Vorið - 01.12.1940, Side 5

VORID 6. árg., 1040
4. hefII okl.-des.
Friðrik J. Rafnar, vígslubiskup:
5 Friður á jörðu
Jólahugleiðing.
Lesið Lúk. II, 1—20 og
Fil. II, 1—1 L'
(<§
Guðspjallamaðurinn Lúkas seg-
ir okkur einn allra guðspjallahöf-
unda frá hinum fyrstu jólum á
jörðu. í hans guðspjalli einu er
þessi dýrlega frásaga, sem öll börn
kunna, um manntal Ágústusar,
þegar Jósef og María fóru til Bet-
lehem til þess að láta skrásetja
sig og Jesús fæddist meðan þau
dvöldu þar. Hann einn segir frá
englaskörunum á Betlehemsvöll-
um, þegar dýrð drottins ljómaði
kringum hirðana, og engillinn
boðaði hirðunum fæðingu frelsar-
ans, þegar himneskir herskarar
sungu: Dýrð sé Guði í upphæðum
og friður á jörðu með þeim mönn-
um, sem hann hefir velþóknun á.
Himnesk dýrð stafaði umhverf-
is fæðingu Jesú. Ef við hefðum
yerið þarna stödd, hefðum við
sennilega ekki séð nema venjulegt
mannlegt barn, í öllum sínum
veikleika, í faðmi ungrar og ást-
ríkrar móður. Hvaða barn var
þetta, að samfara fæðingu þess lét
sjálfur Guð á himnum boða frið á
jörðu og velþóknun sína meðal
manna? Hvaða barn var þetta, að
í meira en 16 aldir hefir meiri
hluti hins þekkta heims minnzt
fæðingar þess með mesta hátíða-
haldi ársins?
Þessara spurninga hefir oft veí-
ið spurt, þó ekki hafi þurft þess.
Svarið við þeim er jafngamalt til-
efninu til þeirra. Postulinn svarar
henni: Þetta barn í Betlehemsjöt-
unni er Guð, sem afklæðzt hefir
guðsmynd sinni og gerzt maður,
gerzt þjónn mannanna, þeim til
frelsis. Fyrir hans nafni skal hvert