Vikan - 20.12.1995, Blaðsíða 80

VIKAN A IRLANDI

TEXTI:
ÞOR-
STEINN EGGERTSSON.
gÓSMYNDIR: JÓH.
hann fara á kostum á Burl-
ington-hótelinu, enda er
sami kabarettinn búinn aö
ganga þar undanfarin átján
ár og þaö er mikið til Noel að
þakka. írar líta á hann eins
og álf eöa einskonar þjóö-
sagnapersónu. Hann býr í
húsi sem er lítið aö sjá aö ut-
anverðu en heilt listaverka-
safn meö mörgum herbergj-
um þegar inn er komið. f
fyrra lenti hann í höndum
mannræningja en slapp frá
þeim f tæka tíö fyrir kabar-
ettsýningu og var ekki fyrr
kominn upp á senu en hann
fór aö gera grín aö þeim.
Þetta er elskulegur maöur
sem hefur sýnt mér
skemmtileg hverfi í Dublin.
MANNRÁNIÐ
MAKALAUSA
Einn daginn bað ég hann
að segja mér frá mannræn-
ingjunum sem hann lenti í í
fyrra. Atburðurinn var á allra
vörum á írlandi, enda var
skrifað um hann í blöðum
víða um heim. En grinistinn
vildi sem minnst tala um
máliö.
Noel: Þaö á ekki aö blása út
an sex. Þaö runnu á þá tvær
grímur. Á meðan haföi dóttur
minni tekist aö ýta á viðvör-
unarhnappinn hjá sér, þann-
ig aö löggan komst á sporiö.
Sennilega hefur ræningjana
grunað það, því að einn
þeirra hljóp út úr húsinu og
rauf símasambandið við allt
hverfið. Það varö auðvitað til
þess að löggan beið ekki
boðanna og sendi bíl heim til
mín. Fantarnir flýðu þá í
dauðans ofboði en löggan
ók mér niður í leikhús þar
sem ég notaði tækifærið og
gerði grín að öllu saman.
Svo var þetta blásið út í öil-
um blöðum og misjafnlega
sagt frá eins og gengur. Æ,
ég vil helst ekki tala um
þetta. Eigum við ekki að tala
um eitthvað annað?
Vikan: Hvað viltu tala um?
Noel: írland og ísland. Mér
er sagt að þið séuð skyldir
okkur. Ép er sjálfur hundrað
prósent Iri en þeir eru núna
komnir um allar jarðir. Það er
ekki nema um þrjár og hálf
milljón af okkur eftir hér í
landinu, en í Bandaríkjunum
eru 43 milljónir manna af
írsku bergi brotnir og fjórar
150
FJOLA OLAFSDOTTIR. | |Xj I sögur af glæpamönnum. I milljónir í Astralíu. Fyrir 15C
JÖLASVBNNMI?
GRÍNISTINN SEM ÍRAR LÍTA
Á SEM EINSKONAR ÁLF
EÐA ÞJÓÐSAGNAPERSÓNU
Einn af vinsælustu grín-
istum íra heitir Noel V.
Ginnity. Noel þýðir
JÓL á frönsku en V. Ginnity
er hljóðlíking sem minnir á
enska orðið VIRGINITY sem
þýðir skírlífi. Nafnið gæti því
þýtt Jóli Sveindómur eða Jóli
S. Veindómur. Margir þeirra
íslendinga, sem hafa lagt
leið sína til Dublinar á und-
anförnum árum, hafa séð
Noel spjallar
við blaöa-
mann Vik-
unnar. Á efri
myndinni er
hann með
verðlauna-
grip sem
írska rikis-
sjónvarpið
veitti honum
eftir 25 ár í
bransanum.
Af þvi tilefni
var flutt dag-
skrá í sjón-
varpinu hon-
um til heið-
urs.
Dóttir mín vinnur i peninga-
stofnun og þessir fantar
vissu að ég er heima á dag-
inn. Nokkrir þeirra brutust
inn ( húsið mitt, bundu mig
og héldu byssu að hausnum
á mér meðan þeir hringdu í
dóttur mína, sögðu mér að
tala við hana og segja henni
að gera það sem þeir skip-
uðu henni, annars yrði ég
skotinn. Á meðan væri fylgst
með því að hún gerði enga
vitleysu og færi með pening-
ana á ákveðinn stað. Ég tal-
aði við dóttur mína en sagði
ræningjunum jafnframt aö
þeir væru að gera tóma
dellu. Hún hefði engin völd til
að dreifa út milljónum króna
þarna i stofnuninni; spurði
hvort þeir héldu virkilega að
þeir kæmust upp með þetta.
Þeir sögðu mér aö halda
mér saman en svo sögðust
þeir ekki vilja gera mér mein
og myndu sleppa mér klukk-
an hálf sjö. Ég sagði að það
kæmi ekki til mála þar sem
ég ætti að fara að skemmta
ellefu hundruð manns klukk-
árum, í hungursneyðinni
miklu, vorum við átta milljónir
en svo datt breskum stjórn-
völdum í hug að útrýma okk-
ur. Pabbi og afi fóru í hungur-
verkfall og náðu sér aldrei eft-
ir það og föðurbróðir minn dó
viku eftir að honum var sleppt
úr fangelsi þar sem hann
hafði líka verið í hungurverk-
falli. Óþekkustu írarnir voru
sendir til Ástraliu en hinir
fluttu til Ameríku og nokkrir til
Englands. Nú búa fleiri írar í
New York en hérna í höfuð-
borginni okkar, Dublin.
SÖNGUR OG
FRÁSAGNARGLEÐI
Vikan: Þér er semsagt illa
við Breta.
Noel: Nei, alls ekki. Ég hef
þekkt margt afbragðsgott
fólk frá Englandi. Þeir Bretar,
sem nú eru á lífi, eiga engan
þátt í því sem gerðist fyrir
150, 200 árum. Og þótt ég
fyndi 200 ára gamlan Eng-
lending einhversstaðar, þá
myndi ég strax fyrirgefa hon-
um, því það voru bresk yfir-
80 VIKAN 12. TBL. 1995