Menntamál - 01.11.1945, Side 9

MENNTAMÁL
183
Vitringur nokkur var eitt sinn spurður, hvað frelsi
væri. „Góð samvizka,“ svaraði hann.
Mér kom þetta spakmæli í hug, er Elías var að kveðja
skólann.
Það var ekki laust við klökkva í svip og róm, en jafn-
framt var eins og létt hefði verið af honum byrði, er hon-
um hefði að vísu verið ljúft að bera, en væri þó feginn
að leggja af sér. Og vissulega var hann vel að því kom-
inn. Svo vel hafði hann unnið, að hann gat horfið frá
starfi með góðri samvizku — frjáls. Frjáls eftir 42 ára
ræktunarstarf í þeim reit, er mestu varðar að vel sé rækt-
aður.'O'g Elías hefur ræktað sinn reit vel.
Að lokum vil ég óska Elíasi þess, að hann megi enn um
mörg ár ganga árla að starfi í snotra verkstæðinu sínu
bak við húsið sitt, léttur í spori og léttur í lund.
Elías er kvæntur Pálínu Elíasdóttur. Er hún af góðum
skaftfellskum ættum eins og hann, og ber heimili þeirra
húsmóðurinni fagurt vitni, enda munu þau óvenju sam-
hent og margir kostir sameiginlegir.
Hina rómuðu skaftfellsku gestrisni hafa þau flutt með
sér til borgarinnar. Þar er líka gott að koma.
Þau hjón eiga 4 börn: Helga, fræðslumálastjóra, Giss-
ur, er stundar hljóðfærasmíðar og viðgerðir, Jónínu, er
starfar í fræðslumálaskrifstofunni, og Helgu, sem er gift
Óla Möller, kennara á Þórshöfn.
Öll hafa systkinin haft skemmri eða lengri námsdvöl
erlendis.
Marteinn M. Skaftfells.