Vikan - 09.06.1949, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 23, 1949
| * HEIMILIÐ *
♦ %...... «•■••■■—.•■■...
Garðyrkjustörfin eru holl og skemmtileg j
.............Eftir Ragnar Ásgeirsson...............*
Matseðillinn
Bifjasteik.
3 kg. kjöt, 300 gr. smjör, 3 egg
eða hveitijafningur, 1% teskeið
salt, 1 tesk. pipar, 400 gr. steytt-
ar tvíbökur.
1 rifjasteik er haft sauða- svína-
eða kálfakjöt og er þá notuð lengjan
meðfram hryggnum eða læri. Kjötið
er þvegið með velundnum lérefts-
klút. Sé notað læri, er kjötið aðskil-
ið eftir vöðvum ; allar himnur og sin-
ar skomar af. Kjötið er skorið í hæfi-
lega stórar sneiðar, barið lítið eitt,
stráð yfir það pipar og salti, dýft í
egg- eða hveitijafning og velt í tvi-
bökumylsnunni. Ef lengjan meðfram
hryggnum er notuð í steikina, er
hryggurinn klofinn eftir endilöngu og
höggvinn i rifjastykki og að öðru
leyti sama aðferð höfð og við læri.
Peitin er látin á pönnu, og þegar
hún er orðin vel heit, eru stykkin
látin á pönnuna og steikt jafnbrún
í 6—8 mín. við jafnan hita. Borin
á borð með brúnuðum kartöflum og
ýmsu grænmeti.
Brún hvítkálssúpa.
4 1. gott kjötsoð, 250 gr. hvít-
kál, 3 stórar gulrætur, 3 laukar,
65 gr. smjör, 1 teskeið matarlit-
ur.
Jurtirnar eru þvegnar og afhýddar,
skornar í mjóar, fínar ræmur. Smjör-
ið er sett i pott og brúnað. Þá eru
jurtirnar látnar í og hrært í, þangað
til þær eru orðnar gulbrúnar. Síðan
er soðinu hellt yfir og súpan soðin
við hægan hita í 15 mínútur. Matar-
litur settur í og salt eftir þörfum.
Bjómarönd i „karamel“-
sósu.
1 líter rjómi, 4 egg, 2 tesk. af
vanilludropum, 100 gr. sykur, 8
blöð matarlim. 1 sósuna: 300 gr.
sykur, 1 peli vatn, 1 peli rjómi.
Matarlímið er látið liggja í bleyti
í 10 mínútur. Eggjarauðurnar og
sykurinn er hrært i þétta froðu.
Mjólkin er soðin og henni hellt í.
Sett í pottinn aftur yfir hitann, mat-
arlímið undið upp og látið saman við.
Þessu er síðan hellt í nokkuð stóra
skál og þegar það er komið að því
að þykkna, þá er stífþeyttum, hvit-
um rjómanum jafnað varlega saman
við. Sett í skálar eða randamót, sem
hefur verið skolað innan með köldu
vatni.
Sósan ér búin til þannig, að syk-
urinn er látinn á pönnu, og þegar
hann er runninn og orðinn vel brúnn,
er vatninu hrært saman við og látið
sjóða í tvær til þrjár mínútur. Þá
er þessu hellt í skál og gegnum sigti
og látið kólna. Þegar sósan er orðin
köld, er einum pela af vel þeyttum
rjóma jafnað saman við.

í
?
i
*:<
V
V
V
V
V
V
V
a
v
y
TILKYNNING
frá kirkjugarðsstjérn
Reykjavíkur
Að tilhlutun kirkjugarðsstjórnarinnar verður fram-
vegis séð um að útfarir og bálfarir þær er fram fara
frá Fossvogskirkju, fyrir þá bæjarbúa sem þess óska og
kostar hver útför kr. 1200,00 — tólf hundruð krónur —
Líkkistur eru samskonar og venja er að nota.
Kjartan Jónsson áður starfsmaður hjá Tryggva
Árnasyni framkvæmir kistulagningu og afgreiðir kistur.
Vinnustofa Njálsgötu 9, (aður vinnustofa Tryggva
Árnasonar) sími 3862. Heimasími 7876.
Nýr líkvagn sem stofnunin hefur, verður til afnota við
flutninga í líkgeymslur og kirkjugarðana. Nýtízku lík-
hús til afnota, sömuleiðis kirkjan.
Skrifstofur kirkjugarðanna gefa allar upplýsingar og
greiða fyrir fólki, sem þess óskar.
Símar 81166 — 81167 — 81168. Framkvæmdastjór-
inn til viðtals kl. 3—4 alla virka daga nema laugar-
daga kl. 11—12 f.h.
í
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
V
v
I
8
3
$
♦
*
V
V
V
V
V
V
V
í
V
V
I

VIKAN birtir hér útdrátt úr
bók Garðyrkjufélagsins, Mat-
jurtabókinni, sem getið var í
síðasta blaði.
Margir menn stunda garðyrkju sér
til yndis að afloknum önnum dags-
ins, og er það öllum hollt, en eink-
um þó innisetumönnum. Hefur auk
þess borgað sig vel ■ fyrir marga.
Málshátturinn gamli: „Hollt er heima
hvat,“ sannast í þessu eins og öðru.
Það mundi muna um það fyrir
þjóðarheildina, ef fleiri einstaklingar
legðu meiri áherzlu á matjurta-
rækt, hér eftir en hingað til, og
borgar sig vel fyrir einstaklinginn.
Það er ekki lítils um vert að geta
verið sjálfbjarga á þessu sviði.
Við lifum á öld tækninnar og vél-
anna, og allt á að vera í sem stærst-
um stíl. En þetta kver er ekki miðað
við neinar stórvirkar vélar, heldur
ætlað þeim, sem garðyrkju stunda í
smáum stíl, mest til heimilisþarfa
og treysta verður mest á handaflið
og handverkfærin á gamla vísu.
Margt smátt gerir eitt stórt, og
enda þótt matjurtagarður sé allt að
því hlægilega smár getur hann orðið
eigandanum til mikils gagns. Ég hef
oft undrast, hve mikla uppskeru þeir
fá, úr görðum hér á landi, sem leggja
alúð við ræktunina.
Okkur hættir oft við að álíta hin
suðrænu, heitu lönd betri en landið
okkar; og víst er það rétt, að mild-
ara og stöðugra er veðurfarið þar
en hér og vaxtartími jurta lengri
þar á hverju ári. En þó ættland okk-
ar sé miklu norðlægara og svalara,
er svo fyrir að þakka, að sumarveðr-
átta hér hentar mörgum tegundum
matjurta vel og sumum ágætlega.
Eins og kunnugt er, vinna jurtir
ekki kolefni úr loftinu nema í birtu,
en þegar sólargangur er lengstur
hér og auk þess nógu hlýtt i veðri,
þá vaxa jurtirnar allan sólarhring-
inn, — og er það skýringin á, að
sumar tegundir þurfa hér færri vik-
ur til að ná þroska en í suðlægari
löndum, þar sem nóttin er dimmari.
Veðurfarið er sjaldan of þurrviðra-
samt hér, eins og víða í hlýrri lönd-
um, þar sem uppskera oft minkar
mjög, eða jafnvel bregzt alveg af
völdum þurrka. Hér þarf því sjaldan
að grýpa til vökvunar á matjurta-
görðum, nema eftir gróðursetningu.
Þá er einnig minni hætta hér á
ýmsum jurtasjúkdómum og að skor-
kvikindi valdi tjóni á matjurtum en
í heitari löndum. Þó verðum við að
vera vel á verði gegn slíku, eftir að
samgöngur hafa færzt í það horf,
sem nú er, þegar flugvélar fara
landa og heimsálfa milli á fáum
klukkutímum. Þykir mér til dæmis
ekki ólíklegt, að kálflugan, sem veld-
ur mestum skaða hér á káli og gul-
rófum, hafi „ferðast" hingað þannig,
illu heilli. Sjálfsagt er að reyna að
verjast slíþu m. a. með því að gæta
ýtrustu varkárni, hvað viðvíkur inn-
flutningi matjurta, og til að minnka
hann verðum við að framleiða sem
mestar matjurtir sjáifir. En að öllu
athuguðu má fullyrða, að landið
okkar býður ýmsum matjurtum ekki
lakari skilyrði til þroska en sum
önnur lönd, sem okkur hættir til að
álíta á flestan hátt betri. Það sem
er versti Þrándur í götu aukinn-
ar matjurtaræktar er, að þekking
almennings á Islandi á henni er enn
stórum minni en í nágrannalöndum
vorum. Það, sem einnig hefur á vant-
að hér í þessu efni er, að þekking
íslenzkra húsmæðra á matreiðslu
og meðferð grænmetis hefur verið
og er enn miklu minni en annars
staðar. Skylt er þó að minnast á, að
á þessu hefur orðið talsverð breyt-
ing til bóta á síðari árum, vegna
starfsemi kvenfélaga og húsmæðra-
skóla, en betur má enn, ef duga
skal ....
Húsmóðir ein í Los Angeles lógaði
hana í soðið. En haninn var lífseigur,
því að hann sýndi fjörkippi löngu
eftir að af var fokið höfuðið. Segir
sagan að konan hafi reynt að halda
í hananum lífinu með því að dæla
næringu niður um kokið, en þess
jafnframt getið, að tilraunin sé ekki
eftirbreytni verð.
♦:♦:♦:♦:♦:♦»»:♦:♦»»:♦»»»»»»:♦:♦»»»»»»»»»»:<
Hrvaí
- 3. hefti 1949
er komið í bókabúðir.
í
v
V
V
*
V
V
V
V
V
V
V
V
V