Vikan - 27.01.1944, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 4, 1944
Gissur er
boðið í afmælisveizlu.
Gissur: Ég verð að komast í afmælisveizluna hans Gissur: JÉg verð að finna upp ráð tii þess að Gissur: Ég hringi í Dugan og bið hann um að
Stjána. En ef ég spyr Rasmínu, hvort ég megi fara; komast, ég missti af veizlunni í fyrra. hringja seinna og segjast vera bankastjóri, sem þarf
þá bannar hún mér það. áð hitta mig í kvöld. Fjárinn!! Hann er ekki heima!
Gisur: Sveinn, viljið þér spyrja Rasmínu, hvort
ég geti farið út? Ég bíð héma.
Þjónninn: Ég gleymdi að segja yður það, að hún
fór út fyrir klukkutíma síðan. —
Gissur: Þér gleymduð því? Biðjið fyrir þvi, að
ég gleymi ekki einhvem daginn að greiða yður
kaupið yðar!
Þjónninn: Verið rólegur, Gissur, þér skuldið mér
þriggja mánaða kaup!!!
Gissur: Mig langar til að stelast. En ef Ras-
mína nær í mig. — Ég get ekki sýnt mig með
glóðarauga. Hvað á ég að gera?
Gissur: Bölv. . fíflið. Jæja, nú er mér víst óhætt. Gissur: Þá var ég samt of seinn, þama er hún Gissur: Ég verð vist að sætta mig við það, að
komin heim aftur. komast ekki í veizluna. Ég sé strákana í anda. —
Rasmína: Ert þú hérna enn þá! Ég sagði þér Gissur: Jæja, Labbi, hér er ég kominn! Ég Labbi: Veizlan er ekki fyrr en á morgun!!
fyrir löngu að fara út. Vinkonur mínar úr klúbbn- vona, að ég komi ekki of seint í veizluna?
um koma í kvöld. Labbi: Ónei, þú kemur alltof snemma!
Gissur: Guð minn góður, ég var búinn að gleyma
því!