Vorið - 01.12.1940, Page 18

Vorið - 01.12.1940, Page 18
86 VORIÐ „Já, hann fæddist í jötu í Betle- hem fyrir mörg hundruð árum Síðan. En mennirnir skildu hann ekki og hafa aldrei skilið hann. Hann átti aðeins þá einu ósk, að þeir gætu elskað hann eins og hann elskaði þá, svo að hann gæti frelsað þá — fengið þá til að elska hver annan en ekki hata. Það, sem hann biður um, er svona einfalt, en þeir vilja ekki sinna því. Hann várð að deyja þeirra vegna — líða Stórar sálarkvalir og líkamlegar þjáningar“. „Hver ert þú, sém veizt allt þetta, og hver er hann?“ spurði öldungurinn lágt. „Hann hét Jesús frá Nazaret — Kristur“, svaraði hjarðdrengurinn, „lítið á mig!“ Þá litu öll frá eldinum. Hjarðdrengurinn stóð hjá þeim, en hann var orðinn að fulltíða manni, og leit þó eins út. Um höfuð hans ljómaði geisla- baugur og fellingárnar á kyrtlin- um skiptu litum. Hin þrjú féllu á kné. Hann brosti og gekk út að dyrunum og opnáði þær. Það var komið logn úti. Stjörnurnar skinu á bláum himninum. Hann benti á stærstu stjörnuna. Hún var skammt fyrir ofan sjón- deildarhringinn, og geislar hennar myiiduðu bjartan kross. Heyrðu þau hljóðfæraslátt og unaðslegan söng? Stríðið í konung[sgarði. Gamla kórónan mín er orðin ljót, sagði drottningin. Er það? sagði kóngurinn. Ég þarf að fá nýja kórónu, sagði drottningin. „Dýrð sé guði — friður, friður á jörðu!“ Hjarðdrengurinn stóð aftur hjá þeim eins og áður. „Hvað er þetta?“ sagði öldung- urinn. „Hver ert þú, barn?“ Litli drengurinn tók í aðra hönd öldungsins og stúlkan í hina. „Ég er sá, sem einu sinni boðaði mönnunum frelsi, og einstaka sinnum lít ég inn til mannanna, eins og núna í dag--------- Það varð alveg hljótt inni. „Já, þú ert sonur guðs“, hvíslaði öldungurinn, „bara að ég gæti fet- að í fótspor þín“. „Þú bjargaðir okkur frá dauða í hríðinni“, sagði stúlkan. „Vertu hjá okkur, — farðu aldrei frá okkur“, sagði litli drengurinn feimnislega. „Andi minn skal vera hjá ykk- ur — og minn frið gef ég ykkur“ Það snarkaði í eldinum. „Þetta var yndislegur draumur, börn“, sagði öldungurinn. „Nei, það var raunveruleiki“, sögðu börnin. En hjarðdrenginn sáu þau ekki framar. E. S. þýddi.

x

Vorið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vorið
https://timarit.is/publication/378

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.