Vikan - 20.12.1995, Blaðsíða 8

VAXTARRÆKT
Líkams-
rækt er
hluti af
Iffi fjöl-
skyldunnar.
Báröur
keppti líka
í fyrsta
skipti á
vaxtarrækt-
armótinu
og lenti í
þriöja sæti
í sínum
flokki.
Gréta Stína
og Rakel
æfa báöar
fimleika.
NÝ VAXTARRÆKIARSTJAiRNA
8 VIKAN 12.TBL.
Nína meö
verölauna-
bikarinn eftir
sigur á (s-
landsmótinu.
lún kom, sá og sigr-
aði í kvennaflokki á
I íslandsmeistaramót-
inu í vaxtarrækt í nóvember,
í fyrsta sinn sem hún
tók þátt í slíkri
keppni. Sjálf seg-
ist hún alls ekki
hafa átt von á
þessu þó að hún
hafi verið ákveðin
( að gera sitt
besta í viðureign-
inni við Margréti
Sigurðardóttur
sem hefur verið ís
landsmeistari í sex
ár. Dómurinn var ótví-
ræður. Sex af sjö dóm-
urum mótsins dæmdu
Nínu Óskarsdóttur
fyrsta sæti
og áhorfendur í troðfullum
salnum fögnuðu henni ákaft.
Þegar Nína situr á kaffi-
húsi í gallabuxum og síðri
skyrtu dettur varla
nokkrum í hug að
sitji ein
sterkasta kona
íslands. Hún
er vel tilhöfð,
enda hefur
hún unnið
sem snyrtir og
er nemi ( hár-
greiðslu. Hún
vill ekki tapa
kvenlegu útliti
sínu en það var
einmitt ein
helsta
ástæða þess að hún hætti
að æfa kraftlyftingar.
„Ég var orðin svo kubbs-
leg í vexti og fannst ekkert
NÍNA
ÓSKARSDÓTTIR
VARÐ
ÍSLANDSMEISTARI
í KVENNA-
FLOKKI
gaman að klæða mig ( pils
og kjóla lengur," segir hún
þegar talið berst að því
hvernig það fari með kven-
líkama að stunda lyftingar.
Flestir telja hins vegar að
það gefi Nínu mikilvægan
grunn í vaxtarræktinni að
hafa stundað kraftlyftingar.
En hvenær hófst kraftadell-
an hjá Nínu?
„Þegar ég flutti til
Reykjavíkur 1984 var ég
hvött til þess að fara að
æfa lyftingar. Ég er
systir Skúla Óskars-
sonar lyftinga-
kappa og yngri
bróðir okkar,
Már, æfir líka.
Ég hugsa að
það hafi nú
skipt miklu
þegar verið
var að hvetja
mig,“ segir hún og
bætir við að stundum
hafi henni þótt slæmt að
hafa ekkert nafn, vera bara
litla systir hans Skúla, þó að
auðvitað hafi hún haft lúmskt
gaman að því og verið stolt
af bróður sínum.
ÆFINGASTÖÐIN Í
ENGIHJALLA
Nína ólst upp á Fáskrúðs-
firði en þurfti að fara til
Hornafjarðar í 10. bekk og
þar eignaðist hún eldri dóttur
sína, Grétu Stínu, þegar hún
var 20 ára. Sem unglingur á
Fáskrúðsfirði æfði hún frjáls-
ar íþróttir og handbolta og
vann Austurlandskeppni í
hástökki og langstökki þegar
hún var 14 ára.
„Ég var lítið í íþróttum á
Hornafirði, gerðist heima-
vinnandi húsmóðir og fannst
það skemmtilegt. En í febrú-
ar 1984 skildi ég og flutti
suður og byrjaði á því að
gerast dagmóðir í Breiðholt-
inu. Mér fannst það nú frekar
einmanaleg tilvera og fékk
mér vinnu f Bílanaust þar
sem ég vann í fjögur ár.“
Þegar Nína fór að venja
komur sínar í Æfingastöðina
í Engihjalla kynntist hún
manni sínum, Bárði Olsen,
sem hefur keppt í lyftingum (
mörg ár og hefur nokkrum
sinnum orðið íslandsmeist-
ari. Þau byrjuðu að búa
saman 1985 og skömmu
seinna fór Nína að keppa í
lyftingum.
„Það var skemmtilegur fé-
lagsskapur í Engihjallanum
og ég var hvött til dáða. Jón
VIÐTAL: ELÍSABET ÞORGEIRSDÓTTIR MYNDIR: BRAGI ÞÓR JÓSEFSSON / GUNNLAUGUR RÖGNVALDSSON O.FL.