Vikan - 20.12.1995, Blaðsíða 6

TEXTI: GERÐUR KRISTNÝ/UÓSM.: HREINN HREINSSON
<
O
z
z
z
<~n
Z
q;
LU
□Q
Það eru ekki margir sem vita að Jón Ólafsson
tónlistarmaður og Steingrímur Ólafsson frétta-
maður eru breeður. Þeir viðurkenna líka fús-
lega að þeir séu frekar ólíkir og það er eitt af
því fóa sem þeir eru sammóla um. Samt eru
þeir afskaplega góðir vinir.
egar Steingrímur var barn héldu margir aö hann væri mál-
laus. í hvert sinn, sem hann var spurður aö einhverju.
svaraöi Jón nefnilega alltaf fyrir hann. Jón var fjörugur og
talaöi mikið, en Steingrimur var hins vegar frekar feiminn og ró-
legur drengur.
„Hann er mun agaöri og rólegri en ég,“ segir Jón um bróöur
sinn. „Ég gengst meira upp í þvi aö ganga fram af fólki. Ég er líka
mun kærulausari. Denni er aftur á móti mjög traustur og áreiöan-
legur. Hann er dálítiö lokaöur og talar ekki mikiö um tilfinningar
sínar. Denni er líka alltaf mjög snyrtilegur til fara. Mér finnst föt
hins vegar aðeins hafa þann tilgang aö halda á mér hita. Mér er
alveg sama í hverju ég er nema þegar ég þarf aö spila opinber-
lega.“
Jón er fæddur áriö 1963 en Steingrímur tveimur árum síöar.
Þeir eru synir Ólafs Gunnarssonar flugmanns og
Hönnu Jónsdóttur sem vinnur á skrif-
stofu Verzlunarskóla íslands. Þau
skildu þegar synirnir voru ungir og
fósturfaöir þeirra var Sigurður Har-
aldsson en hann er nú látinn. Jón og
Steingrímur ólust upp víöa á Stór-
Reykjavíkursvæðinu, þar á meöal í
vesturbænum. Kóþavogi og á Seltjarn-
arnesi.
SAMEINUÐUST í TÓNLISTINNI
Jóni hefur veriö sagt aö hann hafi sýnt
bróöur sinurn mikla ást og hlýju þegar
hann kom í heiminn. Einu sinni setti hann
meira aö segja allt dótiö sitt í vögguna
hans svo honum leiddist ekki. Steingrímur
var næstum því kafnaöur.
„Þegar ég átti hins vegar aö fara aö þassa
Denna hætti mér aö þykja jafn mikið til hans
koma. Móöir okkar vann úti og því passaði
ég hann mikiö."
Eitt sumariö voru þeir sendir í sumarbúöir
upp í Selás þar sern þá var enn ekki fariö aö
byggja. Þá voru bræöurnir aöeins sjö og fimm
ára.
„Einn daginn fékk ég alveg nóg af aö hafa
Denna hangandi i mér svo ég tók það til
bragös aö skipta á úlpu viö annan strák.
Denni elti hann í aö minnsta kosti tvo klukkutíma áöur en hann
sá aö þetta var ekki ég."
Bræðurnir áttu alltaf hvor sinn vinahópinn og deildu ekki sömu
áhugamálunum. Jón var mikið í fótbolta en Steingrímur átti ró-
legri áhugamál.
„Hann varö snemma mikill bókaormur. Mig grunar aö hann hafi
skáldagáfur. Viö fórum báöir í pianónám en Denni haföi ekki eirö
í sér til aö halda því áfram."
Tónlistarsmekkur þeirra bræðra er líklega þaö eina sem þeir
eiga sameiginlegt. Þaö er ekki til sú hljómsveit sem annar þeirra
heldur upp á en hinn ekki. Spilverk þjóöanna og Bítlarnir eru efst-
ir á vinsældalistanum.
Jón öölaöist þjóöfrægö þegar hann var þáttageröarmaöur á
Rás II en þaö var áöur en hann uþþgötvaði aö hann gat lifaö af
tónlistinni. Tilviljun ein réöi því aö Steingrímur sneri sér líka aö
fjölmiðlum og Jóni finnst bróöir sinn hafa staöiö sig vel í starfi:
„Hann hefur sýnt þaö og sannaö aö hann er fær fréttamaður og
ég er ánægöur með þaö hvaö hann hefur spjarað sig vel."
RITSTJÓRI RAKBLAÐSINS
Steingrímur varö reyndar á undan Jóni til aö fara út í fjöl-
miölun. Tíu ára gamall gaf hann út vikublaöiö Rakblaöiö í Álfhei-
munum þar sem gat aö líta frumsamdar smásögur og
Ijóö eftir hann. Síöar ritstýröi hann Verzl-
unarskólablaöinu en í Verzló stunduðu
báöir bræöurnir nám. Steingrímur neitar
því aö skólinn hafi oröiö fyrir valinu ein-
göngu vegna þess aö bróöir hans haföi
veriö þar. Löng heföi er fyrir því innan
fjölskyldunnar aö fara í Verzlunarskól-
ann.
Steingrímur kveöst hafa litiö mjög
uþþ til stóra bróöur síns þegar þeir
voru yngri.
„Nonni ól mig svo aö segja upþ.“
segir hann. „Lengi vel var sá háttur
haföur á aö þegar ég var búinn í
skólanum fór ég í bekkinn hans
Nonna og beiö eftir aö hann yröi
búinn. Þar sat ég og læröi ensku
og dönsku rneö eldri krökkunum.
Ég var of ungur til aö bíöa einn
heima og Nonna var ekki treyst fyrir
húslyklinum. svo ég geyrndi hann.
Nonni týndi öllu."
Hann var alltaf fremur utan viö sig og
Steingrímur man nokkur dæmi þess.
„Einhverju sinni haföi mamma eldað
silung. Afgangurinn af honum var
geymdur á diski inni í ísskáp. Einn
daginn barst sterk lykt um alla íbúöina.
Ekkert sérkennilegt fannst þó í ís-
skáþnum en þó var hann þveginn hátt
og lágt. Ekki hvarf lyktin. Seint og síöar rneir fannst silungurinn
inni í kústaskáp. Nonni haföi verið aö ganga frá og komiö silung-
um þar fyrir en fægiskóflunni inn í ísskáp. Ég man líka eftir því aö
einn daginn kom Nonni heirn á sokkaleistunum. Hann haföi veriö
aö spila fótbolta og einhverra hluta vegna fariö úr skónurn en
gleymt aö fara í þá aftur."
SLÓGUST AÐEINS EINU SINNI
„Þetta voru glæpir á borö viö aö rispa plöturnar. brjóta vasa
Þessi mynd var tekin i apríl 1968 þegar
Nonni var fimm ára og Denni tveggja og
hálfs. Þarna sést hversu ólíkir bræöurnir
eru í útliti en innrætiö er þaö sama; miklir
gleöimenn og hrókar alls fagnaöar. Myndin
er tekin aö kvöldi til og því eru bræöurnir i
náttfötum. Denni er meö húfu afa síns og
liklega er táknrænt fyrir Jón aö hafa
skyndilega dregiö fram óvænt spil.
Ó VIKAN 12. TBL. 1995