Menntamál - 01.12.1933, Qupperneq 26

154
MENNTAMÁL
Eg hefi þá trú, aö oss takist a'ö yfirstíga þá erfiöleika, sem
slík framkvæmd hefir i för meö sér, eins og tekist hefir meö
fullum skilningi á málefninu aö framkvæma verkið á pami
hátt, er eg hefi lýst.
Það hefir þótt bresta á, að unglingar þeir, er hafa þá hugs-
un í sér fólgna, að afla sér meiri þekkingar en almenr.t er
veitt í barnaskólum landsins, hafi ekki haít næg skilyröi til
undirbúnings slíks, ])ó ekki sé hærra hugsað en að sækja þá
þekkingu til héraðs- eöa Irændaskólanna. Sem milliliður í því
kerfi eru unglinganámskeiö heirna í sveitunum, og til þess út-
heimtist meiri húsakynni en almennt hefir .itt sér stað fram-
undir þennan tíma, jafnframt þvi að lrafa völ á kröftum til
þeirrar fræöslu. Hér ættu að verða skilyrði til slíks, og hér er
verið að vinna að því, er ýmsir hugsandi menn svéitarinnar
hafa i^ent á, að nauðsynlegt væri, og ætti að verða sem víðast.
Eitt af áhyggjuefnum allra þeirra, — eða að minnsta kosti
flestra —■ er í sveitum búa, er flutningur fólksins úr sveitun-
um til kaupstaðanna. Marga greinir á um ástæðurnar fyrir
þeim straum, og er að vonum, þvi vitanlegt er. að ti! þess
liggja margar orsakir. Meðal annars er, samhliða atvinnu-
skilyrðum og aðstöðu til allrar menntunar og náms, meira
frjálsræði, samkomu og skemmtanalíf. Tillögur til bóta á
þessum annmarka i þjóðfélaginu eru ót'eljandi fram komnar,
og hugsa má, að ýmsar þeirra hafi við nokkur rök að styðjast.
Skiljanegt er, að sé unglingnum, sem margt af þessu þráir,
sýnd viðleitni í að bæta úr, þó ekki sé nema einhverju aí
þessu, geti það haft þau áhrif, að hann með meira yfirlögöu
ráði athugi aðstöðuna, áður en hann snýr baki við því, sem
gert hefir verið fyrir hann heima fyrir.
Eg vil ekki fullyrða neitt um það, hvort sá þáttur í upp-
eldismálunum, sem hér er verið að skapa, (auk ])ess er eg
hefi áður talið), aö l)æta skilyrðin til nieiri félagsskapar.
meiri ])roskunar á líkamanum og meiri starfslöngunar, muni