Vikan - 18.12.1993, Blaðsíða 25

TEXTI: HJALTIJÓN SVEINSSON
UÓSM.: MAGNÚS
HJÖRLEIFSSON
IGAR
A AÐ
NDA
SEGIR SNORRI
ÓSKARSSON
ELDKLERKUR í BETEL
Sumir verja allri ævinni
til þess aö komast í
tölu þeirra sem mega
kallast „trægir." Öörum tekst
þaö á einum degi eöa jafnvel
enn skemmri tíma. Sá, sem
er viðmælandi Vikunnar aö
þessu sinni, þurfti ekki nema
eina útvarpsmessu- og um
leið var allt komið í bál og
brand. Þetta er auðvitað
enginn annar en Snorri Ósk-
arsson safnaöarhiröir Betel í
Vestmannaeyjum. Á skírdag
í fyrra flutti hann eldpredikun
í sameiginlegri útvarps-
messu trúarsafnaöanna í
landinu. Hann blessaöi sumt
en fordæmdi annað og dró
hvergi af sér. í haust skaut
honum aftur upp í umræð-
unni þegar Samúgáfan
Korpus lagði upp laupana.
En hvaö segir hann sjálfur
um þetta, er hann örlagaga-
valdur í íslenskri tímaritaút-
gáfu?
„Ég get hiklaust sagt aö
ég sé ekki örlagavaldur og
hafi því ekki haft þau áhrif að
Samútgáfan hafi skipt um
eigendur. Ég llt aftur á móti
svo á aö Guö hafi gefið mér
náö til þess aö tala til þjóöar-
innar og vekja hana. Eg held
aö það sem stendur uppi
núna; það varð sem talað
var í Jesú nafni.
24. TBL. 1993 VIKAN 25
TRUMAL