Vikan


Vikan - 20.06.2000, Blaðsíða 30

Vikan - 20.06.2000, Blaðsíða 30
hugsjónakona sem skorti hvorki karlmenn né fé Marietta Peabody Tree var eín af peim sem tæddust með sílfurskeið í munni. Hún var falleg, gáfuð og forrík. Hvar sem hún kom horfðu karlmenn á hana aðdáunar- augum og har sem hún var af Peabody ættinni tók hún í arf tengsl við ótal ríkar og valdamiklar manneskjur í Nýja Englandi. Marietta fæddist áriðl917 og var alin upp eins og tíðkaðist meðal bandarísku yfirstéttarinnar. Vel uppalin yfirstéttarkona þess tíma lagði metnað sinn í að giftast manni, sem líkleg- ur væri til að komast til frama og áhrifa, og reynast honum góð kona. Marietta var ekki á því að feta þann slóða á lífs- leið sinni heldur ákvað hún að leita sjálf frama í stjórn- málum. Hún var alla tíð mik- ill talsmaður mannréttinda og tók þátt í baráttu svertingja í Bandaríkjunum fyrir borg- aralegum réttindum. Mariettu gekk allt í haginn í starfi og hún var að lokum útnefnd mannréttindafulltrúi Bandaríkjanna hjá Samein- uðu þjóðunum. í einkalífinu gekk ekki jafn vel og segja má að hún hafi borgað uppreisn sína gegn hinu hefðbundna kvenhlutverki dýru verði. Marietta var einkadóttir og elst fimm barna hjónanna Malcolms Peabody og konu hans, Mary. Faðir hennar var prestur en móðir hennar hús- móðir. I móðurætt hennar var hins vegar að finna rnikla kvenskörunga þar á meðal móðurömmu hennar sem var einn stofnenda Radcliff há- skóla sem var einn fyrsti há- skóli fyrir konur í Bandaríkj- unum og einn sá virtasti. Úsamrýnd fjölskylda Þegar Marietta var átta ára flutti fjölskyldan til Phila- delpiu þar sem pabbi hennar tók við prestsembætti í stórri kirkju og skömmu síðar hlaut hann biskupstign. Mariettu leið ekki vel á nýja staðnum og henni lynti illa við bræður sína. Það endaði með því að hún var send í heimvistar- skóla og þar gekk henni mjög vel. Marietta fór í „finishing school“ (lokaskóla) á Ítalíu en slíkir skólar voru víða um Evrópu á þeim árum og þar voru ungum yfirstéttarstúlk- um kenndir góðir siðir og kvenlegar dyggðir. Marietta var kynnt fyrir yf- irstétt New York borgar, eða var „debutante“, eins og það er kallað þegar stúlkur úr fín- um fjölskyldum þykja hafa náð aldri til að taka þátt í sam- kvæmislífinu, veturinn 1935- ’36. Hún var fljót að finna að ýmislegt mátti gera sér til gamans í stórborginni en þeg- ar föður hennar, hinum siða- vanda klerki, blöskraði líferni dótturinnar innritaði hann hana í háskólann í Pennsyl- vaniu. I fyrstu var Marietta á móti þessari ákvörðun föður síns en þegar hún fór að mæta í tíma vaknaði fljótt hjá henni áhugi á náminu og hún stund- aði það af sama áhuga og elju og hún hafði áður ástundað skemmtanalífið. Hún vann með skólanum sem módel hjá Wanamaker verslunarhúsinu, aðallega til að verða sér úti um vasapeninga sem hún rurfti ekki að gera sparsöm- Marietta nieð elskhuga síniiiii, Adlai Stevenson. um foreldrum sínum grein fyrir í hvað færu. Marietta lauk þó aldrei nema fyrsta ár- inu í háskóla því um veturinn hitti hún Desmond Fitzgerald sem var lögfræðingur frá Harvard og mjög íhaldsamur repúblikani. Þau giftust og fluttu til New York þar sem Marietta reyndi að halda áfram námi. Hún varð hins vegar fljótt ófrísk og þegar dóttir hennar fæddist varð hún aftur að hætta við há- skólanámið. Arásin á Pearl Harbor var gerð u.þ.b. ári seinna og Desmond gekk í herinn. Hjónin höfðu ráðið barnfóstru, eins og venja var meðal fólks af þeirra stétt, en Mariettu leiddist aðgerðar- leysið. Hún réð sig í vinnu hjá Nelson Rockefeller árið 1942 en þau voru miklir vinir. Hún var gestgjafi og leiðsögumað- ur á vegum the Office of Int- er-American Affairs (skrif- stofu innanríkismála) og hlut- verk hennar var að sj á um op- inbera gesti sem leið áttu um Manhattan. Samúð með lítilmagnan- um Síðar fékk hún vinnu við heimildaöflun fyrir tímaritið Life en líf almúgans sem hún kynntist í fyrsta sinn í gegnum starf sitt varð til þess að hún fór að fylgja demókrötum í stjórnmálum. Þegar Des- mond kom heim úr stríðinu þekkti hann sína heittelskuðu tæplega fyrir sömu konu. Hún hafði ekki bara skipt rækilega um skoðun á því hvernig landinu væri best stjórnað heldur hafði hún blómstrað sem kona og baðað sig í aðdá- un karlmanna. Hún hafði bælt tilfinningar sínar og beð- ið þess að ást þeirra kólnaði 30 Vikan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.