Menntamál - 01.12.1933, Blaðsíða 17

MENNTAMÁL
145
rétt, heldur niuni hitt sönnu nær, að áður fyrr hafi veriö
miklu minni munur á því, hve sveitirnar hafi haft upp á
fábreyttari skemmtanir og menningarskilyrði að Ijjóða en þorp-
in og kaupstaðirnir. Héraðsskólarnir hafa nokkuð bætt úr
þessurn mismun, en þar sem þeir eru svo fáir, þá geta þeir
ekki bætt úr brýnni þörf allra sveita á landinu á skjótsóttum
og almennum samkomu- og menningarstað, en það geta heirna-
vistarskólar með líku sniði og skóli Skeiðamanna eða Rang-
vellinga. (Sjá hina ágætu grein Aðalsteins Eiríkssonar, kenn-
ara í Reykjavík, „Fræðslumál sveitanna", í 6,-—7. tbl. Mennta-
mála).
Nú munu margir segja sem svo, að það sé hægðarleikur
fyrir fjölmennan hrepp að reisa fullkominn heimavistarbarna-
skóla, en slíkt sé óframkvæmanlegt í fámennum hreppum.
Þessir menn hafa mikið til síns máls, en mjög víöa hagar
svo til, að 2—3 hreppar gætu sameinast um einn heimavistar-
skóla. Mér til mikillar ánægju skal þess getið hér, að eg'
hefi orÖið þess var á þó nokkrum stöðum, að farið er a'ð
ræða um slíka sameiningu og þykir mér sennilegt að víðar
sé komin hreyfing í þá átt. Eg vil hér með skora á alla þá,
sem hug hafa á því að bæta kjör barna- og unglingafræðsl-
unnar, að beita áhrifum sínum til þess, að athugaðir verði
möguleikar til sameiningar skólahéraða urn fullkominn skóla,
er veiti viðkomandi hreppsbúum sem staðbesta þekkingu,
bæði andlega og verklega, og ennfremur ýmsan fróðleik og
skemmtanir er til heilla mega verða bæði ungum og gömlum.
Helgi Elíasson.