær hafí verið ortar og samdar í
bíl og kanske ekki komist á prent,
en ég vona samt að þú getir nappað
þær eins og margt, sem þú ert seig
við að ná í. Ég ætla að skrifa fyrstu
vísuna hér með, svo þú getur áttað
þig betur á því. En ég bið afsökunar
á því, ef vísan skildi vera vitlaus.
En ég fer með hana eíns og ég hef
lært hana. Kvæðið heitir:
„ÉG LANGÖMMJ A“.
Ég langömmu á er létt er í lund,
hún leikur á gítar hverja einustu
stund,
i sorg og í gleði hún leikur sitt lag.
Jafnt sumar sem vetur pg nótt sem
dag.
Svar: Getur einhver lesandi leyst
úr þessu og sent blaðinu vísurnar?
ALDAMÓTALJÓÐ.
Tveir bréfritarar hafa nýlega beðið
okkur um að birta aldamótaljóð
Halldórs Gunnlaugssonar og eru þau
tekin hér úr „Carmina Canenda.
Söngbók íslenzkra stúdenta":
Um aldamótin ekki neitt ég segi,
að einhverntima kæmi að þeim degi,
það hef ég aldrei efað, slikt ei mér
kemur við.
Ég held mér væri heldur nær að
hugsa um kvenfólkið.
Upp mín sál! islánds fagra meyja!
Þína skál! Þótt ég ætti’ að deyja!
Þína skál!
Eitt rif úr mannsins síðu, annáð ekki,
en ekkert rif ég skemmtilegra þekki.
Og jafnvel þótt á rifinu héngi
hangiket,
sem er þó ásamt baunum eitt
það bezta sem ég ét.
Hvað er það, móti meyjar yndi ?
Eins og tað, orðið þurrt í vindi,
eins og tað!
Það er ekki að undra, þótt vér
hrösum
með ástarinnar gleraugu á nösum.
Vér lítum gegnum þau á þann
ógnar meyjasand,
en með berum augum ekki ‘fyrr
en eftir hjónaband.
Gleraugun gaf hún oss hún Freyja,
með gleraugun vil ég lifa og deyja,
með gleraugrm!
Á Sþrengisandi fullvel um mig færi,
ef fögur snót og matur hjá mér væri,
en að húka í himnariki og hafa
enga þar,
því engtameyjar eru sjálfsagt
alltof saklausar.
Sakleysið, sizt má án þess vera,
en of mikið af öllu má þó gera,
of mikið!
Svar til „Óla, Vestmannaeyjum":
Ekki þekkjum við þessar „bókmennt-
ir“, en auðvitað geta þær verið tíl
fyrir þvi!
§
Aki Jakobsson
hjeraðsdómslögmaður
og
Jakob J. Jakobsson
Skrifstofa í Lækjargötu 10 B
Sími 2572
Annast málfærslu, innheimtu, hverskonar samningsgerð
og lögfræðilegar upplýsingar. Ennfremur bókfærslu, end-
urskoðun og skattaframtöl.
Lækjargötu 10 B — Sími 2572
Útgefandi: VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jón H. Guðmundsson, Kirkjustræti 4, sími 5004, pósthólf 365.
Alþingishátíðin
1930.
Árið 1930 var merk-
isár í sögu íslenzku
þjóðarinnar. Þá voru
mikil hátíðahöld í
sambandi við þúsunci
ára afmæli Alþingis.
Nú hefir það þarfa-
verk verið unnið að
bjarga frá gleymsku
ýmsum gögnum, fróð-
leik og myndum, ei
við koma hátíðinni.
H.f. Leiftur hefir gef-
ið út mikla bók og
vandaða með geysi-
miklu efni frá þess-
um tima og hefii
Magnús próf. Jónsson
séð um útgáfuna. —
Myndin, sem hér fylg-
ir, er úr bókinni og
sýnir nokkum hluta
lögréttu, en Ulfljótur
(Har. Björnsson leik-
ari) er að halda ræðu.
Haraldur Bjömsson
sá um þessa „sögu-
legu sýningu."